اضافه شدن یک فیلم دیگر به لیست تحریم حوزه هنری

حوزه هنری به تازگی سه فیلم «اکسیدان» به کارگردانی حامد محمدی، «مادر قلب اتمی» به کارگردانی علی احمدزاده و «پا تو کفش من نکن» به کارگردانی محمدحسین فرح بخش را تحریم کرده است و در روزهای اخیر نیز فیلم «زادبوم»را به کارگردانی یکی از مطرح ترین و نام آشناترین کارگردان های سینمای ایران، ابوالحسن داوودی در لیست فیلم‌های تحریمی خود قرار داده است.

نوا ذاکری در روزنامه قانون نوشت: حوزه هنری به تازگی سه فیلم «اکسیدان» به کارگردانی حامد محمدی، «مادر قلب اتمی» به کارگردانی علی احمدزاده و «پا تو کفش من نکن» به کارگردانی محمدحسین فرح بخش را تحریم کرده است و در روزهای اخیر نیز فیلم «زادبوم»را به کارگردانی یکی از مطرح ترین و نام آشناترین کارگردان های سینمای ایران، ابوالحسن داوودی در لیست فیلم‌های تحریمی خود قرار داده است.

جالب است که حوزه هنری تاکنون قوانین مشخصی را در زمینه ملاک های خود برای تحریم فیلم ها ارائه نکرده و تنها ملاک این ارگان، سلیقه شخصی است. چرا حوزه هنری پاسخگوی موازین سفت و سخت خود درخصوص اکران فیلم ها نیست؟ چرا سینماهایی که از بودجه بیت المال و برای مردم ساخته شده اند باید توسط یک ارگان و با سلیقه های شخصی از نمایش برخی فیلم‌ها محروم باشند؟

بسیاری از شهرستان های ما هستند که تنها یک سینما دارند و آن سینما نيز در اختیار حوزه هنری و فاجعه بار است که مردم این شهرستان‌ها نمی توانند بسیاری از فیلم‌ها را تماشا کنند و توسط نگاه ها و سلایق مشخصی ایزوله شده اند. به نظر نمی رسد قرار باشد حوزه هنری از این روند خود دست بردارد یا دست کم، ساز و کار مشخصی را برای آن ارائه دهد.

این ارگان امروزه بیش از وزارت فرهنگ و ارشاد قدرتمند شده است و با اعمال سلایق شخصی به راحتی برای تحریم فیلم‌ها تصمیم گیری می‌کند و هیچ ارگانی نیز نمی‌تواند از حوزه هنری برای این‌گونه برخوردهای سلیقه‌ای حساب بکشد.

«زادبوم» با مجوز اکران نیز تحریم است

فیلم «زادبوم» به کارگردانی ابوالحسن داوودی و نویسندگی فرید مصطفوی است که در سال 1387 ساخته شده و پس از اکران در جشنواره فجر همان سال، اجازه اکران نگرفت و سال ها در محاق توقیف به سر برد و به تازگی توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز اکران گرفت اما از سوی حوزه هنری تحریم شد!

این فیلم در بیست و هفتمین جشنواره فیلم فجر، نظر هیات داوران را به خود جلب کرد و موفق به کسب دو سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه تماشاگران و بهترین فیلمنامه شد و همچنین در سه بخش بهترین بازیگر نقش اول، بهترین بازیگر نقش دوم زن و بهترین کارگردانی نیز کاندید شد اما متاسفانه با اقبالی از سوی دولت مواجه نشد و تا امروز در توقیف به سر برد.

داستان زادبوم روایتی درباره ارتباط شخصیت اصلی با زادگاه، خانواده و هویت گمشده‌اش در شرایط اجتماعی‌است‌که فاصله بین انسان‌ها زیاد شده‌است. این طرح با الهام از پژوهشی علمی که نشان می‌دهد لاکپشت‌های جزایر ایران پس از ۳۰ سال مهاجرت دوباره به زادگاه‌شان بر می‌گردند، نوشته شده‌است.

این فیلم سال ها در محاق توقیف به سر برده است اما پس از سال‌ها توانست بدون حتی حذف یک سکانس از فیلم، پروانه اکران بگیرد. اما باید پرسید حوزه هنری با چه قدرت و امکانی می‌تواند مجوزهای وزارت ارشاد را هیچ بداند و خودسرانه فیلم را توقیف کند؟

بهرام رادان(بازیگر زادبوم) در اکران فیلم «زادبوم» در پردیس ملت حاضر شده بود و در خصوص تحریم این فیلم از سوی حوزه هنری گفت: «بخش زیادی از سینماهای کشور متعلق به حوزه هنری است و به خصوص برخی از شهرستان‌ها امكان‌دارد یک سینما داشته باشند و به همین دلیل مردم آن شهر از تماشای آن فیلمی که مورد تحریم حوزه هنری قرار گرفته است، محروم می‌شوند. هیچ‌کس نتوانسته برای این دعوا راه حلی پیدا کند ولی امیدوارم که مسئولین حوزه هنری کمی به مخاطب احترام بگذارند و فیلم‌ها را زود قضاوت نکنند».

او تاکید کرد: «به حمایت خود از سینمای مستقل ادامه دهید و نگذارید تشکیلات و سازمان‌هایی که می‌خواهند بین سینمای مستقل و مخاطب قرار بگیرند، پیروز شوند». در اعتراض به تحریم «زادبوم» از سوی حوزه هنری، کانون کارگردانان سینما بیانیه ای منتشر کرده است که در ادامه می خوانید:

«تداوم ریل‌گذاری حوزه هنری و تحریم برای برخی فیلم‌های ایرانی، این بار نصیب کارگردان کهنه کار و خوب سینمای ایران شد. ابوالحسن داوودی که طعم تلخ هشت سال توی قوطی بودن «زادبوم» را چشیده بود، در اکران نيز دچار اختلال توزیع و تحریم شد.

فیلمی که جایزه نگاه ملی و چندسیمرغ را با خود دارد، چنین مغضوب واقع می‌شود. عناد باسینمای ملی از سوی حوزه ای که مدعی ارزش و اهمیت به هنر و فرهنگ هست، بسیار غم انگیز است. به ویژه اینکه فیلم هایی از سوی آن حوزه اکران شد که در ارزش‌گزاری معیاری جز رابطه را نشان نمی‌دهد.

درشرایط فعلی حمایت شما تماشاگران ایرانی از سینمای ملی می‌تواند به این فیلم و فیلم‌های دیگری که گرفتار تحریم می‌شوند، کمک کند. یادمان نرود که سینماگر ایرانی با چه دشواری از پس تولید و توزیع و ممیزی باید عبور کند تا در معرض دید شما قرار بگیرد».

مردم به حوزه هنری اعتماد ندارند

تجربه تحریم فیلم هایی که حوزه هنری تحریم کرده است، نشان می دهد که اتفاقا با استقبال بیشتری از سوی مردم همراه شده اند. برای مثال فیلم اکسیدان در ۱۰ روز رقم فروش یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومانی را رد کرد با اینکه در بسیاری از سینماهای کشور اکران نمی‌شد و از سوی صدا و سیما نیز تبلیغاتی روی این فیلم صورت نگرفت؛ همین‌طور فیلم دیگری مانند «مادر قلب اتمی».

استقبال مردم از فیلم هایی که حوزه هنری آن ها را تحریم می‌کند، نشان می دهد که جامعه علاقه به نگاه این ارگان ندارد و ترجیح می دهد با نگاه خودش فیلم‌ها را انتخاب کند. اگر حوزه هنری به دنبال این است که بتواند جامعه را با نگاه خود همسو کند، مسیر غلطی را در پیش گرفته است و با این کار تنها ضربه ای به بدنه سینما می‌شود و بخشی از سرمایه و عمر سینماگران را به باد می‌دهد و از سوی دیگر باعث می‌شود که مردم بیش از قبل از نگاه و اعمال سلیقه حوزه هنری فاصله بگیرند.

این ارگان علاوه بر ضربه ای که به سینما می‌زند، خود را نیز به ورطه نابودی می‌کشاند که همانا بی اعتماد شدن مردم به حوزه هنری است.