برداشت اشتباه در رابطه‌ی میان تروریسم و مسلمانان

هفته نامه امید جوان - اصغر کرمی: اگر از مردم بپرسید که بدترین حملات تروریستی طی یکی دو دهه اخیر در اروپا را چه کسانی انجام داده اند احتمالا جواب می دهند مسلمانان. اما آنها اشتباه می کنند. اسلام گرایی و تروریسم این روزها به صورت مترادف هم تصور می شوند. اما یک بررسی جهانی نشان داد که بیشتر حملات تروریستی توسط اسلام گرایان متعصب انجام نشده است.

در تضاد با باور عمومی، اظهارات سیاسی و تبلیغات رسانه ای، تصور اینکه بیشتر حملات تروریستی (که به عنوان استفاده یا تهدید به استفاده از خشونت علیه شهروندان و غیرنظامیان به دلایل سیاسی، مذهبی و یا اجتماعی و نه شخصی همچون انتقام جویی و یا جرائم بدون قصد تعریف می شوند) به وسیله مسلمانان و به نام اسلام انجام می شود اشتباه است.

تحقیقات آکادمیک، روزنامه نگاری تحقیقی و آمار رسمی از سازمان هایی همچون FBI و یوروپل نشان می دهند که در جوامع غربی فقط درصد ناچیزی از حملات تروریستی توسط اسلام گراها، جهادی ها یا گروه های مشابه انجام می شود. اگرچه فرانسه تنها کشور غربی است که به طور جدی تحت تاثیر این پدیده قرار گرفته است. در دنیای غرب ماورای فرانسه که شامل ۳۸ کشور با جمعیتی حدود یک میلیارد نفر است، تعداد قربانیان پدیده جهادی از بعد از ۱۱ سپتامبر حدود ۴۵۰ نفر است که شامل حملات ماه گذشته در منچستر هم می شود.

آمار و ارقام چه می گویند

بین سال های ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۵ میلادی فقط ۶ درصد حملات تروریستی در خاک آمریکا توسط اسلام گراها انجام شده است در حالی که بیش از ۹۰ درصد آن حملات توسط گروه های دیگری همچون اسپانیولی ها، مسیحیان، یهودیان، فعالان دست چپی، فعالان محیط زیستی، سفیدپوستان نژادپرست راستگرا، گروه های ضددولتی، سلطنت طلب ها، گروه های ضد سقط جنین، جدایی طلبان و سایر گروه ها انجام شده است.

اگر کسی زحمت کشیده و نگاهی به گزارشات سالانه، جامع و کشور به کوش منتشرشده توسط مرکز اطلاعات مرکز جهانی اطلاعات تروریسم در دانشگاه مریلند که مرجع استاندارد در زمینه تروریسم است بیندازد متوجه می شود این آمار هم در مورد تعداد حملات تروریستی (موفق یا ناکام) و هم در مورد تعداد تروریست ها صادق است.

همانطور که این نمودارها و گزارشات نشان می دهد، به طور مشابهی در اروپای غربی نیز نسبت حملات تروریستی انجام شده توسط اسلام گراها به کل این نوع حملات در حدفاصل سال های ۱۹۷۰ تا ۲۰۱۷ خیلی ناچیز بوده است.

این آمار هنگامی که تعداد قربانیان مورد بررسی قرار می گیرند هم تایید می شود. از سال 2006- سالی که اولین آمار یوروپل انتشار یافت- علیرغم اینکه در این سال جنبش های جهادی رشد کردند ولی بیشتر قربانیان غربی ناشی از حملات تروریستی مسلمانان نبودند بلکه اکثر قربانیان همچون آمریکایی ها بر اثر حملات تروریستی گروه های دیگری همچون مخالفان سقط جنین، مسیحیان دست راستی، گروه ها و اشخاص ضد دولتی و سازمان های جدایی طلبی همچون اتا (ETA) و ایرا (IRA)، ناسیونالیست های قوم گرا، نژادپرستان مسیحی و سفیدپوست همانند آندرس بگریگ بروییک (Andres Behring Breivik) و یا دیلن روف (Dylen Roof) و یا مشابه اینها انجام گرفته است، کشته شده اند.

سال هایی که در آنها بیشتر اروپاییان قربانی حملات تروریستی ناشی از حملات مسلمانان بوده اند خیلی کم است. در طی سال های 1970 تا 2017 میلادی یعنی نزدیک به نیم قرن، فقط به مدت 5 سال حملات تروریستی انجام شده توسط مسلمانان از حملات مشابه انجام گرفته توسط سایر گروه ها پیشی گرفته است: سال های 2005- 2004 حملات مادرید و لندن، سال 2012 سال حملات محمد مراه (Mohammed Merah) و سال های 2016- 2015 که شامل 4 حمله به دفتر هفته نامه شارلی ابدو، 11 نوامبر پاریس، حملات بروکسل و نیس فرانسه است.

حافظه گزینشگر

هرکسی می تواند درستی اطلاعات گیج کننده داده شده به ما توسط رسانه ها و جهان سیاست را بیازماید. اگر در این اطراف از کسی بپرسید که چه کسانی بدترین حملات تروریستی ۱۰ یا ۲۰ ساله اخیرا را در اروپا انجام داده اند. تقریبا همواره شما با این پاسخ روبرو خواهیدشد: دقیقا نمی دانم اما بایستی کار جهادی ها (اسلام گراها) باشد. این طور نیست!؟ حوادث شارلی ابدو؟ تئاتر باتاکلان پاریس در ۱۱ نوامبر؟ نیس فرانسه؟ لندن در ۲۰۰۵؟

در حقیقت چنین به نظر می رسد که مرگبارترین حملات تروریستی در قاره اروپا به وسیله مسلمانان انجام نشده است. در 17 ژوییه 2014 یک فروند هواپیمای مسافربری خطوط مالزی به شماره پرواز 17MH بر فراز منطقه کنترل شده توسط جدایی طلبان روس تبار اوکراینی با شلیک موشک های روسی سرنگون شدند.

در پی این حادثه به نحو شگفت آوری رسانه های خبری، سیاستمداران و به طبع آنها مردم واداشته شدند که این فاجعه را فراموش کنند. این اتفاق کمتر از ۳ سال پیش در زمانی اتفاق افتاد که رسانه های غربی تمام توجه شان را به این منطقه معطوف کرده بودند. اما خیلی سخت است کسی را پیدا کنید که به این سوال جواب درستی بدهد. با این وجود تقریبا همه حمله تروریستی به مسابقه دو ماراتن بوستون را در سال ۲۰۱۳ به خاطر می آورند. در حالی که این حادثه فقط ۳ کشته داشت و قبل از فاجعه شلیک به هواپیمای مالزی اتفاق افتاد.

این حافظه انتخابگر غیرعادی به طور آشکاری این طور توجیه می شود که عوامل این حمله تروریستی به بوستون برخلاف مورد اول که از ذهن ما پاک شده، دو مسلمان بودند. اما در مورد این حادثه که قبل از واقعه شارلی ابدو و حوادث تروریستی 15 نوامبر 2015، بدترین حملات تروریستی در اروپا پس از 11 سپتامبر، اتفاق افتاد نه هیچکس صحبت می کند و نه آن را به خاطر می آورد اما در ذهن ما باقی خواهدماند.

به منظور توسعه بحث به آمریکا، حملات ۱۱ سپتامبر را باید به عنوان استثنای این قانون همانند تمامی قوانین دانست چون مقیاس و میزان تلفات انسانی این فاجعه هرگز در طول تاریخ تکرار نشده است. حتی یک مقایسه کوچک بین این واقعه و حوادث قبلی و بعدی در غرب یا هرجای دیگر و حتی در خاورمیانه و شمال آفریقا که شدیدترین و بنیادگراترین گروه های جهادی را دارند نمی توان انجام داد.

در مصر در 15 آگوست 2013 یعنی فقط چند هفته بعد از کودتای نظامی ژنرال عبدالفتاح السیسی، ارتش و پلیس وی فقط در یک روز بیش از هزار نفر از طرفداران محمد مرسی رییس جمهور منتخب در یک انتخابات دموکراتیک که توسط وی سرنگون شده و به زور اسلحه ربوده شد را قتل عام کرده و جواب اعتصاب مسالمت آمیز اخوان المسلمین را به شدیدترین وجه و به زور اسلحه دادند.
کشتارهای سیسی و نیروهای نظامی اش که به طریق سیستماتیکی برنامه ریزی و اجرا گردیده توسط گروه های مدافع حقوق بشر مصری و بین المللی همچون سازمان عفو بین الملل و دیده بان حقوق بشر مستند شده است. دیده بان حقوق بشر سرکوب اعتصاب در قاهره را به عنوان بدترین کشتار غیرقانونی در تاریخ مدرن این کشور توصیف کرده است.

این فقط یک مورد از این جنایات بود، قبل و بعد از این واقعه هم موارد زیادی از این کشتارها بوده که تماما توسط دولت سیسی بر علیه مخالفان سیاسی اعم از سکولارها و طرفداران مرسی و در درجه اول اخوان المسلمین اعمال شده اند. بدون شمردن قربانیان سایر کشتارها فقط در روز 15 آگوست 2013 سیسی به عنوان یک رهبر غیراسلام گرا تنها طی چند ساعت بیشتر از تمام قربانیان همه گروه های تروریستی فعال در صحرای سینا در چند سال اخیر از شهروندان غیرنظامی کشت. به علاوه این گروه ها عمدتا سربازان و نظامیان را هدف قرار می دهند در حالی که حکومت سیاسی اغلب غیرنظامیان را هدف قرار می دهد.

تغییر معنایی

این مساله تایید شده است که ایالات متحده آمریکا و فرانسه متحدان نظامی و سیاسی قصاب قاهره بوده و هر دو رژیم مصر را حمایت و مسلح می کنند، پس ما باید بدون هیچ حاشیه ای و به طور منطقی نتیجه بگیریم که هلند، اوباما و ترامپ و احتمالا به زودی امانوئل ماکرون هم دولت های تروریستی هستند.

حقیقتا این اتهام را قانونا می توان به هر کسی که به تروریست ها کمک می کند تا آنها ترورها و کشتارهای خود را انجام دهند، مثلا به وسیله تسلیح آنها و مثل همین مورد دولت مصر، وارد ساخت. از این رو می توانیم ببینیم که این دروغ دائمی که به طور هدفمندی ما را مطمئن می سازد که بدترین تروریست ها گروه هایی مانند داعش، القاعده و بوکوحرام هستند فقط به علت یک فریب یا تغییر معنایی ساده و موثر می تواند تثبیت شود.

براساس آن هر کس اعم از سیاستمداران، روزنامه نگاران، رسانه ها، اتاق های فکر و بخش بزرگی از مراکز تحقیقاتی و کارشناسان می توانند مفهوم تروریسم را فقط به شکل تروریسم غیردولتی ترجمه کرده و به طور عمدی یا سهوی از تروریسم دولتی که مهلک ترین نوع تروریسم است چشم پوشی کند. ما نمی توانیم در مورد تروریسم دولتی بدون بررسی اسرائیل، حرف بزنیم. این دولت فریبکار و خودسر به وسیله تندروهای یهودی و دیوانگان نژادپرستی اداره می شوند که تروریسم را به عنوان روش روزمره حکومت داری برگزیده اند.

این حقیقت در کشتار هزاران شهروند فلسطینی اعم از مردان، زنان، بچه ها، کهنسالان و حتی مجروحان روی تخت بیمارستان ها نمود و عینیت پیدا می کند. هنوز هم اقدامات غیرقانونی خشونت زای مقامات اسراییلی به زور اسلحه و بی اعتنایی آنها به قوانین بین المللی باعث نشده است که رهبران ما دست از حمایت های بی قید و شرط شان از این رژیم و تسلیح آن بردارند حتی هنگامی که آنها کل یک خانواده را به بهانه دفاع از خود قتل عام می کنند.

در مورد نویسنده: دکتر Alain Gabon یک محقق فرانسوی است که به عنوان دانشیار در دانشکده زبان فرانسه دانشگاه وسلیان ویرجینیا تحقیق می کند. او مقالات متعددی در زمینه هایی چون فرانسه معاصر، اسلام در اروپا و سرتاسر دنیا منتشر کرده است. تحقیقاتش توسط اتاق های فکری همچون بنگاه Great Britain's Cordoba Founction و رسانه هایی چون Safirnews و Les cahiers de l Islam انتشار می یابد. مقاله جدید وی به نام «افراط گرایی اسلامی و تهدید جهادی در غرب: اسطوره دوگانه» به زودی در بنگاه مذکور چاپ خواهدشد.