تجربه متفاوت تماشاگران در فیلم تازه ایناریتو

خبرآنلاین: الخاندرو گونزالس ایناریتو در فیلم‌ تازه‌اش با استفاده از تکنولوژی حقیقت مجازی تماشاگران را در ترس و آشفتگی مهاجران شریک می‌کند.

کارگردان برنده اسکار آثاری چون «بردمن» و «بازگشته از گور» با فیلم «گوشت و شن» پا به هفتادمین دوره جشنواره فیلم کن گذاشته است.

ایناریتو در این فیلم با استفاده از تکنولوژی واقعیت مجازی تماشاگران را به دل بحران‌های پیش‌ روی مهاجرانی می‌برد که از روی ناچاری تلاش می‌کنند از مکزیک به آمریکا سفر کنند.

برای تماشای فیلم تازه ایناریتو باید به یک آشیانه هواپیما بروید نه یک سالن سینمای معمولی در جشنواره کن. پس از اینکه کفش‌ها را درآورید و پا به اتاقی تاریک و بزرگ گذاشتید نوبت به پوشیدن تجهیزات تماشای واقعیت مجازی می‌رسد. با شروع فیلم نخست تنها در شب به صحرایی تاریک قدم می‌گذارید و پس از آن در صحرا خود را میان گروهی از زنان، مردان و کودکان می‌یابید.

مرز میان تماشاگر و فیلم از میان رفته است، ناگهان سکوت با صدای هلی‌کوپترها شکسته می‌شود، نورافکن‌ها روشنایی کورکننده‌ای دارند و صدای فریاد مرزبان‌ها به گوش می‌رسد: «تکان نخورید. دست‌ها را روی سرتان بگذارید.»

انگار که خواب می‌بینید، صحنه عوض می‌شود و میز درازی با اشکالی غریب روی آن از ناکجا ظاهر می‌شود. مردی که به زحمت از کف دست بزرگ‌تر است از رودخانه‌ای می‌گذرد و قایقی بسیار کوچک سرنگون می‌شود و مسافران که بسیار کوچک دیده می‌شوند از قایق بیرون می‌ریزند.

در همان حال مردانی با اندازه‌های واقعی دور میز نشسته‌اند و مشغول بازی هستند. آیا این مردان قاچاقیان انسان هستند؟‌ قاچاقچیانی که مرگ و زندگی مهاجران برایشان اهمیتی ندارد؟ زمانی برای پی بردن به این راز نیست چرا که دوباره ناگهان مرزبان‌ها از راه می‌رسند در حالی که عصبانی‌تر و خشن‌تر از پیش هستند. اما این بار ماجرا متفاوت است مرزبان‌ها سراغ تو آمده‌اند.

ایناریتو که سال ۲۰۱۶ جایزه اسکار بهترین کارگردانی را برای «بازگشته از گور» از آن خود کرد درباره فیلم تازه‌اش گفت: «تجربه تماشای «گوشت و شن» برای تماشاگران یکسان نیست.» او چهار سال زمان صرف ساخت این پروژه واقعیت مجازی کرده که قرار است پس از نمایش در کن در موزه‌های سراسر جهان به نمایش درآید.

این کارگردان مکزیکی در ادامه با اشاره به تفاوت میان سینما و واقعیت مجازی گفت: «در واقعیت مجازی فریم وجود ندارد و محدودیت‌های فضای دو بعدی از میان می‌رود.»