پیشنهاد آبی به شهردار آینده تهران
احمدعلی کیخا ناظر مجلس در شورای عالی آب تأکید کرد که شهردار تهران باید برنامه‌ای استراتژیک در مورد مدیریت مصارف آب در پایتخت داشته باشد و گفت: تا کی قرار است از اطراف تهران و نقاط دور آب را برای مصرف به تهران منتقل کنیم؟
احمدعلی کیخا، نماینده مجلس و معاون سابق محیط زیست طبیعی سازمان محیط زیست در آستانه انتخاب شهرداران کشور و شروع به کار مدیریت‌های محلی یعنی شوراهای شهر و روستا گفت: به نظر من تهران ۳ مسأله اصلی دارد؛ آلودگی هوا، مسأله آب شرب و آب مورد نیاز برای فضای سبز و مصارف دیگر و همچنین مسأله ترافیک تهران است. بایستی دوستان ما در شورای شهر تدابیری را بیندیشند و روی این سه مسأله متمرکز شوند تا بتوانند در پایان دوره پنجم گزارشی بدهندکه تا چه اندازه در تخفیف این بحران‌ها مؤثر بوده‌اند.
کیخا که عضو ناظر مجلس در شورای عالی آب کشور است در گفتگویی که پیش رو دارید تأکید کرد : اعضای شورای شهر تهران باید در انتخاب شهردار خود حتماً دقت کنند برای آب برنامه استراتژیک داشته باشد.
مشروح این گفتگو را می‌خوانید:
*به نظر می‌رسد در روزهای آینده و با شکل‌گیری شوراهای جدید شهر و روستا و انتخاب بیش از ۱هزار و ۲۰۰ شهردار جدید مدیران جدیدی در عرصه محلی کار خود را آغاز می‌کنند که اگر این عده به آب و تنش‌آبی توجه نداشته باشند و نگاهی به تغییرات اقلیمی نداشته باشند نمی‌توانند مدیریت بهینه‌ای را بر محل یا منطقه خود اعمال کنند. در تهران با تراکم جمعیتی ویژه‌ای که دارد مصرف‌کننده بزرگ آب کشور است ولی به نظر می‌رسد شهرداری تهران با توسعه اسارگسیخته ساخت و سازها هیچ برنامه‌ای برای حفاظت از منابع آب ندارد.
من هم معتقدم همزمان که در آستانه تشکیل کابینه دوازدهم هستیم دولت‌های محلی، یعنی شوراهای شهر و روستا نیز وارد دوره جدید کار خود می‌شوند و پنجمین دوره شوراهای شهر و روستا نیز آغاز می‌شود که این خود با انتخاب شهرداران و دهیاران می‌تواند فصل جدیدی در مدیریت محلی و فعالیت دولت‌های محلی باشد. با همه نواقص و کاستی‌ها شهرداری‌ها نقش دولت‌های محلی را دارند بنابراین من معتقدم اگر قرار باشد توسعه در کشور شکل بگیرد به موازات اینکه دولت‌مردان و مجلس با تدوین و تصویب قوانین و سیاستگذاری در سطح کلان سعی در ایجاد برنامه مناسب برای توسعه کشور می‌کنند بایستی در سطح محلی در هر منطقه اعم از روستا، شهر و شهرستانی این کار انجام شود.
*الان بحث انتخاب شهردار چه در تهران که حساسیت‌های ویژه‌ای دارد و چه در همه شهرها بحث اصلی است ولی کمتر می‌شنویم که یک نامزد پشت شهرداری درباره آب و تطبیق مدیریت خود با شرایط اقلیمی و آب و هوایی برنامه‌ای ارائه کند و اعضای شورای شهر هم کمتر چنین موضوعی را از نامزدهای شهرداری مطالبه می‌کنند.
در مورد تهران باید گفت با جمعیت قابل ملاحظه‌ای که در خود جای داده و همین‌طور شهرهایی که در اطراف آن برجمعیت این موقعیت جغرافیایی افزوده در اندازه چندکشور عرض اندام می‌کند. مردم در انتخابات پنجمین دوره شوراها سنگ تمام گذاشتند و مخصوصاً در تهران به تمام کاندیداهای مورد نظر اصلاح‌طلبان به صورت یک دست رأی دادند و دیگر جای هیچ عذر و بهانه‌ای باقی نمانده‌است. الان منتخبان مردم در شورای شهر تهران هستند که باید با سیاستگذاری درست و تصمیم‌سازی درست، دولت محلی خود و شهردار تهران را به درستی انتخاب کنند تا پس از آن مدیران شهرداری نیز به درستی انتخاب شوند. خیلی سریع برنامه‌های خود را پیش ببرند. معمولاً در برنامه‌ها از مفاهیم گنگ و غیرقابل دسترس استفاده می‌شود. باید از این شیوه پرهیز کنند و سعی کنند اهداف را خیلی ساده‌سازی کنند. به نظر من تهران ۳ مسأله اصلی دارد؛ آلودگی هوا، مسأله آب شرب و آب مورد نیاز برای فضای سبز و مصارف دیگر و همچنین مسأله ترافیک تهران است. بایستی دوستان ما در شورای شهر تدابیری را بیندیشند و روی این سه مسأله متمرکز شوند تا بتوانند در پایان دوره چهارساله خود گزارش دهند که وقتی تهران را تحویل گرفتیم در
این سه مسأله در چه وضعیتی داشتیم و الان که می‌خواهیم تحویل دوره بعد دهیم در چه موقعیتی قرار دارد.
*الان هیچ‌کس در تهران با این میزان مصرف آب نمی‌گوید شهرداری پیشنهادی چه برنامه‌ای در زمینه مدیریت منابع آب و بهبود شیوه‌های مدیریت شهری مؤثر در حفاظت از منابع آب دارد.
اعضای شورای شهر تهران باید در انتخاب شهردار خود حتماً دقت کنند که سه موضوعی که مرور کردم را مد نظر داشته باشد و حتماً در مورد آن دیدگاه و برنامه داشته باشد؛ حتماً اهل نظر باشد. مسأله آب به صورت ویژه مسأله مهمی است که باید برای آن برنامه‌ریزی بشود. با این شکل برنامه‌ریزی‌هایی که در طول سال‌های گذشته بوده، بدون توجه به تغییرات اقلیمی و خشکسالی‌های طولانی و کاهش نزولات آسمانی و تغییر الگوی بارش نمی‌توانیم ادامه دهیم. بدون توجه به وضعیت منابع آب تهران نمی‌توانیم در این منطقه برنامه‌ای جامع برای مدیریت منابع آب مورد نیاز شهر تهران نداشته باشیم. باید به این پرسش پاسخ دهیم که تا کی قرار است از نقاط دور و از مناطق اطراف تهران آب برای مصرف به تهران بیاوریم. ما تا جایی می‌توانیم آب را از مناطق دور و اطراف تهران به تهران بیاوریم. هم در مبدأ هزینه‌هایی را به جامعه محلی تحمیل می‌کند و هم در سطح کلان با محدودیت منابع آب. بنابراین معتقدم اعضای محترم شورای شهر تهران و شهردار محترم آینده تهران باید خیلی سریع برنامه‌های استراتژیک خودشان را در زمینه مسأله آب، آلودگی هوا و ترافیک تهیه و آماده اجرا کنند. ان‌شاالله شاهد باشیم در
پایان این دوره مدیریت محلی شاهد تخفیف در وضعیت تنش‌های آبی باشیم. و همین‌طور در وضعیت آلودگی هوا و ترافیک نیز شاهد بهبود وضعیت باشیم.
*البته تهران جمعیت قابل ملاحظه‌ای در خود جای داده و در قامت پایتخت موقعیت ویژه دارد ولی کلانشهرهای ما هم درگیر مسأله آب هستند. بقیه شهرها هم وضع بهتری ندارند. در این مقطه برای بیش از ۱هزار و ۲۰۰ شهر کشور شهردار تعیین می‌شود. آن‌ها چقدر باید به آب حساس باشند؟
عرض کردم در همه شهرها و دولت‌های محلی و نه فقط در تهران. تأکید می‌کنم اگر قرار است توسعه‌ای در ایران اتفاق بیفتد باید به موازات برنامه‌های دولت و مجلس در سطح کلان همه شوراهای شهر و روستا و شهرداران با نوگرایی و مدیریت علمی و منطقی داشته باشند. اولویت‌بندی نیازهای شهرها و مناطق خودشان که عمدتا آب در اکثر شهرهای ما یک مسأله مهم است باید به این نیازها پاسخ گوید. مدیریت پسماندها یک مسأله مهم است ، مدیریت ترافیک و کاهش آلودگی هوا مسئله‌ایست که نیازمند برنامه‌ریزی و اجرای دقیق است. شوراها باید اسناد راهبردی داشته باشند و تمام وقتشان و سیاستگذاری‌هایشان براین موضوع متمرکز شود. ان‌شاالله در اکثر شهرهای کشور و چه کلانشهرها شاهد بهبود و پایداری منابع طبیعی به طور خاص آب و تحول در مدیریت شهری در این زمینه باشیم.
ارسال نظر