روزی روزگاری؛ زنده ياد جشنواره فيلم فجر!
شعار‌زدگي از سوي مديران سازمان سينمايي به راهكاري عملي براي انحراف افكار از موضوعات اصلي بدل شده است.
روزنامه جوان: شعار‌زدگي از سوي مديران سازمان سينمايي به راهكاري عملي براي انحراف افكار از موضوعات اصلي بدل شده است.
شعار‌زدگي از سوي مديران سازمان سينمايي به راهكاري عملي براي انحراف افكار از موضوعات اصلي بدل شده است. اين روزها كم‌كردن هزينه‌هاي جشنواره فيلم فجر به ترجيع‌بند صحبت‌هاي مديران سينمايي تبديل شده‌است و آنها مي‌كوشند به شكل مداوم اين نكته را از طريق رسانه‌ها منتقل كنند. در جديدترين موضع‌گيري، رئيس سازمان سينمايي به «صرفه‌جويي» و «حذف تشريفات زائد» از جشنواره اشاره كرده است.
سال گذشته حجت‌الله ايوبي وقتي در تنگناي انتقادات ناشي از رشد فيلم‌هايي با مضامين تلخ و نااميد‌كننده قرار گرفت، با اتخاذ سياست فرار به جلو در هر سخنراني، شعار سينماي اميد سر داد، ولي در نهايت به فاصله چند ماه مجبور شد با حكم وزير جايش را به محمد مهدي حيدريان بدهد.
امسال نيز حيدريان همان شيوه سر دادن شعار را البته با تغيير محتواي شعار به عنوان تاكتيك سرمشق خود قرار داده است. شعار امسال حذف تشريفات زائد و صرفه‌جويي است؛ شعاري كه به واسطه انتقاد رسانه‌ها از بودجه 20 ميليوني جشنواره سال گذشته آن هم در شرايط اقتصاد مقاومتي اتخاذ شده است. در واقع مهدي حيدريان همان راه سلف خود حجت‌الله ايوبي را مي‌رود و به اين درك رسيده كه مي‌توان با سوار شدن بر شعار زدگي، ضعف مديريت را تحت‌الشعاع قرار داد.
محمدمهدي حيدريان درباره تحولات پيش روي جشنواره فيلم فجر گفته‌است: «جشنواره به عنوان فعاليت مردمي اين قابليت را دارد كه حاميان مالي مختلف از آن حمايت كنند كه اين حاميان مي‌توانند فرهنگي نيز باشند. او با اشاره به اينكه جشنواره فيلم فجر يك فعاليت ميداني است، مي‌گويد: «شكوه جشنواره با ظواهر و فعاليت‌هايي كه در عرصه اتفاق مي‌افتد، سنجيده مي‌شود و ما در عين حال كه مي‌خواهيم از اين شكوه كم نكنيم، صرفه‌جويي هم انجام دهيم و تشريفات زائد را برداريم. رويكرد ما در جشنواره اين است كه هزينه مراسم با درآمد فرهنگي كه براي ما دارد سازگار باشد.»
اما سؤالي كه مطرح مي‌شود، اين است كه حيدريان دقيقاً قرار است كدام تشريفات زائد را حذف كند و از چه طريقي دست به صرفه‌جويي مالي بزند؟ اين سؤالي است كه بايد پاسخ داده شود، حذف افتتاحيه رويكرد درستي است كه اتخاذ شده، اما آيا تشريفات زائدي مثل فرش قرمز، رونمايي از كتاب‌هاي كم‌مايه و بولتن‌هاي حجيم و بدون كاربرد هم حذف خواهد شد. همه مي‌دانند كه سود بولتن‌سازي در جشنواره‌ها چيزي نيست كه مديران زيردستي به راحتي از آن صرف‌نظر كنند، آيا مشاوران و مديران ريز و درشت حذف خواهند شد؟
روزي روزگاري؛ زنده‌ياد جشنواره فيلم فجر!
مسال هم مغازه دونبش جشن‌پاره‌هاي موسوم به فيلم فجر با پول بيت‌المال به نام سينماي ايران و باشكوه‌تر! از دو دوره قبل داير است و منافع‌داران و سودبران از شوق برگزاري آن از شادي در پوست نمي‌گنجند؛ چراكه شعار آنها به قول معروف؛نان اينجا، آب اينجا، كجا بروم به از اينجا است! جشن‌هايي كه ارتباطي با سينماي ملي ايران، نيازها و مشكلات و نظرهاي اهالي آن و فجر انقلاب و جامعه ندارند و عنوان سينما و فجر هم بهانه‌اي است براي عده‌اي خاص و اندك كه خود را به مسئولان غافل سينما مي‌چسبانند و از اين سفره بهره مي‌برند!
روزگاري زنده‌ياد جشنواره فيلم فجر، ويترين سينماي ايران، محل گردهمايي ملي سينماگران و حامي و هادي هنرمندان، مسيري براي حضور سينماگران و سينماي ايران در جهان بود، اما چند سال است كه به دليل كجروي مديران و تخريب سينما و جشنواره و بي‌اعتنايي به خواسته‌ها و منافع ملي سينما و سينماگران و رسانه‌هاي سينمايي، ويترين سوپرماركت كساني شده كه مخالف احيا و به‌روزسازي و ارتقا و سالم‌سازي جشن‌پاره و سينماي كشور هستند و برگزاري سالم، هدفمند و استاندارد وكيفي جشنواره فيلم فجر و رونق توليد آثار ملي و مردمي، برايشان نان و آب ندارد!
در واقع آنها در فضاي برگزاري دوپاره و دوهزينه‌شده جشن‌پاره‌ها به خرج مردم است كه خوب مي‌توانند سود برند و از آب گل‌آلود ماهي بگيرند! نمونه‌اش جشن‌پاره‌هاي سال گذشته كه هنوز هم تكليف ميلياردها پول بر باد رفته و مفقود‌شده آن به‌رغم تأكيد آقاي وزير ارشاد مبتني بر شفاف‌سازي هزينه جشن‌پاره‌هاي موسوم به ملي و جهاني، شفاف و روشن نشده است. پرسش اين است، برگزاري جشن‌پاره‌هايي كه از اساس دچار انحراف و كجروي‌اند و اجراي آنها با زد‌و‌بند‌ها، گزينش‌هاي سفارشي و فرمايشي هيئت‌هاي انتخاب و داوران و همچنين انتخاب‌ها و اهداي مسئله‌دار جوايز و حيف و ميل بيت‌المال همراه است و هيچ دستاوردي براي سينما ندارد، چه ثمري دارد!؟باز اگر بعضي كاربلدان و دلسوزان سينما، جزو متوليان و مجريان اجراي جشنواره فيلم فجر به صورت اصلاح‌شده و قوي و غني و سلامت بودند، دل اهالي سينما چندان به درد نمي‌آمد، ولي با بلبشو و آشفتگي موجود، افق روشني پيش روي سينماي كشور نيست و برگزاري جشن‌پاره‌ها، محملي شده براي بهره‌بري عده‌اي از سفره مردم كه به نام سينما پهن است.
روزگاري زنده‌ياد جشنواره فيلم فجر، ويترين سينماي ايران، محل گردهمايي ملي سينماگران و حامي و هادي هنرمندان، مسيري براي حضور سينماگران و سينماي ايران در جهان بود، اما چند سال است كه به دليل كجروي مديران و تخريب سينما و جشنواره و بي‌اعتنايي به خواسته‌ها و منافع ملي سينما و سينماگران و رسانه‌هاي سينمايي، ويترين سوپرماركت كساني شده كه مخالف احيا و به‌روزسازي و ارتقا و سالم‌سازي جشن‌پاره و سينماي كشور هستند و برگزاري سالم، هدفمند و استاندارد وكيفي جشنواره فيلم فجر و رونق توليد آثار ملي و مردمي، برايشان نان و آب ندارد!
در واقع آنها در فضاي برگزاري دوپاره و دوهزينه‌شده جشن‌پاره‌ها به خرج مردم است كه خوب مي‌توانند سود برند و از آب گل‌آلود ماهي بگيرند! نمونه‌اش جشن‌پاره‌هاي سال گذشته كه هنوز هم تكليف ميلياردها پول بر باد رفته و مفقود‌شده آن به‌رغم تأكيد آقاي وزير ارشاد مبتني بر شفاف‌سازي هزينه جشن‌پاره‌هاي موسوم به ملي و جهاني، شفاف و روشن نشده است. پرسش اين است، برگزاري جشن‌پاره‌هايي كه از اساس دچار انحراف و كجروي‌اند و اجراي آنها با زد‌و‌بند‌ها، گزينش‌هاي سفارشي و فرمايشي هيئت‌هاي انتخاب و داوران و همچنين انتخاب‌ها و اهداي مسئله‌دار جوايز و حيف و ميل بيت‌المال همراه است و هيچ دستاوردي براي سينما ندارد، چه ثمري دارد!؟باز اگر بعضي كاربلدان و دلسوزان سينما، جزو متوليان و مجريان اجراي جشنواره فيلم فجر به صورت اصلاح‌شده و قوي و غني و سلامت بودند، دل اهالي سينما چندان به درد نمي‌آمد، ولي با بلبشو و آشفتگي موجود، افق روشني پيش روي سينماي كشور نيست و برگزاري جشن‌پاره‌ها، محملي شده براي بهره‌بري عده‌اي از سفره مردم كه به نام سينما پهن است.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر