درباره «خلیج فارس» حرف بی حساب نزنید
بهمن کشاورز در روزنامه شرق نوشت: یکی از دوستان وقتی می‌شنید کسی سخن ناروایی درباره او گفته است، می‌گفت: فرموده‌اند (البته معلوم نبود چه کسی فرموده و احتمالا فرموده خودش بود!).
بهمن کشاورز در روزنامه شرق نوشت: یکی از دوستان وقتی می‌شنید کسی سخن ناروایی درباره او گفته است، می‌گفت: فرموده‌اند (البته معلوم نبود چه کسی فرموده و احتمالا فرموده خودش بود!): «الکلامُ قِسمان: قِسمٌ «ضروریٌ» و قسمٌ «زَروریٌ». فَاذا کانَ ضروریٌ اسمع و اعمل و اذا کان «زروریٌ» لاتَسمَع و انصرِف» یعنی گفته‌ها دوگونه است یا «ضروری» است یا «زروری». اگر «ضروری» بود بشنو و به کار ببند و اگر «زروری» بود به آن گوش نده و به راه خود برو.
این رفیق می‌گفت «زروری» از ثلاثی مجرد «زَرَّ- یزُرُّ- زِرّاً» گرفته شده که همان «زر زدن» خودمان است!
بعضی گفته‌ها و ادعاها بلافاصله در زمره اظهارات «زروری» طبقه‌بندی می‌شود. یعنی لازم نیست برای توصیف آنها به این صفت زحمت استدلال را به خودمان بدهیم.
درعینحال در مواردی، برخلاف قول مشهور و درستِ «ننگر که می‌گوید، بنگر چه می‌گوید» ویژگی‌های گوینده و «مَن قال» در ارزیابی گفتارش مؤثر و تعیین‌کننده است.
بیان یک سخن بی‌ربط از زبان کسی که به اظهار مطالب مهمل معتاد است و هم خود به کرات گفته‌هایش را نفی می‌کند و هم کارمندان و کارگزارانش در مسائل کلان اختلاف دارند و حتی او را به «کودنی» متهم می‌کنند و هم متحدانش عقاید و افکارش را نمی‌پذیرند، ناچار گفته‌اش به خودی خود «زروری» تلقی خواهد شد.
تسمیه خلیجی که صدها سال «خلیج فارس» بوده به نام مجعولی که نام‌گذاران هم از مجعولیت آن آگاه‌اند، بی‌چون‌وچرا، از مصادیق سخنان «زروری» است.
درعینحال طرح ادعاها و عنوان‌كردن مسائل بی‌ربط ناچار مطالب دیگری را- كه بی‌ربط نیست- تداعی خواهد كرد. به‌ویژه با توجه به اینكه پاره‌‌ای تحولات و رویدادهای جهانی قهرا تحقق این تداعی را تسهیل می‌كند.
اخیرا دو همه‌پرسی در اسپانیا و اقلیم كردستان انجام شد. بنده درخصوص جنبه‌های سیاسی این دو رویداد، اثباتا و نفیا عرضی ندارم زیرا در تخصص من نیست. اما در هر دو مورد دولت‌های مركزی موضوعی را مطرح كردند كه در خور تأمل است: گفته شد برای استقلال قسمتی از یك كشور و جدایی آن از بدنه اصلی، با فرض جمع‌بودن همه شرایط، برگزاری همه‌پرسی در همان منطقه و پرسیدن نظر اهالی آن كافی نیست؛ بلكه همه‌پرسی باید در سراسر كشور انجام و نظر همه شهروندان سراسر كشور پرسیده شود.
این نظریه قابل توجه و بررسی به نظر می‌رسد و اقدامی را كه سال‌ها پیش در زمان رژیم سابق- درخصوص یكی از استان‌های ایران انجام و آن استان از ایران جدا شد، تداعی می‌كند.
در این اقدام نه‌تنها همه‌پرسی در استان مورد بحث انجام شد، بلكه آنچه انجام شد، همه‌پرسی به مفهوم اخذ رأی از همه اهالی آن استان هم نبود. بلكه سازمان ملل به نوعی گمانه‌زنی و ارزیابی تقریبی دست زد و دولت وقت ایران هم نتیجه آن را پذیرفت و اگر حافظه خطا نكند، موضوع در مجلس آن زمان هم مطرح نشد.
كسی قصد «قال چاق‌كردن» ندارد ولی طرح مسائل «زروری» ناچار مطالب «ضروری» را هم تداعی خواهد كرد و به یاد خواهد آورد.
والله اعلم
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
سپاس از مطلب خوب و غنی آقای کشاورز عزیز
لذت بردم
ان شا الله نوبت ایران هم میشه
خلیج فارس همیشه خلیج فارس کسی که بساز بفروشه چکار به رئیس جمهوری