تحلیل عرب سرخی درباره «وحدت طلبی ملی»
ایجاد وحدت در کشور از مباحثی است که در سال های گذشته طرح شده است. آیت الله هاشمی رفسنجانی در زمان حیات بارها به آن تاکید کرد و حسن روحانی رییس جمهوری هم در سخنرانی های مختلف به ویژه در تبلیغات انتخاباتی بر آن تاکید کرد.
چندی پیش نایب رییس مجلس از لزوم وحدت در کشور صحبت کرد همان چیزی که پیش از این هم افرادی مانند مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی به آن تاکید کرد. به نظر شما ضرورت مطرح کردن این موضوع در چیست و چقدر در حال حاضر به آن نیاز است؟
بهنظرم وقتی از منافع فردی و گروهی ارتفاع میگیرند بیشتر به این نتیجه میرسند که وضعیت عمومی کشور چندان افتخارآمیز نیست و باید برای ارتقاء آن تلاشها را دوچندان کرد. لذا اعلام میکنند که باید همه تواناییها و انرژیها را همگرا کرده و با تمام توان برای بهبود امور تلاش کرد. اگر شخصیتهایی همچون هاشمی، خاتمی، ناطق و ... از وحدت صحبت میکنند به مفهوم محافظه کاری و حفظ موقعیت نبوده و نیست بلکه به این دلیل است که درک صحیح تری از الزامات توسعه و نیازهای واقعی مردم پیدا کرده اند که همین درک صحیح یک گام بلند به جلو است.
به طور کل تصور می کنید که امکان اجرایی کردن موضوع وحدت ملی وجود دارد؟
حتما امکان اجرایی کردن این ایده وجود دارد ولی برای تحقق آن باید به تلاشی مضاعف دست زد. به نظر من چهرهها به میزانی که درک ملموستری از جامعه پیدا میکنند و دقیقتر در جریان انتظارات مردم قرار میگیرند، بیشتر به ضرورت وحدت و اجماع پی میبرند. شرایط پیشرفت در جهان بنحویست که نمیتوان امر توسعه و پیشرفت و جبران عقب ماندگیها را با ظرفیت بخش کوچکی از نیروی انسانی موجود در کشور محقق کرد لذا وحدت و همدلی آحاد ایرانیان راهی برای خروج از این تنگناست و منادی آن هم خوشنامترین چهرههای سیاسی کشور هستند.
پس از طرح این موضوع از طرف پزشکیان به فاصله یکی دو نفر حسینعلی حاجی دلیگانی نماینده اصولگرای فراکسیون ولایی از طریق همان تریبون رسمی تاکید کرد که «با فتنه گرها وحدت نمیکنیم» ارزیابی شما از این نوع برخوردارها در مجلس چیست؟
رسیدن به این اندیشه نیازمند از خودگذشتگی فراوانیست تا کسی از منافع فردی و جناحی خود بنفع تقویت روح وحدت و همدلی بگذرد. باید بتوان همچون آقای خاتمی منصبها و موقعیتها را فراموش کرد تا دل در گرو آشتی ملی و کنار گذاشتن اختلافات گذاشت و فقط در پی اعتلای کشور بود.
فکر می کنید این گروه که نسبت به وحدت و اجماع ملی واکنش منفی دارند چه منفعتی از این مخالفت می برند؟
حتما تمایلات فردی و جناحی از یکسو و نداشتن درک صحیحی از اهمیت منافع و مصالح ملی، نقش پررنگی در این اظهارنظرها و عملکردها دارد ولی مهم این است که باورمندان اندیشه وحدتطلبی ملی، با تلاش گسترده و استفاده از ظرفیت افکار عمومی که انس بیشتری با این نگرش دارد سعی در اثرگذاری و اقناع منتقدین و مخالفین این نظریه و روش سیاسی، داشته باشند و با ایستادگی و پایداری این مسیر را هموار کنند.
ارسال نظر