لذت خندیدن به زخم هموطنان!
احسان محمدی در عصر ایران نوشت: چهارسال پیش در برمشور شیراز و در سایت دفن زباله، تعدادی از کارگران و تکنیسین ها در حفره ای به عمق ۳۰ متر فرو رفتند و چندین تُن زباله روی آنها ریخته شد. یک حادثه تلخ با چندین و چند کُشته.
- آآآآی وسایل پیدا میشه توی زباله ها!
- اینا رو در بیارن با آب غسل بدن هم فایده نداره باید با ادکلن فرانسوی بشورنشون!
و ...
باورکردنی نبود. برای من که از سایت های بزرگ دفن زباله بازدید کرده ام و آن حجم ترسناک- به معنی واقعی ترسناک- از زباله که مثل لاشه های متعف روی هم تلبنار شده اند را دیده ام، باورکردنی نبود که هموطنانی در آن لحظات که خانواده های مفقودان هم حتماً خبرها را دنبال می کردند اینطور با «مرگ انسان» شوخی کنند!
این اتفاق در مورد زلزله بوشهر، زلزله ورزقان، زلزله مشهد، سیل در شمال و حتی آتش سوزی در پلاسکو هم رخ داد. همین حالا هم اگر در گوگل سرچ کنید؛ «جوک زلزله» انبوهی از شهرها را به شما پیشنهاد می دهد. مثل منوی رستوران ها! بفرمایید به زخم هموطنان بخندید!
شب گذشته که زلزله استان های غربی و مرکزی کشور را لرزاند، پیش از خبرها در مورد ابعاد زلزله، جوک ها و شوخی هایش در تلگرام و توئیتر رسید! شوخی با مردم وحشت زده ای که بچه هایشان را بغل کرده بودند و به خیابان گریخته بودند، برق در شهرهایی قطع شده بود و صدای آژیر آمبولانس ها شنیده می شد، تلفن در چند شهر آنتن نمی داد و کمی دورتر «هموطنانی» در مورد این اتفاق حرف های بامزه! می نوشتند!
چند وقت پیش، زنی جنگ زده خاطره می گفت. اینکه بعد از اولین حمله عراقی ها به شهر او همراه مردم فرار کرده است، دو، سه کیلومتر که دور می شود تازه یادش می افتد بچه دارد! و بچه اش را جا گذاشته است...
زلزله و جنگ و بلاهایی از این دست تا این اندازه هولناک هستند. وقتی در متن حادثه هستید، قلب تان تند می زند، انگار کسی همه شجاعت تان را دزدیده است، ماهیچه های پُشت پایتان می لرزد و ... آن لحظه ها دوست ندارید هیچ کس در مورد وحشت شما جوک بسازد و خنده بیافریند!
کسانی می گویند این یک واکنش طبیعی است. آدم ها برای فرار از ترس از آن جوک می سازند. ممکن است برای آنها که در ساحل آرام شاد و خندان و امن نشسته اند این حس را بیافریند اما برای گرفتار شدگان وسط طوفان چطور؟ خودتان را جای مادری بگذارید که فرزندش در کرمانشاه سرباز یا دانشجو بود و دیشب با اضطراب خبرها را دنبال می کرد و به جوک ها می رسید! می توانید حال او را درک کنید؟
خودتان را جای مردمی بگذارید که در استان های زلزله زده گرفتار بودند و درست وقتی تلویزیون داشت سریال پخش می کرد و برنامه های عادی اش را پی می گرفت آنها می خواستند از اقوام دیگران در شبکه های مجازی خبر بگیرند و به جوک ها می رسیدند، چه حسی داشتند؟
این لحظه ها که آمار کُشته شدگان دقیقه به دقیقه افزایش پیدا می کند، وقت خوبی برای پند دادن نیست اما کی می خواهیم یاد بگیریم که خندیدن به زخم هم انسانی نیست. با آن همه ادعایمان در مورد «پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک» جور در نمی آید. دستکم در مصیبت ها دست از خوشمزه بازی برداریم. اگر مرهم نیستیم، نیش نباشیم. بگذاریم مردم مصیبت زده به درد خودشان بسوزند اما برایشان جوک نسازیم!
نظر کاربران
احسنت
متاسفانه وقتی همه
تلاش عده ای فقط فیلم گرفتن از صحنه اتش سوزی
خودرو و یا سیل که کودک ویا خودروی را میبرد میباشد ایا انتظار دیگری هم هست
نمیدانم به کجا میرویم؟فقط میگویم خدایا کمک کن تا عاقلانه بیندیشیم و عاقلانه عمل کنیم
واقعا مردم بیشعوری و بی فرهنگی داریم بی درک و فهم تا به سر خودشون نیاد نمیفهمن امیدوارم خنده هاشون به گریه تبدیل بشه امیدوارم
پاسخ ها
خواهشها بفرمائید بعضیها.نه ملت ما
شمام از همین مردمین، لطفا بافکر اظهار نظر کنید
همه رو باهم جمع نبند
بی دردی و بی شعوری بعضیا رو هیچ کاریش نمیشه کرد
خیلی ازمردم نسبت به دیگران بی احساس شده کسی که احساس نداره انسانیت هم نداره
لااقل آن کشور متخاصم درظاهر هم که شده عواطف انسانی را مراعات کرده وتسلیت میگوید اما این هموطنان خندان خود روزی میگریند..اما سیمای استان های غربی در زمان فاجعه هم فیلم وسریال پخش میکردند ونتیجه هولناک بی اعتماوسازی این رسانه جواب داده وخواهد داد این شعور رسانه ملی ماهست. وداستان چوپان دروغگو..اگر بامردم رو راست بود هیچکس در وهله اول سراغ فضای مجازی نمی رفت.....
انسانم آرزوسسسسسسسست
سلام
تسلیت میگم به ملت ایران
و اما اگر خود فرد خودش رو جای اون شخص آسیب دیده در زلزله یا اتفاق دیگه مثل حادثه پلاسکو بزاره
بچه تو بغل و یا اورژانس برای خانواده خودش داره می ره
یا هر چیز دیگه اگر کسی بهش بخنده یا مثل بعضی ها سد راه آتش نشانی بشه حتی برای یه عکس سلفی و یا به بهانه کمک چه حالی به هش دست میده ناراحت نمیشه
تو رو خدا جان عزیزتون این کار ها رو نکنید
پاسخ ها
وطنم ارزوست من زاگرس نشینم وقثی درشمالزلزله امدخودوخانواده تاهفته ها گریه میکردیم چون میدانستیم بچه یتیم پیرمردبی سرپرست زنان بیفرزند وهزاران درددیگر درراهند بنی ادم اعضاِ یکدیگرند........خاک برسرچنین افرادبیغیرت نامردی
تسلیت خخچاک برسررکسی به هم وطنش بخندخاین
بله این هم از محسنات برخی هاست
این دوستان که به گرفتاریها و غم دیگران میخندند و جوک میسازند فکر نکردند که امکان داره روزی همین بلایا گریبان خودشون رو میگیره . از قدیم گفتن زمین گرده اونموقع هم همین حس رو دارن
من که خودم مادرم ازدیدن عکس اون خانم که جنازه بچه ش توبغلشه آتیش گرفتم ؛به خدا خندیدن وجوک ساختن واسه مصیبت دیدگان کاری شیطانیه،رحم ومروتتون کجا رفته!انسانیت ازمیانمون رخت بسته
احمقا
لعنت به اوووووووووووون .. ای که تو این شرایط بجای همدردی یا کمک کردن به فکر جوک درست کردن و دست کم گرفتن و تمسخره !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
حالا چه یکی باشه چه چندییییییییییییییییین نفری ..... لعنت!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! تففففففففففف!!!!!!!!!
واقعا که