اتوبوس های مرگ و درد عادی شدن
مصطفی داننده در عصر ایران نوشت: این روزها برخی از جریان‌ها و افراد سیاسی از چرخش روحانی به سمت اصول‌گرایان سخن می‌گویند. من هم می‌خواستم از این افراد سوال کنم دقیقا از کدام چرخش سخن می‌گویید؟ کاری نکردن در برخی امور به معنای چرخش نیست اما دیدن صحنه تصادف اتوبوس در جاده سوادکوه باعث شد من از روحانی به سمت اتوبوس بچرخم.
مصطفی داننده در عصر ایران نوشت: این روزها برخی از جریان‌ها و افراد سیاسی از چرخش روحانی به سمت اصول‌گرایان سخن می‌گویند. من هم می‌خواستم از این افراد سوال کنم دقیقا از کدام چرخش سخن می‌گویید؟ کاری نکردن در برخی امور به معنای چرخش نیست اما دیدن صحنه تصادف اتوبوس در جاده سوادکوه باعث شد من از روحانی به سمت اتوبوس بچرخم.
۱۳ ایرانی در یک حادثه تصادف جان خود را از دست دادند. می‌دانم این خبر برای بسیاری از ما عادی شده است. درست مانند خواندن خبری از یک عملیات انتحاری در افغانستان، پاکستان و عراق.
عادی شده است. اتوبوس، دانش آموز،، سرباز، مردم عادی، تصادف. شنیدن این کلمات برای ما عادی شده است. اصلا گویی هر سال سهمیه‌ای اینچنین داریم. اتوبوس نباشد، بخاری مدرسه است، بخاری نباشد قطار است و...
ایران کشور امنی است. کشوری که با وجود حضور در منطقه ناامن و پرتنش خاورمیانه شاهد عملیات تروریستی و انفجار نیست اما بیایید قبول کنیم این امن بودن شامل جاده‌های ایران نمی‌شود. جاده‌های ایران امن نیست.
آمار کشته‌های تصادف در ایران بیشتر از بسیاری از جنگ‌ها و عملیات تروریستی است. به نظر می‌رسد این آمار برای ما عادی شده است. منظور از «ما» یعنی مسئولان و مردم.
مگر میشود این همه حادثه را دید و کاری نکرد.
تا می‌آید داغ یک اتوبوس آرام شود داغ دیگر بر تن ایران می‌نشیند. علت اصلی بسیاری از این تصادف‌ها هم اشتباه راننده و یا خرابی و قدیمی بودن اتوبوس‌هاست. دلیل مشخص است اما مثل اینکه قرار نیست فکری به حال آن کنیم.
نمی‌دانم تا کی می‌خواهیم اخبار این حوادث را بخوانیم و بعد درباره آنها بنویسیم تا حادثه بعدی.
راه حل‌های جلوگیری از این حوادث هم مشخص است. اتوبوس‌های قدیمی باید از جاده‌های ایران جمع شود. هنوز در برخی جاده‌های ایران اتوبوس‌های بنز که متعلق به سال‌های دور است در حال رفت و آمد هستند.
باید فکری به حال رانندگان اتوبوس کنیم. ساعت رانندگی آنها را کم کنیم. برای ورود به این شغل سخت گیری کنیم. نباید اجازه داد جان انسان‌ها در اختیار افرادی باشد که هیچ مسئولیت پذیری ندارند.
در آخر هم باید بپذیریم که جاده‌های ایران هم چندان امن نیست. برخی از حوادث به خاطر خرابی جاده‌هاست.
دولت، مجلس، نیروی انتظامی و کسانی که نقشی در این ماجرا دارند باید به صورت فوری به این ماجرا ورود کنند. وظیفه ما به عنوان روزنامه نگار، نوشتن و پیگیری ماجراست و وظیفه مسئولان حل این بحران.
در این میان مردم هم می‌توانند از بروز چنین حوادثی جلوگیری کنند. می‌دانم اتوبوس ارزان‌ترین وسیله برای مسافرت است اما میشود در هنگامی که در حال خرید بلیط هستیم مطمئن شویم که اتوبوس جدید و سالم است. بیاییم سوار اتوبوس‌های قدیمی نشویم حتی اگر می‌خواهیم از تهران به قم برویم.
اتوبوس‌های مرگ تبدیل به یک بحران شده است. لطفا فکری به حال بحران کنید.
نظر کاربران
ای بابا کی بفکر این ملت بدبخته تا بخور بخور مونده مگر خدا معجزه ای بکنه
پاسخ ها
معجزه وقتی اتفاق میفته که هر کسی حاضر باشه رفتار خودش رو تغییر بده. تا بشینیم و منتظر باشیم که یک دولتی وقت و پول و علاقه داشته باشد که مشکل مارا حل کند اتفاقی نخواهد افتاد
مساله ی اتوبوس ها بیک مساله ی چند وجهی است. مشکل عمده ی وسایل نقلیه فرسودگی و عمر بالا و گرانی و کمبود قطعات یدکی و کیفیت پایین تعمیر و نگه داری است. قطعات یدکی قاچاق و بی کیفیت و تعمیر کارانی که تخصص چندانی ندارند و بخاطر پول هر ماشینی را می پذیرند حتی اگر دفعه اولشان باشد !!!!!!! اتوبوس ها هم فول تایم در حال کار هستند تا مخارج چند خانواده را تامین کنند. حالا این را بگذار کنار جاده های خراب ( که از بسیاری جاده های دنیا بهتر است ) و رانندگان سایر وسایل نقلیه که هیچ احترامی برای قانون و دیگران قایل نیستند و البته مسایل مربوط به مواد مخدر
وقتی راه حلی برای حل مسئله نیست و فکری هم نمیشه انگار باید سوخت و ساخت!!!!!
درودبر شما درست است
چرا همیشه راننده بدبخت مقصر میدونیم., من تجربه این شغل رو دارم هزار جور استرس , بیخابی , و امثالهم داریم , چرا از جاده های لعنتی نمیگید , چرا از یدکی بی کیفیت چینی نمیگید , راننده جماعت , نه احترام داره ,نه امنیت شغلی ,
پاسخ ها
از تعمیرکار نامرد نابلد
هیچ
موقع ازعامل جاده سخنی نیست متاسفانه به علت فرافکنی مسئولین جالب اینجاست که در اکثر بزرگراههای کشور عوارض خوبی دریافت میشود ولی جاده هاوضع مناسبی ندارند
پاسخ ها
یک کشور خارجی عوارض جاده بدین نظرتون راجع به عوارض خوب عوض میشه. واللا ما حاضریم هر بار میریم شمال 50 هزار تومن عوارض جاده بدیم ولی جاده مرتب و امن باشه و پلیس توش اینقدی باشه که کسی وحشی بازی در نیاره. مساله اینه که ما همه چیز رو مفت میخوایم و حاضر نیستیم هزینه شو بپردازیم. با این بودجه ی دولتی و بدون پرداخت هزینه از طرف مردم چیزی بهتر نخواهد شد
خب عوارض رو جاده های بیشتری بزارن و مبلغشو تا حدود 10 هزار تومن بالا ببرن اشکالی نداره به شرطی که واقعا کیفیت جاده و کنترل تخلفات و سرعتای وحشتناک جوونا انجام بشه تا مردم در معرض خطر نباشن
موافقم
اینا فقط تماشا میکنند آقای نویسنده شماهم تا میتوانید بگویی به بالایی ها