دولت روحانی، عیاری را سر کار گذاشته!

روزنامه جوان - جواد محرمي: در حالي‌که در چند روز اخير سازمان سينمايي فضاسازي گسترده‌اي درباره رفع توقيف فيلم‌هاي مسئله‌دار انجام داده، اما سخنان تازه کيانوش عياري نشان مي‌دهد که هيچ معامله‌اي بر سر فيلم «خانه پدري» انجام نشده و اين فيلمساز بر سر مواضع قبلي‌اش مانده است و اجازه نخواهد داد هيچ صحنه‌اي از فيلمش حذف شود.

دولت دوازدهم هنوز کارش را آغاز نکرده، اما پيروزي در انتخابات سبب شده برخي مديران ارشاد سوار بر مرکب پوپوليسم بر طبل رفع توقيف فيلم‌هايي بکوبند که خود آنها اصلي‌ترين دليل به محاق رفتن‌شان هستند. درباره رفع توقيف فيلم‌ها که با تشکيل کميته بررسي و بازنگري اين آثار در دستور کار سازمان سينمايي قرار گرفت اتخاذ مواضع و رويکردهاي ساده‌انگارانه کاملاً مشهود است. «جوان» روز گذشته با اشاره به موانع رفع توقيف اين آثار اين مسئله را يادآور شده بود که امکان رفع توقيف يک شبه اين فيلم‌ها اساساً وجود ندارد و رويکرد رسانه‌اي که سازمان سينمايي در پيش گرفته بيش از هر چيز جنبه رواني دارد و نتيجه مثبتي عايد مديريت سينمايي دولت نخواهد کرد.

فيلم «خانه پدري» اولين اثري بود که خبر رفع توقيف آن رسانه‌اي شد، بدون اينکه گفته شود که آيا اساساً کيانوش عياري حاضر به حذف سکانس مسئله‌دار فيلمش شده يا نه؟ اين خبر مدتي بعد از سوي مدير ارزشيابي سازمان سينمايي تکذيب شد، اما روز گذشته کيانوش عياري، کارگردان فيلم «خانه پدري» در گفت‌و‌گو با يک رسانه اصلاح‌طلب هرگونه توافق براي حذف صحنه يا سکانسي از فيلمش را تکذيب کرده است. عياري البته درباره جنبه‌هاي ديگري از اين فيلم و به‌خصوص نماي مشکل‌دار آن که نشانگر قتل يک دختر توسط پدر است هم حرف زده و از اين هم گفته که خانه سينما به عنوان تنها نهاد صنفي سينماي ايران در برابر توقيف «خانه پدري» و فيلم ديگرش «کاناپه» هيچ توجهي به او نکرده است.

عياري در پاسخ به اين سؤال که شما همچنان بر سر مواضع‌تان درباره نحوه اكران «خانه پدري» هستيد و آيا قرار نيست صحنه‌اي حذف شود، گفته: «فكر مي‌كنم اگر جاي تصميم‌گيرنده‌ها بودم، هر پاسخي به اين سؤال بيشتر من را عصباني مي‌كرد. چون قاعدتاً بايد بگويم معلوم است بعد از گذشت شش سال و نيم همچنان بر سر مواضعم هستم. اگر قرار باشد اصلاحاتي كه آن زمان من را ملزم به انجام آن دانستند، بعد از گذشت اين همه مدت رعايت كنم، از اين همه كار بيهوده بايد دچار ناراحتي و افسردگي شوم، پس لطفاً از خير اين سؤال بگذريد.» آنچه از سخنان عياري فهميده مي‌شود اين است که کارگردان «خانه پدري» خبر کذب رفع توقيف فيلمش را باور کرده است، در واقع انتشاردهندگان اين خبر عياري را به اصطلاح سرکار گذاشته‌اند. او در پاسخ به اين سؤال که آيا كسي به صورت رسمي تا اينجا خبر رفع توقيف «خانه پدري» را به شما داده است، مي‌گويد: «نه، منبع من هم مطبوعات و فضاي مجازي است و همچنان نمي‌توانم اين اتفاق را باور كنم. اما بسيار خوشحال مي‌شوم كه اين فيلم بدون اما و اگر اكران شود. طبيعي است كه هيچ اما و اگري را براي اكران فيلم نمي‌پذيرم و همانطور كه گفتم اگر به چنين چيزي راضي مي‌شدم، شش‌ سال‌ و نيم پيش اين كار را مي‌كردم.» سخنان عياري درباره سکانس خشن و جنجالي فيلمش هم جالب توجه است: «باز هم تأكيد مي‌كنم فيلم «خانه پدري» هيچ چيزي براي توقيف نداشته و ندارد.

به جز صحنه كوبش سنگ به سر دختر كه اتفاقاً گوني به سر دختر كشيده مي‌شود، صحنه‌اي دلخراش‌تر ندارم. اين تجسم فيلم است كه باعث برانگيخته شدن تخيل تماشاگر مي‌شود. من خودم حتي وقتي در فيلمي تصوير فرو رفتن سرنگي را بر دست بازيگر‌ مي‌بينم چشمانم را مي‌بندم. اين را گفتم كه بگويم طاقت ديدن چنين چيزي را ندارم. خودم اگر باشم فكر مي‌كنم كارگردان فيلم ساديسم دارد كه اين را به تماشاگر نشان مي‌دهد. من با چنين تفكري آن صحنه «خانه پدري» را ساختم. حتماً ضرورتي داشته كه آن صحنه را در فيلم قرار دهم. فيلمي كه داستاني پيچيده و بالا و پايين‌ها و گره‌هايي ندارد، احتياج به صحنه‌اي دارد كه تأثيرگذار باشد، صحنه‌اي كه هميشه بوي مرگ را از آن زيرزمين بلند كند.»

به نظر مي‌رسد که از حالا بايد ظاهرسازي سازمان سينمايي در باب فيلم‌هاي توقيفي را پايان يافته محسوب کرد، اما معلوم نيست سازمان سينمايي از سرکار گذاشتن کارگردان بزرگي چون عياري چه هدفي را دنبال مي‌کند!