در جستجوی پزشکان گمشده ایرانی!

بنده یکی از آن 11000 پزشک گمشده هستم و از دانشگاه شهید بهشتی تهران فارغ التحصیل شده ام. واقعیت این است که در جامعه ی امروز ما هیچ احترامی برای پزشکان قائل نیستند و به آنها به چشم افرادی پلید نگاه میشود که مستحق دستمزد و حق ویزیت خود نیستند! درحالیکه ویزیت پزشکان از دستمزد آرایشگران زنانه و یا اجرت تعمیرات ماشین یا لوله کشی منزل و بسیاری کارهای دیگر کمتر است و مسوولیت اخلاقی و حرفه ای و سطح بسیار بالای دانش تخصصی از آن حرفه ای بسیار سخت و پر استرس و دشوار ساخته است که هرگز هرگز و هرگز به درآمد آن نمیارزد و صرفا جنبه های اخلاقی و احترام و جایگاه اجتماعی و علاقه شخصی عامل اشتغال پزشکان در این حرفه است که روز به روز کمتر میشود. .

روزهایی که دیگران بازی و تفریح میکردند وسینما و پارک میرفتند ما فقط درس خوانده ایم. در غم وشادی... . همکلاسی هایی داشتم که حتی عروسی خواهرشان . نرفته بودند. در عید وعزا کشیک و بیمارستان و چک علایم حیاتی فیکس آی سی یو و اورژانس و بخش و درمانگاه و مورنینگ ریپورت و ....
چه کسی به اندازه ی پزشکان درس خوانده است ؟ با حجم عظیم منابع علمی که اکثرا به زبان انگلیسی هستند و ماهانه آپدیت میشوند.
! چه جالب که هر بیسوادی هم به ما میگوید بیسواد

معلومه که یا پزشک هستید یا یه جایی صابون تامین اجتماعی به تنتون میخوره . مرحبا به حرفتون . واقعا تامین اجتماعی نظام سلامت رو به قهقرا برده و عامل کیفیت نازل خدمات درمانی و بیمارستانیه

بچرا من که دانشگاه آزاد میلیونها تومن هزینه کرده ام باید
بروم مناطق محروم ؟ بعد اونی که از منطقه محروم و با سهمیه قبول شده خانواده اش رو بیاره تهران و مابقی عمرشو اینجا کار کنه ؟