«شیخ نور» محور اتحاد و ائتلاف در انتخابات آتی
بازگشت ناطق نوری به سیاست موضوعی که مدت‌هاست موردتوجه رسانه‌های گروهی و جریان‌های سیاسی قرارگرفته است. این در حالی است که رئیس مجلس پنجم همچنان درباره این موضوع مقاومت می‌کند و حاضر نیست دوباره ردای سیاست ورزی به تن کند و وارد گود سیاسی شود.
رویداد ۲۴ نوشت: بازگشت ناطق نوری به سیاست موضوعی که مدت‌هاست موردتوجه رسانه‌های گروهی و جریان‌های سیاسی قرارگرفته است. این در حالی است که رئیس مجلس پنجم همچنان درباره این موضوع مقاومت می‌کند و حاضر نیست دوباره ردای سیاست ورزی به تن کند و وارد گود سیاسی شود.
بدون شک نقطه آغازین گسست «شیخ نور» از فضای سیاسی ایران از مناظرات انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ آغاز شد که در این مناظرات محمود احمدی‌نژاد در سخنانی بی محابانه وی و آیت‌الله هاشمی را مورد خطاب قرارداد.
سخنانی که البته با واکنش رهبر معظم انقلاب در نماز جمعه همان سال و در حمایت از آیت‌الله هاشمی و حجت‌الاسلام ناطق نوری دو یار دیرین انقلاب همراه شد. از همین زمان بود که ناطق نوری تصمیم گرفت از بازی سیاست کناره‌گیری کند و در هیچ‌یک از معادلات جریان‌های سیاسی اعم از اصلاح‌طلب و اصولگرا شرکت نکند.
از سوی دیگر مهم‌ترین بازیگری ناطق نوری در خرداد ۷۶ بود که کاندیدای محافظه‌کاران در انتخابات ریاست جمهوری به شمار می‌رفت و با رأی غیرمنتظره مردم به سید محمد خاتمی از رسیدن به ریاست جمهوری بازماند. این در حالی بود که «شیخ نور» اولین کسی بود که پیروزی خاتمی را به وی تبریک گفت و پس‌ازآن نیز همواره برمدار اعتدال و عقلانیت حرکت کرد تا اینکه اتفاقات سال ۸۸ و اظهارات تند احمدی‌نژاد علیه وی مطرح شد.
احمدی‌نژاد در طول هشت سال ریاست جمهوری خود بسیاری از معادلات سیاسی کشور را به هم زد و یکی از این معادلات اجماع عقلای قوم علیه افراطیون بود که اتفاقاً ناطق نوری نیز در این اجماع حضور داشت و روزبه‌روز با اعتدال‌گرایان و درنهایت به اصلاح‌طلبان نزدیک شد.
بااین‌وجود سه مقطع مهم و حیاتی در فضای سیاسی ایران وجود داشت که حضور ناطق نوری درصحنه می‌توانست در تعیین سرنوشت نسل‌های بعدی ایران تأثیرگذار باشد. نخست انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ بود که اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرایان که با ممانعت نهادهای نظارتی درباره کاندیدای اصلی خود مواجه بودند به دنبال گزینه‌ای بودند که از کانال شورای نگهبان عبور کند و از سوی دیگر دارای رویکرد اعتدالی و وحدت‌گرایانه باشد تا اصلاح‌طلبان بتوانند روی آن اجماع کنند.
درنهایت نیز ناطق نوری علی‌رغم اصرار و پافشاری بزرگان نظام و جریان اصلاحات از ورود به انتخابات خودداری کرد تا آیت‌الله هاشمی برای خالی نماندن صحنه وارد میدان شود.
مقطع دوم اما زمانی بود که اصلاح‌طلبان و اصولگرایان برای تغییر رویکرد افراط‌گرایانه مجلس نهم اجماع کرده بودند و به دنبال رئیس مجلسی می‌گشتند که در بین هر دو جریان سیاسی دارای مقبولیت باشد و بهترین گزینه در این زمینه ناطق نوری به نظر می‌رسید.
«شیخ نور» اما در این مقطع زمانی نیز حاضر نشد به ندای هوادارانش لبیک بگوید و عطای حضور در رأس مجلس دهم را به لقایش بخشید تا درنهایت محمدرضا عارف و علی لاریجانی برای رسیدن به ریاست مجلس باهم رقابت کنند.
مقطع سوم اما فضای پس از درگذشت آیت‌الله هاشمی بود که جریان‌های سیاسی در حالت سردرگمی به سر می‌برند و نیاز داشتند تا حول یک شخصیت اعتدال‌گرا و قابل‌اعتماد جمع شوند. در این مقطع زمانی نیز ناطق نوری حاضر نشد وارد صحنه شود و جای خالی آیت‌الله هاشمی را برای تحول خواهان دلسوز نظام پر کند.
این در حالی است که به نظر می‌رسد بازگشت ناطق نوری به سیاست در آینده بیش از آنکه برای حضور درصحنه انتخابات باشد به‌عنوان یک کانون اجماع و وحدت خواهد بود و اگر ناطق نوری بر اساس اظهارات اخیر محمدرضا باهنر قصد داشته باشد دوباره وارد صحنه سیاسی شود احتمالاً به یکی از محورهای اجماع اصلاح‌طلبان و اصولگرایان در آستانه دو انتخابات سرنوشت سال ۹۸ و ۱۴۰۰ تبدیل خواهد شد که قدرت جریان اعتدال‌گرای کشور را بیشتر از گذشته خواهد کرد.
باید درچهار سال پر چالش دوم دولت حسن روحانی منتظر ماند و دید که آیا یار دیرین انقلاب و شخصیت معتدل و قابل‌اعتماد نظام دوباره برای تأثیرگذاری وارد گود سیاست خواهد شد و یا خیر.
ارسال نظر