نخل طلا از دست میشاییل هانکه پرید!

روزنامه بانی فیلم: دیشب ساعت هفت عصر جمعیت زیادی از منتقدین بین المللی مقابل سالن دوبوسی جشنواره کن اجتماع کردند تا اخرین فیلم میشاییل هانکه فیلمساز مطرح اتریشی را ببینند.

جمعیت مشتاق بعد از کمی تاخیر وارد سالن دوبوسی شدند تا «پایان خوش» تازه ترین اثر این فیلمساز بزرگ و برنده دو نخل طلا را ببینند.

قبل شروع جشنواره عده ای معتقد بودند. که هانکه نخستین فیلمسازی در تاریخ خواهد بود که سومین نخل طلا را بدست می آورد اما بعد ازپایان نمایش اب سردی روی ذوستداران هانکه ریخته شد.

بدون اغراق می توان گفت که هانکه با آخرین ساخته اش، هیچ شانسی برای کسب نخل طلا نخواهد داشت.

«پایان خوش» نسبت به اثار قبلی این کارگردان اتزیشی خیلی رادیکال است. هانکه در ابتدا مکان ها و شخصیت های مختلف را به شکل تکه تکه و پازل گونه کنار هم می چیند اما هربار که تماشاگر می خواهد به پرسوناژ ها نزدیک شود کارگردان فوری رابطه های عاطفی بین تماشاگر و شخصیت ها را می برد! و همین عمل بین شخصیت های درون فیلم نیز اتفاق می افتد.

در «پایان خوش» هیچ نشانی از حس و حال قدرتمندی که در فیلمهای آخر هانکه بود نمی بینیم؛ از آن انسجام ساختاری فوق العاده فیلم های متاخرش در این اثر دیده نمی شود و چه حیف!

باید به طور مفصل درباره اینکه چرا «پایان خوش» نسبت به فیلم های درخشان این فیلمساز فاصله افتاده نوشت.

«پایان خوش» داستان پیرمردی را روایت می کند که بزرگ خانواده است که گرفتار صندلی چرخدار شده. او مایل است به زندگی خود پایان دهند. از افرادی برای این کار یاری می خواهد؛ مثل ارایشگر خصوصی اش یا دختر کوچک پسر و کسانی دیگر… در این فیلم کارگردان بورژوازی را نیز به نقد می کشد و دنیای خالی از عاطفه آنان را توصیف می کند.