نمایشگاه خودرو و یا بیلان کاری؟

وبسایت روزنامه آسمان آبی - امرالله امینی: برای نمایشگاه‌های خودرو دو کارکرد می‌توان در نظر گرفت: یکی این‌که نمایشگاه صرفا عرضه‌کننده خودرو باشد؛ یعنی نمایشگاه قطعات نباشد، که بیشتر برای خرید و آشنایی شرکت‌ها و مردم با محصولات و در نهایت خرید و عقد قرارداد است و به‌اصطلاح تجارتی بر پایه این نمایشگاه‌ها انجام می‌شود. از سوی دیگر مخاطبان این نمایشگاه‌ها با آخرین تحولات و فناوری‌ها آشنا می‌شوند و دست به انتخاب می‌زنند. اما دیگر کارکرد اصلی نمایشگاه این است که به محل رقابت خودروسازان تبدیل ‌شود که درواقع با چیدمان خودروهایشان نوعی بازار رقابت را برای مصرف‌کننده فراهم می‌کنند.

در این رقابت هم شرکت‌کنندگان سعی می‌کنند بهترین مدل‌ها و بهترین نوآوری‌های خود را عرضه کنند تا بتوانند بیشترین سهم بازار را تصاحب کنند. به‌عبارت‌دیگر کارکرد دوم نمایشگاه به دلیل ایجاد رقابت و انتخاب در عرصه عرضه و تقاضا مهم‌تر از کارکرد اول آن است. حالت دیگری هم که می‌توان برای آن متصور شد این است که قطعه‌سازی هم در این نمایشگاه حضور داشته باشد که برای صنعت خودرو بسیار مفیدتر است؛ چراکه صنعت خودرو از مجموعه همین قطعه‌سازی‌ها تشکیل می‌شود.

متأسفانه در ایران نمایشگاه‌ها کارکرد اصلی خود را ندارند و حالت بیلان کاری و نمایشی به خود گرفته‌اند. از دهه ۷۰ در ایران نمایشگاه خودرو داشتیم، ولی این‌همه نمایشگاه چه دستاوردی برای ما داشت؟ هنوز قطعه‌سازان ما قطعات چینی را با برند داخلی و به اسم ساخت داخل به بازار عرضه می‌کنند. ما هنوز نمی‌توانیم از تولید پراید فراتر برویم؛ نتیجه این‌همه سال نمایشگاه این بود. دلیل این روند هم آن است که ما رویکردهای اصلی را در نمایشگاه نداریم و به‌طورکلی از سیاست‌گذاری خودرویی بی‌بهره‌ایم.