شتاب روند حفاظت از محیط‌زیست
ما در آغاز دولت دوازدهم شاهد تغییر مدیریتی در محیط‌زیست کشور بودیم. جناب آقای دکتر عیسی کلانتری یکی از چهره‌های شناخته شده کشور است که به نوعی در بخش‌های مختلف مسئولیت مدیریت محیط‌زیست کشور را داشته است، چهره‌ای که در بخش‌های مختلف منابع پایه کشور اعم از آب، کشاورزی، تالاب، دریاچه ارومیه و... تجارب ارزنده‌ای دارد.
کیومرث کلانتری در روزنامه آرمان نوشت: ما در آغاز دولت دوازدهم شاهد تغییر مدیریتی در محیط‌زیست کشور بودیم. جناب آقای دکتر عیسی کلانتری یکی از چهره‌های شناخته شده کشور است که به نوعی در بخش‌های مختلف مسئولیت مدیریت محیط‌زیست کشور را داشته است، چهره‌ای که در بخش‌های مختلف منابع پایه کشور اعم از آب، کشاورزی، تالاب، دریاچه ارومیه و... تجارب ارزنده‌ای دارد.
ما امیدواریم با تغییراتی که در ابتدای دولت دوازدهم ایجاد شده و بر اساس سخنان رئیس‌جمهور مبنی بر اینکه محوریت و اولویت دولت دوازدهم نیز حفظ محیط‌زیست خواهد بود، مسیر درستی را انتخاب کنیم و پیش بگیریم. انتظار داریم بخش‌های مختلف توسعه‌ای و آحاد جامعه دست به دست هم دهند تا بتوانیم محیط‌زیستی درخور شأن ایران اسلامی داشته باشیم.
با وجود این، کشور ما به رغم آنکه از تنوع زیستی، اقلیمی و اکوسیستمی بالایی برخوردار است، ولی در عین حال بسیار آسیب‌پذیر و شکننده نیز هست. بنابراین ما منابع محدودی در کشور داریم و بحران آب بزرگ‌ترین چالش ماست.
همچنین با کمبود اراضی مستعد کشاورزی و تخریب اکوسیستم‌های جنگلی روبه رو هستیم فقط ۵/۷درصد از مساحت کشور ما را جنگل‌ها تشکیل می‌دهند، لذا از این منظر، کشوری فقیر محسوب می‌شویم. بر همین اساس نیازمند یک مدیریت منسجم، قوی، علمی و آگاهانه بر محیط‌زیست کشور هستیم تا بتوانیم هم به اندازه نیاز نسل حاضر از منابع طبیعی پایه و محیط‌زیست بهره‌برداری کنیم و هم به عنوان امانت این منابع را به نسل‌های آینده واگذار کنیم.
امروزه نیازمند ایجاد اشتغال و توسعه در بخش‌های مختلف هستیم و نمی‌توان به بهانه حفظ محیط‌زیست، چرخ توسعه را از حرکت انداخت. لذا تحقق توسعه پایدار در گرو توسعه تمامی ابعاد آن است که شامل اقتصادی، اجتماعی و محیط‌زیست می شود.
نباید نسل آینده هزینه بی مدیریتی را بپردازد
ما نیازمند اشتغال، تامین مواد غذایی و رشد و توسعه مولد در کشور هستیم. بنابراین همه اینها بر محیط‌زیست کشور اثر خواهد گذاشت. اگر ما بخواهیم هم توسعه داشته باشیم و هم بر محیط‌زیست کشور یک مدیریت معقول علمی حاکم باشد و برای رشد جمعیت سالانه حدود یک‌میلیون نفر اشتغال و تولید مواد غذایی ایجاد کنیم، باید رئیس سازمان محیط‌زیست همه جانبه نگر باشد.
ما نمی‌توانیم بگوییم که اشتغال به محیط‌زیست ربطی ندارد. حتما توسعه به محیط‌زیست ربط دارد. جهل، فقر و بیکاری همواره دشمن محیط‌زیست هستند. ما به هر میزان که بتوانیم این سه پارامتر منفی را از جامعه دور کنیم، قطعا به حفظ محیط‌زیست کمک شایانی نموده‌ایم. بنابراین آنچه باید در سازمان حفاظت از محیط‌زیست در دولت دوازدهم اتفاق بیفتد، هدایت کشور به سمت توسعه‌ای موزون و متناسب با رعایت ملاحظات محیط‌زیستی است.
ظرفیت منابع پایه کشور محدود است و باید بر اساس ظرفیت قابل تحمل محیط، بارگذاری کنیم و اگر امروز مکان یابی مناسبی برای محل استقرار توسعه نکنیم قطعا با پیامدهای سوء و مشکلات عدیده‌ای در آینده مواجه خواهیم بود که نسل بعد باید هزینه‌های گزاف سوء مدیریت ما را بپردازد.
حفظ محیط‌زیست با بهره‌برداری اصولی
حفاظت از محیط‌زیست به تنهایی کافی نیست. ما باید در محیط‌زیست سرمایه‌گذاری کرده و آن را بهسازی و احیا کنیم و به اندازه نیاز از محیط‌زیست بهره‌برداری اصولی داشته باشیم. دیدگاه سازمان حفاظت از محیط‌زیست عدم بهره‌برداری از منابع است و امیدواریم در دولت دوازدهم، حفظ محیط‌زیست با بهره‌برداری اصولی و منطقی از منابع و در حد ظرفیت قابل تحمل آن صورت پذیرد و این دیدگاه لحاظ شود.
از آنجایی که حفظ محیط‌زیست یک مساله عمومی و همگانی است ما امیدواریم با تعامل و همکاری سایر بخش‌های اثرگذار به نتیجه مطلوب برسیم، چرا که سازمان حفاظت از محیط‌زیست صرفا یک دستگاه حاکمیتی و نظارتی است، وظیفه این سازمان تدوین استانداردها، ضوابط، معیارها و شاخص‌های سنجه پذیر است و بخش‌های مختلف توسعه، نظیر صنعت، معدن، خدمات،.... و همه آحاد جامعه ملزم به رعایت آن هستند.
امانتدار خوبی باشیم
فعالان و دوستداران محیط‌زیست انتظار دارند که در دولت دوازدهم طرح ملی آمایش سرزمین تدوین و اجرا شود و امیدواریم با توجه به وضعیت بحران منابع آبی کشور، سیاست‌ها و راهبردهای دستگاه‌های اجرایی به سمت صرفه جویی و مصرف بهینه آن سوق داده شود.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
با سلام
در حفاظت از محیط زیست دولت هرگز قادر نیست به تنهایی کاری از پیش ببرد من پیشنهاد میکنم مثل کشورهای پیشرفته مردم را درگیر دقدقه های محیط زیستی کنیم به اینصورت که در هفته یا در ماه یک فراخوان عمومی و گسترده از طریق رسانه های ملی و مجازی مثلا برای نظافت محله های خودشان یا کاشت درختان یا پاکسازی سواحل و پارکها ووووو به طور مرتب و منظم داشته باشیم نه به شکل مقطعی که تاثیر کمی دارد در این میان میشود با خلاقیت محیط شادی هم فراهم کنیم تا مردم در این دوران که کمتر در ارتباط کلامی با هم هستند فضای دوستانه ایی هم بوجود میاد که کمک شایانی به نشاط شهروندی میکند