دادگاه تخصصی برای یک تخلف سینمایی
غلامرضا موسوی با اشاره به اینکه تاکنون رسیدگی به تخلفات سمعی بصری به عهده دادسرای فرهنگ و رسانه بوده است، بیان کرد: بهتر است رسیدگی به این نوع تخلفات به عهده یک دادگاه تخصصی گذاشته شود.
این تهیهکننده سینما در گفتوگو با ایسنا با اشاره به اینکه تا قبل از تشکیل شعبه رسیدگی به تخلفات، دادسرای فرهنگ و رسانه دزدی و قاچاق فیلمهای ایرانی و شکایت هنرمندان را پیگیری میکرد، گفت: اکنون یکی از مراکزی که میشود برای پخش غیرمجاز فیلم به آن شکایت کرد، دادسرا فرهنگ و رسانه است که قاضی قطبی رئیس این دادسرا است. البته در این زمینه به خوبی پیگیر تخلفات سینمایی هستند.
این تهیهکننده سینما با بیان اینکه "فیلمهای سینمای ایران دزدیده میشوند و نه قاچاق"، اظهار کرد: قاچاق، مربوط به فیلمهای خارجی در کشور است. به همین جهت اگر در جای دیگری به جز دادسرای فرهنگ و رسانه مسئول رسیدگی به این مساله باشد، طبیعتا براساس شناخت نیست چون بسیاری از قضات محترم در زمینههای متفاوت تخصص دارند اما در زمینه شناخت دزدی و قاچاق فیلم ایرانی یا خارجی تخصص دقیقی ندارند، به همین دلیل بهتر است این موضوع به یک دادگاه خاص و تخصصیتر ارجاع داده شود.
او در ادامه صحبتهایش با تاکید بر اینکه "با توجه به شرایط جدید، وجود دادگاهی که به شدت با دزدان فیلمهای ایرانی و قاچاقچیان فیلمهای خارجی برخورد کند، نیاز است"، گفت: اگر این چنین دادگاههایی نباشند تخلفات به شکل بسیار گستردهای رخ میدهند با این حال بهتر است که مرکز خاصی به آن رسیدگی کند. اگر چه دادسرای فرهنگ و رسانه در این زمینه فعالیتهای خوبی داشته است.
موسوی با اشاره به اینکه "فیلمهای ایرانی توسط شبکههای فارسی زبان خارج از کشور نیز به سرقت میروند"، بیان کرد: اساسا این شبکهها به وجود آمدهاند برای اینکه آگهی بگیرند، فیلمهای ما را سرقت کنند و نمایش دهند. در این زمینه به نظر میرسد که بهتر است معاونت سازمان سینمایی وکیلی برای کشورهایی مثل آمریکا یا اروپا بگیرد و آنها به نمایندگی از تهیه کنندگان بتواند از متخلفان شکایت کنند و آنها را به دادگاه بکشانند. البته اینها از شبکه یوتیوب هم استفاده میکنند که بلافاصله تهیهکننده باید با این شبکهها تماس بگیرد و بگوید که این فیلم مجوز پخش ندارد و کسی که آن را گذاشته دزدی کرده است.
عضو هیات رئیسه شورای عالی تهیهکنندگان به عدم اطلاع مصرفکنندگان از دزدی بودن کالاهایی که استفاده میکنند، اشاره کرد و افزود: وقتی شما فیلم کسی دیگر را بدون اجازهاش بردارید، درست مصداق دزدی است و متاسفانه اِشکال دیگری که وجود دارد این است که به مردم اطلاع رسانی نشده و گر نه به گمان من اگر مردم بدانند دیدن یک فیلم بدون مجوز صاحباش دزدی محسوب میشود قطعا اینکار را ادامه نمیدهند. این موضوع نیاز به تفهیم و فرهنگ سازی دارد و باید یاد بگیرند که هر مسیری به جز اجازه از صاحب کالا یاخرید آن دزدی به حساب میآید.
ارسال نظر