جنگ تاج و تخت در دریای چین

چين ادعا کرده که تنها پادشاه آب‌هاي گسترده در ساحل جنوبي‌اش است. درحالي‌که دادگاه داوري جهاني يک سال پيش تصريح کرد که دليلي قانوني‌ای براي اين ادعاي گزاف وجود ندارد.

روزنامه وقایع اتفاقیه: چين ادعا کرده که تنها پادشاه آب‌هاي گسترده در ساحل جنوبي‌اش است. درحالي‌که دادگاه داوري جهاني يک سال پيش تصريح کرد که دليلي قانوني‌ای براي اين ادعاي گزاف وجود ندارد.

يک سال پس از حکم دادگاه لاهه، ادعاي چين در اين دريا تبديل به رقابتي تجاري با برونئي، مالزي، تايوان، فيليپين و ويتنام شده است. چين اين حکم را رد کرده و براي اينکه مطمئن شود کشورهاي همسايه قصد به چالش کشيدن قدرت او را ندارند، همکاري اقتصادي‌اش با برخي از کشورهاي ديگر را تقويت کرده است.

چين سومين ارتش بزرگ جهان و رتبه دوم توليد ناخالص ملي را داراست. همين مسئله باعث مي‌شود که به چالش کشيدن کنترل آنها بر درياها براي کشورهاي کوچک آسياي جنوب‌شرقي سخت‌تر باشد. اما چهار کشور هستند که اين توانايي را دارند و احتمال دارد که بخواهند مانعي بر سر راه چين در ۳,۵ميليون کيلومتر مربع آب‌هاي غني براي ماهيگیري، ذخاير سوخت و خطوط حمل‌و‌نقل، ايجاد کنند.

۱- هند

هند هيچ ادعايي در درياي چين جنوبي ندارد اما اميدوار است که با متوقف‌کردن چين بتواند موقعيت خود را مستحکم‌تر کند. هند متحد غربي‌هاي مخالف چين است و آنها سياست «عمل در شرق» را در سال ۲۰۱۴ براي بهبود روابط با کشورهاي جنوب‌شرق آسيا کليد زدند. ظاهرا اين سياست بيشتر اقتصادي است اما مي‌تواند جنبه‌هاي بيشتري داشته باشد.

قراردادهاي تجاري هند با ويتنام، ايجاد چالشي در برابر قدرت چين در درياي چين جنوبي است. چين تاکنون واکنشي در برابر ماجراجويي هند در منطقه نداشته اما بحران مي‌تواند جدي‌تر شود وقتي که پاي قراردادهاي نفتي به ميان بيايد.

۲- ژاپن

براي ايجاد موازنه در قدرت چين در جنوب‌شرق آسيا، ژاپن ۶ کشتي در سال ۲۰۱۴ به ويتنام داد و سال گذشته نيز موافقت کرد که پنج هواپيماي نظامي به فيليپين اجاره دهد. اينها تنها دو نمونه از چگونگي رفتار ژاپن در منطقه است که با ادعاي چين مبني‌بر پادشاهي در دريا منافات دارد. برخي ژاپن را نيروي اصلي نيابتي غرب در مواجهه با چين مي‌دانند.

چين و ژاپن در زمينه نيروي دريايي رقابتي تنگاتنگ دارند و کنترل برخي از جزاير از قديم محل مناقشه دو کشور بوده است. نيروي دريايي ژاپن آينده بسيار روشني دارد و تعجبي ندارد که وزير امورخارجه چين، به ژاپني‌ها از طريق خبرگزاري رسمي شينهوا هشدار داده باشد که به‌دنبال ايجاد مشکل در منطقه نباشد.

۳- ايالات‌متحده آمريکا

دونالد ترامپ رئيس‌جمهوري ايالات‌متحده آمريکا، در ماه آوريل اميدوار بود که با گسترش همکاري در درياي چين جنوبي بتواند با همتاي چيني‌اش در جلوگيري از توسعه موشک‌هاي بالستيک کره شمالي، همکاري کند اما اين همکاري شکل نگرفت تا در اواخر ماه مي ‌نيروي دريايي ايالات‌متحده دو کشتي نظامي را در درياي چين جنوبي مستقر کنند.

ايالات متحده ادعايي در درياي چين جنوبي مطرح نمي‌کند اما نيروي دريايي قدرتمند اين کشور مي‌تواند از طريق ايجاد اتحادها و پيوندهايي با کشورهاي جنوب‌شرق آسيا دردسرهايي براي چين ايجاد کند. يک نمونه از اين اتحادها با فيليپين در سال ۲۰۱۴ ايجاد شد.

۴- ويتنام

ويتنام تنها کشوري است که ادعا دارد با چين در درياي چين جنوبي در حال رقابت است. آنها قصد دارند با احياي زيرساخت‌هاي دريايي خود و مهيا کردن اين زيرساخت‌ها براي استفاده نظامي به ويژگي‌هاي لازم براي اين رقابت برسند. هرچند ويتنام مانند ديگر کشورهاي جنوب‌شرق آسيا روابط تجاري گسترده‌اي با چين دارد و ارزش تجارت آنها با چين در سال ۲۰۱۵ به ۹۵,۸ ميليارد دلار رسيد.

آنها اساسا رفتار چين را نمي‌پسندند هرچند با توجه به ارتش کوچک خود هراس دارند تا خطري را بپذيرند. آنها سابقه‌اي از جنگي مرگبار با چين در سال ۱۹۷۴ در جزاير پاراسل را در تاريخ خود دارند. هرچند ويتنام در موقع نياز به حمايت هند و ژاپن چشم دارد.