شکوه جشنواره فجر به افسانه‌ها می‌پیوندد؟
به نظر می‌رسد جشنواره فیلم فجر به سمت کوچک‌سازی و بی‌اهمیت شدن و اهمیت‌بخشی به جشنواره‌ها و جشن‌های خصوصی قدم برمی‌دارد. در جشنواره امسال تنها ۲۲ فیلم امکان راهیابی به مسابقه را خواهند داشت.
در طول دوران برگزاری جشنواره با هر مدیری و سلیقه حاکم بر جریان فرهنگی کشور، جشنواره فیلم فجر هم تغییراتی داشت. شاید مهمترین علت اعمال تغییرات متعدد در برگزاری جشنواره فیلم فجر، ناراضی بودن طیف های مختلف از نحوه برگزاری است که باعث می شود برای راضی کردن این افراد، سیاستگزاران جشنواره همواره این رویداد را با قوانین مختلف تغییر دهند.
جشنواره فیلم فجر در مقایسه با رویداد های فرهنگی مانند خود در خارج از کشور یک تفاوت عمده دارد و آن هم اینکه معمولا در رویدادهای خارجی سیاستگزار و رئیس جشنواره طی سال های متمادی به عنوان مدیر ثابت حضور دارد. اما در جشنواره فیلم فجر همواره افراد مختلف در این جشنواره مهم کشور تجربه کسب می کنند و می روند، در این شرایط وقتی مدیریت واحدی با سیاستگزاری مشخص وجود نداشته باشد، عموماً قوانین با توجه به سلیقه افراد تغییر می کند که بسیار آسیب‌زا است.
همین امر باعث می‌شود، جشنواره از هدف اصلی خود به نوعی خارج شده و هدایت سینمای ایران به سمت سینمای ملی مختل شود. با روی کار آمدن رئیس سازمان سینمایی، بحث کوچک سازی از سوی طیف های مختلف که حاکم بر نهادهای صنفی و ارگانی بودند مطرح شد و طرح‌ها و ایده‌های مختلف نیز ارائه شد اما حیدریان برای این که نیت خود را عملیاتی و اجرایی کند بهتر آن دید تا در گام اول اهمیت جشنواره را کاهش دهد و آرام آرام با اتخاذ تدابیری، شروع به کوچک کردن جشنواره کند. از ابتدا شنیده می‌شد که قرار است جوایزاصلی از جشنواره فیلم فجر حذف شوند و تنها چند جایزه تشریفاتی مثل استعداد درخشان و ...در جشنواره فیلم فجر اهدا شود و در عوض همه جوایز فنی و مهم مثل بازیگری و کارگردانی و ...به یک رویداد دیگر مثل جشن خانه سینما انتقال یابد. این تصمیم با توجه به سابقه نه چندان خوب جشن خانه سینما و اهمیت جشنواره فیلم فجر مورد انتقاد و اعتراض زیادی قرار گرفت که بخشی از این اعتراضات منعکس گردید.
دبیر جشنواره هم در ادامه سیاست‌های رئیس سازمان سینمایی قدم برداشت. از آن‌سو هرچه جشن خانه سینما زرق و برق گرفت از اینسو در جهت کوچک سازی و بی اهمیت جلوه دادن جشنواره فیلم فجر ابتدا مراسم افتتاحیه را از جشنواره فیلم فجر حذف شد. مراسم افتتاحیه در تمام جشنواره‌های دنیا یک مراسم مرسوم است که با انتخاب و نمایش فیلمی در خور جشنواره و همگام با سیاست‌های برگزارکنندگان جشنواره، نشان می‌دهد که جشنواره تا چه میزان قصد دارد در هدف گذاری با برنامه عمل کند.
در گام دوم حذف برج میلاد از جشنواره فیلم فجر بود. مکانی که از هر نظر مناسب برگزاری یک جشنواره کوچک بود (و نه یک دورهمی) و اهالی رسانه هرسال در کنار هنرمندان به تماشای فیلمها می‌نشستند و رابطه دوسویه میان آنها در ایام جشنواره مجددا به‌روز می‌شد و استحکام بیشتری می‌یافت. به جای آن هم پردیس ملت به‌عنوان سینمای اصلی یا کاخ جشنواره اعلام شد. پردیسی که حتی در پوشش و میزبانی از مخاطبین جشنواره سینمای جوان هم ناتوان بود و حالا وای به حال جشنواره فیلم فجر...
اما کار به اینجا هم ختم نشد. تعداد فیلمهای نمایش داده شده در ایام جشنواره تقریبا نصف شد تا آرام آرام جشنواره فیلم فجر جایگاهش را به‌عنوان یک رویداد محوری درسینما از دست بدهد. بعد از آن هم به‌واسطه نمایش روزی دو فیلم، اغلب امکاناتی که برای اهالی رسانه درنظر گرفته می‌شد خود به‌خود حذف شدند و عملا سیاستی اتخاذ گردید تا جشنواره در طول دو سه سال، آن چیزی نباشد که هر سال اهالی رسانه و هنرمندان برای شرکت در آن لحظه شماری می‌کردند. با این اوصاف، وقتی اهالی رسانه را از یک رویداد مهم فرهنگی حذف کنند در جهت بی اهمیت کردن آن رویداد و کوچک سازی آن گام برداشته‌اند. در تمام دنیا خبرنگاران براساس اهداف رسانه‌های خود در رویدادهای فرهنگی دنیا حاضر می‌شوند تا بتوانند به بهترین نحو برنامه‌ها را پوشش دهند اما ظاهرا سیاستگزاران جشنواره فیلم فجر در جهت بی اهمیت جلوه دادن جشنواره، حضور خبرنگاران را محدود کرده و در اولین گام، اهالی رسانه را از حضور در مراسم رونمایی از جشنواره فیلم فجر محروم کردند. و باز در جهت کوچک کردن جشنواره از پوستری برای سی و ششمین دوره از جشنواره و در آستانه چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی رونمایی کردند که
به ظاهر دم‌دستی‌ترین پوستری است که می‌توان طراحی کرد.
حال با این اوصاف، به نظر می‌رسد جشنواره فیلم فجر توسط مدیران جدید فرهنگی بازتعریف شده و به سمت کوچک سازی و بی اهمیت کردن جشنواره فیلم فجر قدم برمی‌دارد. جشنواره‌ای که در آن بیش از ۱۲۰ فیلم فرم حضور در جشنواره را پر کردند و تنها ۲۲ فیلم امکان راهیابی به مسابقه را خواهندداشت این جشنواره طبیعتا مرجعیتش را از دست خواهد داد. با توجه به تولیدات سینمای ایران که اکثر آن به سینمای رئالیزم اجتماعی اختصاص دارد باید دید این تنوع با قراردادن گونه‌های دیگر مثل انیمیشن و مستند در بخش مسابقه لحاظ می‌شود یا امسال و در بخش مسابقه جشنواره فیلم فجر قرار است از انبوه کمدی‌های تولید شده نیز در جهت تنوع استفاده شود.
ارسال نظر