تحولات تامل برانگيز در پايتخت

در تهران تعداد راننده ها بیشتر از مسافران شده

تجربه نشان داده است که اگر هر پدیده‌ای، کارایی لازم برای پیشبرد سطح آسودگی مردم ما را داشته باشد، در نهایت با استقبال مواجه خواهد شد. شرکت‌های اجاره تاکسی‌های آنلاین این روزها به یکی از مهم‌ترین وسایل حمل‌ونقل درون شهری مبدل شده‌اند.

روزنامه قانون: تجربه نشان داده است که اگر هر پدیده‌ای، کارایی لازم برای پیشبرد سطح آسودگی مردم ما را داشته باشد، در نهایت با استقبال مواجه خواهد شد. شرکت‌های اجاره تاکسی‌های آنلاین این روزها به یکی از مهم‌ترین وسایل حمل‌ونقل درون شهری مبدل شده‌اند. آن‌ها با استفاده از پایه‌های برجامانده از بازاریابی شبکه‌ای و علاقه مردم به استفاده از ابزارهای تکنولوژی ، این بار به صورت حقیقی برای هر دو طرف قرارداد (مسافرین و رانندگان) سودمند هستند.

از سوی دیگر اپلیکیشن‌های درخواست خودرو، یکی از بحث برانگیزترین ابزارهای مدرن مورد استفاده پایتخت نشین‌ها محسوب می‌شوند زيرا گرچه کارایی و حسن‌های آن امروز برای مسافرین و راننده های این پدیده واضح و مبرهن است اما نمی‌توان از مشکلاتی که برای صنف‌های مختلف و آینده ترافیک شهری به‌وجود آورده است به سادگی گذشت.

پیش زمینه

این برنامه‌ها مانند دیگر پدیده‌های نوظهور عصر تکنولوژی ابتدا در ایران نادیده گرفته شد؛ به این ترتیب که از تابستان 93 که تنها برنامه مجازی درخواست خودرو در ایران آغاز به کار کرد تا اواخر سال 94، هنوز افراد محدودی از وجود چنین امکانی برای شهروندان تهرانی با خبر بودند. وقتی علوم ارتباطات ما به‌سویی حرکت می‌کرد که هر فرد عمده نیازهای روزمره‌اش را با توسل به گوشی هوشمندی که در دست داشت برطرف می کرد، باید به روزگاری فکر می‌کردیم که اکثر تبلیغات ، تجارت و برآورده‌کردن نیازهای روزمره مردم در مقیاسی بسیار وسیع‌تر با همان ابزار کوچک انجام شود.

باید به‌خاطر داشته باشیم که بسیاری از مردم ما حتي تا دهه 70 علاقه‌ای به امتحان کردن پدیده‌های جدید را نداشتند و طبق آمار موجود در سال 74 فقط 9947 نفر (پس از دو سال تبلیغ و کوشش شرکت مخابرات و اداره پست) برای دریافت سیم‌کارت همراه اول ثبت‌نام کرده بودند. با این اوصاف نتیجه می‌گیریم امکانات پیشرفته گوشی‌های امروزی در زمینه ارتباطات و سرگرمی هنوز می‌تواند زیر سایه سنگین وجوه تجاری کار با تلفن همراه و اپلیکیشن های گوشی‌های هوشمند قرار بگیرد.

احترام ، احترام و احترام

اولین ویژگی که به عنوان یک مسافر آژانس نظر شما را جلب می کند، چیست!؟ بی شک پاسخ بسیاری از ما به این سوال، چیزی نیست جز رفتار و سکنات راننده‌ای که قرار است ما را به مقصد برساند. با مبحث امتیازدهی در قاعده برنامه‌های مجازی درخواست خودرو، کفه ترازوی مثبت این ویژگی بسیار سنگین‌تر از کفه کاستی‌های آن شده است. بی شک ما امروز ، مشتری هر محصولی باشیم، نیازمند احترامی متقابل هستیم. نیاز به احترام بانی اصلی انتخاب بانک، فروشگاه و آرایشگاه ما می‌شود.

این حق انتخاب تا پیش از ظهور پدیده‌ای چون اپلیکیشن‌های درخواست خودرو وجود نداشت. ما علاوه بر تحمل رفتار ناشایست برخی راننده‌ها مجبور به پرداخت هزینه بازگشت آن‌ها از مقصد به مبدا نیز بودیم. این در حالی بود که راننده محترم برای جلب رضایت مشتری خود، هیچ تلاشی انجام نمی داد زیرا مبحثی چون رقابت برای او معنی نداشت.

در حال حاضر آسایش و احترامی که از راننده‌های این برنامه‌های مجازی دریافت می‌کنیم، به عنوان بزرگ‌ترین حسن این پدیده شناخته می شود زیرا علاوه‌بر گشاد‌ه‌رویی شخص برای گرفتن امتیاز بیشتر ، میزان گرمایش، سرمایش و صدای ضبط ماشینی که برای مدتی میهمان آن هستیم، به صورت کامل برعهده مسافر فرض شده است. در سوی مقابل، شخصی که برای گذران مخارج زندگی جذب بازار کار این برنامه‌های مجازی می شود نیز با شرایط منصفانه‌ای روبه‌روست.

او به خوبی می‌داند که هر زمان اراده کند می‌تواند روز یا شب، کار خود را آغاز و یا به پایان برساند. از سوی دیگر با شروع فعالیتش در چنین سیستمی، نیاز به ارتباط برقرار کردن با هیچ ريیس و معاونی ندارد و به‌طور خودکار نتیجه کوشش و رفتارگرایی‌هایش را برداشت می‌کند. راننده می‌تواند در وقت خالی دو ساعته در میان یک روز پرمشغله ، سفری کوتاه را قبول کرده و درآمد مطلوبی نسبت به زمان و موقعیت جغرافیایی‌اش به دست آورد. به این ترتیب هر دو طرف قرارداد، هنگامی که از مبدا یکدیگر را ملاقات می‌کنند تا زمانی که در مقصد از همدیگر جدا می شوند، به خوبی از شرایطی که در آن قرار دارند، آگاه هستند.

وسوسه بیکارها

متاسفانه ما امروز با عدم امنیت شغلی برای متخصص‌های حرفه‌های مختلف مواجه هستیم. این عدم امنیت باعث گریز زدن افراد به حرفه ای چون مسافرکشی شده است. شخصی با چندین سال سابقه کار با برخورد به چند مانع جدی در حرفه تخصصی‌اش ، ترجیح می‌دهد جذب برنامه‌های مجازی درخواست خودرو شود و بدون ایجاد مزاحمت از سوی بالادستی‌ها با کار زیاد، درآمد قابل توجهی به دست آورد.

نمی‌توان این واقعیت را کتمان کرد که درآمد چندین ساعت فعالیت در این حرفه، می‌تواند افراد بیکار شده دو طبقه متوسط و تهی دست را وسوسه کند.همانا نتیجه این اتفاق، در سال‌های پیش رو به کمبود متخصص در حرفه‌هایی کارآمد منتهی می‌شود. حرفه‌هایی که کارشناس‌های خود را به دلیل مشکلات مختلف از دست می‌دهند و با مرور زمان دچار نزول کیفیت محصول خواهند شد.

بحران یا پیشرفت

چه تضمینی برای ادامه‌دار بودن نحوه برخورد مناسب توسط مسئولان اپلیکیشن‌های درخواست خودرو وجود دارد!؟ چه تضمینی برای افزایش نیافتن قیمت‌ها پس از برکنار شدن رقیب‌های کنونی وجود دارد؟ پاسخ به هیچ‌کدام از این پرسش‌ها، مشکل اصلی برآمده از ظهور این پدیده دنیای مدرن به شمار نمی رود زیرا ما با حرفه ای مواجه هستیم که با هجوم متقاضیان به اشتغال از سرتاسر ایران روبه‌رو شده است.

شرایط کاری و حاشیه امنیتی که برای رانندگان به‌وجود آمده است به شکلی پیش می رود که عزیزانی از شهرستان‌های دیگر با سودای درآمد بیشتر راهی تهران شده‌اند و در خانه کوچک استیجاری سکنی گزیده و مشغول به کار در برنامه‌های درخواست خودرو شده‌اند. حجم ترافیک تهران روز به روز افزایش می‌یابد و طبق آمار عرضه شده، این شهر سه برابر گنجایش خود جمعیت دارد. ۱۶ میلیون نفر در پایتخت ساکن هستند و این در حالی است که تنها ۶۵ درصد از خدمات کشوری در تهران ارائه می‌شوند.

این ارقام و موج جدید مهاجرت می‌تواند تا ۱۰ سال آینده فاجعه‌ای غیرقابل جبران را به‌وجود بیاورد ، راه اندازی این برنامه‌ها برای شهرستان‌های دیگر نسبت به جمعیت و هزینه‌ای که افراد برای هر سفر درون شهری می پردازند، بی شک با تهران قابل قیاس نخواهد بود و مانع مهاجرت افرادی که برای اشتغال راهی مقصد تهران می‌شوند، نخواهد شد. به این ترتیب شاید در روزگاری نه چندان دور شاهد این باشیم که تعداد راننده های این قبیل پدیده ها از تعداد مسافرین بیشتر است.