گزارشی از آگهی «واجبات استیجاری»!

آنهایی که پول دارند و حس و حال ادای واجبات قضا شده درگذشتگان‌شان را ندارند و آنهایی که این‌بار را در ازای دریافت پول به دوش می‌کشند، حکایتی است که در این گزارش روایت می‌شود، آدم‌هایی که اغلب فقیرند، گرفتار معلولیت‌اند و برای فرار از بیکاری و فقر راهی بهتر از نماز و روزه استیجاری نیافته‌اند. این کسب و کار به‌سرعت در حال رشد است.

پرده دوم: زنی با عجله گوشی را برمی‌دارد و صحبت می‌کند؛ دستش بند بوده گویا. نفسش هنوز جا نیامده که تأیید می‌کند هم نماز برای اموات می‌خواند و هم روزه می‌گیرد ولی قیمت دستش نیست و هر قدرکه مظنه بازار باشد موافق است. او خودش را زنی معرفی می‌کند که نیاز مالی فوری پیدا کرده و چون نمی‌تواند بیرون از خانه کار کند، ترجیح داده واجبات قضای اموات را به‌جا بیاورد، هم ثوابی ببرد و هم بی‌دردسر و بی‌قضاوت شدن درآمدی داشته باشد.

قیمت‌ها در این مسجد و برای تیمی که نماز و روزه استیجاری می‌گیرند و می‌خوانند توافقی است. مرد میانسال می‌گوید هرچه برای یکسال نماز بدهید نصفش را برای یک ماه روزه می‌گیریم؛ ما با هم بر سر یک میلیون تومان برای خواندن یک سال نماز قضا توافق می‌کنیم که برای یک ماه روزه می‌شود 500 هزار تومان.

اما ما با متولی مسجدی در ورامین که حرف زدیم، گفت که چون مراجعات به دفاتر مراجع تقلید زیاد است و آنها از پس ادای تعهد خود برنمی آیند بخشی از کار را به افرادی مستحق می‌سپارند، کسانی مثل مردی که او گفت در تصادف رانندگی معلول شده و نان‌آور خانه است و با روزه گرفتن امرار معاش می‌کند.

پس اگر شیادها را کنار بگذاریم و از کلاهبرداران فاکتور بگیریم، آگهی‌های رو‌به‌رشد انجام واجبات استیجاری چیزی نیست به‌جز آینه تمام‌نمای تشدید مشکلات اقتصادی در بخش‌هایی از جامعه.