گمانهزنیهای معمول انتخاب اعضای کابینه دوازدهم این روزها به اوج رسیده و گروهها و جریانهای مختلف در قالب این گمانهزنیها گاهی سعی دارند تا نمایندگان محبوب خود را به دولت منتخب معرفی کرده و زمینه را برای احراز پستهای بیشتر در بدنه دولت برای خود فراهم کنند.
علیرضا صدقی در ابتکار نوشت: گمانهزنیهای معمول انتخاب اعضای کابینه دوازدهم این روزها به اوج رسیده و گروهها و جریانهای مختلف در قالب این گمانهزنیها گاهی سعی دارند تا نمایندگان محبوب خود را به دولت منتخب معرفی کرده و زمینه را برای احراز پستهای بیشتر در بدنه دولت برای خود فراهم کنند.
جریانهایی که هر یک مدعی هستند نقش قابل ملاحظهای در فرآیند پیروزی داشتهاند و حالا انتظار دارند تا رئیس جمهوری و کمیتههای تخصصی معرفی وزرا، سهمی قابل ملاحظه را برای آنها قائل شوند.
جالب این که در این میان، «حسن روحانی» و دولتمردان نزدیک به او به مانند همه چهار سال دولت یازدهم سکوت اختیار کرده و کوچکترین پیامی را به مخاطبان «منتظر» و «نگران» مخابره نمیکنند. پیشتر و در اواسط دولت یازدهم بحثهایی مطرح شد که شاید مسئولان رسانهای دولت، سازوکارهای لازم برای اطلاعرسانی صحیح، جامع و بهنگام را نمیشناسند.
گمان و احتمالی که بعدها رد شد و گروه دیگری اعلام کردند مدیران ارشد اجرایی کشور تصمیم دارند تا به دور از حاشیهها و جنجالهای رسانهای مشغول انجام امور محوله باشند و کمتر به فضاهای عمومی ورود کنند. رویکردی که هم منطقی نشان میداد و هم از دولت باتجربه «حسن روحانی» انتظار آن میرفت.
اما حالا و پس از پیروزی در انتخاباتی نفسگیر که شکاف میان جریانها و جناحها را ژرفتر از گذشته عیان کرده، باید توجه داشت که ممکن است شیوههای به کار رفته در دولت یازدهم در عرصه ارتباط رسانهای، ناکارآمدتر جلوه کرده و بسیاری از دستاوردها و اعتماد عمومی کسب شده را از بین برده یا کمرنگ کند.
در شرایطی که جناح رقیب بر طبل 16 میلیون رای مخالف منسجم میکوبد؛ مردم در بیم و هراس اخبار گاه و بیگاه از کمیسیونهای تعیین اعضای هیات دولت هستند؛ تغییرات آشکاری را در صحنه عمومی مشاهده نمیکنند و... عدم شفافیت در امر اطلاعرسانی توسط «روحانی و تیم رسانهای» او جای تعجب و شگفتی دارد. بدون شک امروز جای هیچ مجامله و مسامحهای در برابر این خواست عمومی وجود ندارد.
بر فرض صحت هر یک از نظریات مطرح شده در خصوص عدم اطلاعرسانی شفاف «تیم رسانهای روحانی» وضعیتی مشخص و قابل اندازهگیری وجود دارد که نشان میدهد این روش پاسخگوی شرایط موجود نیست و این «تیم» باید راهبردی تازه و «کارآمد» را در قالب استراتژیهای روزآمد رسانهای تعریف کند.
آزمون چهار ساله «تیم رسانهای دولت» به طور قطع این شناخت حداقلی را برای آنها ایجاد کرده است که در زمانهای چون حالا، وقت مناسبی برای آزمودن صبر و تحمل و اعتمادپذیری مردم نیست. خاصه آنکه نباید فراموش کرد انتخاب «روحانی» توسط مردم که به عنوان تنها نماینده «جریان اصلاحطلبی» در دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ایران پای به عرصه گذاشته بود، انتخابی عقلایی و بخش قابل توجهی از آن متکی بر «پایگاه اجتماعی» اصلاحطلبان بود.
به تعبیر روشنتر، روحانی تاکنون موفق شده «محبوبیتی عاریتی» را از طریق بدنه اجتماعی اصلاحطلبان کسب کند. محبوبیتی که روحانی میتوانست و میتواند آن را به جوهر رویکردها و مناسبات سیاسی خود تبدیل کند. اما به نظر میرسد انتظار او و «مشاوران رسانهای» دولت از «اعتماد عمومی جامعه» بسیار بالاست.
آنها انتظار دارند مردم در چنین شرایطی و علیرغم وجود دلمشغولیها و نگرانیهای متعدد در عرصههای گوناگون سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و بینالمللی در مورد انتخاب اعضای کابینه هم به طور مطلق به «روحانی» اعتماد کامل داشته باشند و تمام تصمیمات معرفی افراد «پشت درهای بسته» گرفته شود.
حال آنکه انتظار عمومی اقتضائات دیگری را ایجاب میکند و توقع میرود که «تیم رسانهای روحانی» به درک درستی از وضعیت جامعه رسیده باشند. افزون بر این، اگر بپذیریم که «تصمیمگیران» نزدیک به روحانی بنا دارند تا کارها را انجام داده و از «حاشیهپردازیهای رسانهای» اجتناب کنند، باید این نکته را متذکر شد که امروز بخش قابل توجهی از جامعه از طریق رسانههای رقیب ـ از صدا و سیما تا روزنامههای نزدیک به نهاد قدرت ـ مشغول گمانهزنیهایی هستند که کار دولت را بیش از گذشته سخت و صعب میکند.
این راهبرد گرچه ممکن است در شرایط آرام و استقرار کامل دولت و کارآمدی ارکان آن، پاسخگو باشد و حتی رویکردی علمی و کارکردی محسوب شود، اما در وضعیت فعلی به هیچ روی پاسخگو نیست و آرامآرام اعتماد عمومی را دچار صدمه و خدشه میکند. صدماتی که شاید «روحانی» زمان زیادی برای از بین بردن و التیام بخشیدن به آن نداشته باشد.
با تمام این اوصاف، «تیم رسانهای روحانی» به هر دلیلی که سکوت کرده و اخبار صحیح را منتشر نمیکنند، باید بداند که جامعه سخت «تشنه» و «علاقهمند» شنیدن حرف آنها و نحوه تصمیمگیری آنهاست. جامعهای که طی چند سال گذشته ثابت کرده «نقش» خود را در «معادلات قدرت» میشناسد و در بزنگاههای حساس، رفتار و کنش عقلانی مقتضی را به فعلیت میرساند.
بیگمان «اصلاحطلبان»، «روحانی» و «جریان تحولخواه» در پی آنند تا فرصت ارائه برنامههای خود را بیش از چهار سال آینده حفظ کنند. از این رو، فرصت نهایی شفافسازی رسانهای دولت را باید تا اندک زمان باقیمانده معرفی اعضای کابینه دانست. زمانی که میتواند رای روحانی را از «انتخاب عقلانی» به «محبوبیت انتخاباتی» تغییر داده و زمینه را برای انتخابات آتی در ۱۳۹۸ و ۱۴۰۰ فراهم سازد.
پ
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
اصلن از دولت روحانی خوشم نیومد چون هیچ کاری واسه مملکتم نکرد
بدون نام
وای به حال روحانی اگر نامه محبوب مردم سید محمد خاتمی درست باشد
تمام حمایت مردمی خود را روحانی از دست خواهد داد
بدون نام
از اینکه به روحانی رای دادم متاسفم
بدون نام
روحانی به هیچ وجه با مردم یک رنگ و صادق نیست
بدون نام
از اول هم مشخص بود روحانی بسیار محافظه کار و مصلحت اندیش و ترسوست
بدون نام
روحانی از رای مردم صیانت نکرده
محمد سلطان
واقعا جای اینکه بشینن همه جناهها 4سال کشور را آبادکنند از الان دنبال تبلیغات وتخریب دولت فعلی که سرکار نیومده میکنند! واقعا بجای اینکارها درخت تو کویر میکاشتند جنگل میشد! باید متاسف بود برای کشور با این مدیریت!
نظر کاربران
اصلن از دولت روحانی خوشم نیومد چون هیچ کاری واسه مملکتم نکرد
وای به حال روحانی اگر نامه محبوب مردم سید محمد خاتمی درست باشد
تمام حمایت مردمی خود را روحانی از دست خواهد داد
از اینکه به روحانی رای دادم متاسفم
روحانی به هیچ وجه با مردم یک رنگ و صادق نیست
از اول هم مشخص بود روحانی بسیار محافظه کار و مصلحت اندیش و ترسوست
روحانی از رای مردم صیانت نکرده
واقعا جای اینکه بشینن همه جناهها 4سال کشور را آبادکنند از الان دنبال تبلیغات وتخریب دولت فعلی که سرکار نیومده میکنند! واقعا بجای اینکارها درخت تو کویر میکاشتند جنگل میشد! باید متاسف بود برای کشور با این مدیریت!