همه ما در شرایطی که هوا گرم است، احساس کلافگی میکنیم. شاید در روزهای گرم بیشتر شاهد دعوا در اماکن عمومی بودهاید یا خبرهای بیشتر و شاید هم دردناکتری از خشونت شنیدهاید، اما چرا؟
همه ما در شرایطی که هوا گرم است، احساس کلافگی میکنیم. شاید در روزهای گرم بیشتر شاهد دعوا در اماکن عمومی بودهاید یا خبرهای بیشتر و شاید هم دردناکتری از خشونت شنیدهاید، اما چرا؟
به نظر میرسد ما حتی در زبان خود، به رابطه بین خشونت و گرما اشاره داریم: وقتی میخواهیم به عصبانیت یا رفتار خشونتآمیز کسی اشاره کنیم، از این عبارتها استفاده میکنیم: جوش آورده بود، داغ کرده، ...... وقتی هم میخواهیم از آرام بودن حرف بزنیم، میگوییم: خونسرد باش!
به گزارش وایرد، مطالعات بسیاری در کشورهای مختلف وجود دارند که نشان میدهند گرما با رفتار خشونتآمیز ارتباط دارد. از مطالعات کمتر کنترلشده اواخر قرن ۱۹ تا مطالعات پیشرفته امروزی. اما آیا واقعا خود هوای گرم میتواند عامل رفتار خشونتآمیز شود؟
الن کان و جیمز روتان، روانشناسان دانشگاه ایالتی فلوریدا، برای مدت دو سال دقیقترین مطالعه را در مورد جرایم خشونتآمیز در مینهسوتا انجام دادهاند. آنها زمان وقوع جرم در طول روز، جایگاه روز در هفته و ماه و البته دمای هوا درآن زمان را ثبت کردند. آنها به این نتیجه رسیدند که نمودار خشونت با افزایش دما بالا میرود، اما این روند تنها تا یک نقطه خاص ادامه مییابد.
با رسیدن دما به حدود ۸۰ درجه فارنهایت (معادل ۲۶.۶ درجه سانتیگراد)، میزان تهاجمها شروع به کاهش میکند. این یافته با یک نظریه منطبق است: این که افراد در موقعیتی که احساس ناراحتی میکنند، هم برای فرار از موقعیت و هم پرخاشگری گرایش و آمادگی بیشتری از خود نشان میدهند. اما وقتی میزان ناراحتی از حد کم یا متوسط به سطح بالا میرسد، افراد فقط میخواهند از شر آن خلاص شوند.
به غیر از این نظریه روانشناسانه، این یافته با یک نظریه جامعهشناختی هم مطابقت دارد. بر اساس نظریه فعالیتهای روزمره، بسیاری از اشکال جرایم خشونتآمیز در صورتی اتفاق میافتند که موقعیت اجتماعی برای آنها وجود داشته باشد. وقتی هوا گرم میشود، افراد بیشتر زمان خود را بیرون از خانه میگذرانند، اما هوا که خیلی زیاد گرم شود، افراد ترجیح می دهند در خانههای خود بمانند. کان و روتان هم این نظریه را تایید میکنند.
البته کرگ اندرسون، روانشناس دانشگاه ایالتی لووا معتقد است آنها اطلاعات مربوط به زمان وقع جرم در طول روز را به خوبی بررسی نکردهاند. وی بر اساس دادههای همین مطالعه رابطهای خطی بین میزان گرما و خشونت به دست آورده است.
در هوای گرم، اتفاقاتی در بدن میافتد: ضربان قلب، جریان خون و تعریق بالا میرود و متابولیسم بدن تغییر میکند. همه این موارد به سیستم سمپاتیک بدن مربوطند که خود با پاسخ جنگ یا گریز در بدن مرتبط است. همچنین گرمای هوا، تولید تستوسترون را در بدن افزایش میدهد که خود از عوامل خشونت است.
البته نمیتوان به طور حتم گفت که بین گرما و خشونت رابطه علت و معلولی وجود دارد و این ارتباط هنوز تئوریک است. با اینحال به نظر میرسد که گرما از طریق چندین عامل روانشناختی، به خشم در افراد دامن میزند. برای مثال ما وقتی احساس ناراحتی میکنیم، بیشتر به یاد خاطرات تلخ و دردناک خود میافتیم.
سایر مطالعات نشان دادهاند که مردم در هوای گرم با احتمال بیشتری ممکن است هر نشانهای خنثی را یک علامت خصومتآمیز تعبیر کنند و نیز با احتمال کمتری خشونت را محکوم میکنند. در واقع مردم در شرایطی که هوا خیلی گرم است، در درست فکر کردن دچار مشکل میشوند.
به همه این موارد، یک مطالعه ساده در سال 1976 را اضافه کنید که نشان میدهد افراد خیلی خیلی عصبانی با نوشیدن یک نوشیدنی خنک آرامتر میشوند.
ارسال نظر