چرا آیت الله طالقانی بر صندلی نمی نشست؟

پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی: در میان تعجب حاضرین به جای نشستن بر روی صندلی های مجلس بر روی زمین نشست و چند نفر از نمایندگان نیز به نشانه احترام با ترك صندلی هایشان روی زمین كنار وی نشستند.

طالقانی خواستار تشكیل مجلس در مسجد بود و با استناد به مجلس مسلمانان در صدر اسلام كه به شكل دایره روی زمین نشسته و مجلس آنها صدر و ذیل نداشت، تا جای كه واردین و نمایندگان قبایل و كشورهای خارجی رسول خدا را چون هیچ گونه امتیازی در جایگاه و لباس از دیگران نداشت نمی شناختند، خود نیز به پیروی از این سنت در اولین جلسه ی افتتاحیه مجلس خبرگان (28 مرداد 1358) هنگامی كه با كمی تاخیر وارد مجلس شد در میان تعجب حاضرین به جای نشستن بر روی صندلی های مجلس بر روی زمین نشست و چند نفر از نمایندگان نیز به نشانه احترام با ترك صندلی هایشان روی زمین كنار وی نشستند.

در فاصله تنفس جلسه اول و دوم بسیاری از نمایندگان و علما و روحانیون عضو مجلس دورادور طالقانی روی زمین نشسته و به بحث پرداختند. در این حین وقتی آیت الله بهشتی از ایشان خواستند كه در صورت امكان برای جلوگیری از سوء تعبیر طبق آیین نامه بر جایگاه خود بنشینند، طالقانی نیز در جواب داد:

« قبلا به من گفتند كه این كار خلاف آیین نامه است و من جواب دادم كه جریمه آن را هر چه هست، می دهم. من دوست داشتم به جای این كاخ در مسجد جلسات برگزار می كردیم... وقتی می گوییم كه مسجد جای همه گونه جلسات بحث و بررسی و تصمیم گیری های سیاسی و نظامی است كه خودمان رعایت نمی كنیم.»

هرچند كه طالقانی تا زمانی كه در قید حیات بود از چهارده جلسه ی مجلس تنها در پنج جلسه به طور كامل شركت كرد و در سه جلسه نیز با تاخیر حاضر شد و در اكثر ساعات حضور نیز بیشتر در حال تفكر و سكوت و نگرانی بر روی زمین می نشست، با این وجود تاثیر و سهم طالقانی در بررسی قانون اساسی جمهوری اسلامی در تاریخ انقلاب اسلامی و در همین ساعاتی كه حضور داشت، فراموش نشدنی و ماندگار است.