اصولگرایان خودشان را به خواب زده اند

سید جلال ساداتیان در روزنامه آرمان نوشت: ضرب‌المثلی هست که «آن‌کس که خواب باشد او را می‌توان بیدار کرد، اما آن‌کس که خود را به خواب زده را نمی‌توان بیدار کرد»، و این ضرب‌المثل مصداق بارز دلواپسان در داخل کشور و کاندیداهای اصولگرایان است که خود را از سر آگاهی نسبت به دستاوردهای برجام در دو مناظره اخیر به خواب زده‌اند و نمی‌خواهند دستاوردهای برجام را مورد تاکید یا اعتراف قرار دهند.

درحالی که هیچ ‌تردیدی بر این واقعیت وجود ندارد که برجام حاصل تلاش‌های دیپلمات‌های برجسته کشور و اداره دولت تدبیر و امید برای خارج کردن کشور از مشکلات بود. باید دلواپسان به یاد بیاورند زمانی را که ‌تلاش‌های ایران در راستای دستیابی به تکنولوژی انرژی هسته‌ای در زمینه بهره‌برداری صلح‌آمیز از آن به اطلاع جهانیان رسید. در آن زمان ایران مدتی با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درگیر بود و مذاکراتش نیز با آژانس در قالب مسائل فنی انرژی هسته‌ای پیش می‌رفت تا اینکه توافق سعدآباد با حضور سه کشور اروپایی به نیابت از آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای منعقد شد که البته توافق سعدآباد به صورت موقت، برخی فعالیت‌های هسته‌ای ایران را به حالت تعلیق درآورد، اما از آنجا که این توافق در اواخر دولت هشتم به انعقاد رسید و دولت‌های نهم و دهم نیز تلاش‌های دولت اصلاحات را نادیده گرفت و به یکباره بدون اعتنا به توافق‌های دولت هشتم، اعلام کرد که ما به فعالیت‌های هسته‌ای خود ادامه می‌دهیم، در نتیجه پرونده فعالیت‌های هسته‌ای ایران در میز شورای امنیت قرار گرفت و بلافاصله طی شش قطعنامه اجرایی، تحریم‌هایی علیه ایران وضع شد که در آن همه کشورهای جهان موظف شدند نسبت به تحریم علیه ایران اجماع کنند، اما دولت گذشته به جای حل مساله، تحریم‌ها را دور زد و تحت این اقدام فشارهای سنگینی بر ملت ایران وارد شد، آن‌چنان‌که حتی فشار تحریم‌ها در وضعیت معیشت مردم تاثیر بسیار مخرب و ویرانگری داشت، زیرا تحریم‌ها شامل دارو، تجهیزات پزشکی، اقلام خوراکی، بانکی و حمل‌و‌نقل بود که مردم را به مفهوم واقعی از پا درآورد، حتی بسیاری از تحریم‌های دیگر در حوزه‌های مختلف اقتصاد برای جامعه ایرانی ملموس بود.

ضمن اینکه تحریم‌ها در بطن خود این خطر را به همراه داشت که از ماده ۴۱ به ماده ۴۲ حرکت کند که در این صورت کشورهایی که موظف به شرکت در تحریم جهانی علیه ایران بودند، به مواجهه با کشور موظف می‌شدند. در چنین شرایطی ایران تنها مقابل یک کشور آن هم آمریکا نبود، بلکه باید در مقابل همه کشورهای جهان‌ می‌ایستاد. اما برجام، با کم کردن تنش، فشارهای اقتصادی ناشی از تحریم دارو، تجهیزات پزشکی، اقلام خوراکی و... را برداشت. برجام نه‌تنها اجماع جهانی بلکه ایران‌هراسی را از کشورمان دور کرد. بنابراین لازم است امروز که در آستانه انتخابات ۹۶ به‌ سر می‌بریم، یک بار دیگر به دلواپسان و کاندیداهای دنباله‌روی آنها یادآوری شود:

۱- در پسابرجام، ایران‌ به سمت روابط عادی با جهان حرکت کرده است، تعامل ایران با اکثر کشورهای جهان عادی شده و با برخی نیز در حال عادی شدن است.

۲- برجام این فضا را به وجود آورد که ایران با قیمت‌های معمول نیازمندی‌های خود را از جهان تامین کند.

۳- برجام دروازه بازارهای جهان را به سوی ایران یا برعکس برای صادارت، واردات و سرمایه‌گذاری‌های جهانی گشود.

۴- برجام گردشگران را به ایران سوق داد.

۵- دستاورد بزرگ توافق هسته‌ای تکنیک و تکنولوژی را روانه ایران کرده است، به‌گونه‌ای که برخی پروژه‌های نیمه‌تمام مانند پارس جنوبی در این فاصله به بهره‌برداری رسید.

۶- برجام دستاورهای اعتباری و حیثیتی دربرداشت و در نهایت با تلاش دیپلمات‌های ایرانی، امروز جهان دستاوردهای هسته‌ای را به رسمیت می‌شناسد و امروز ایران به جرگه کشورهای دارای تکنیک هسته‌ای وارد شده است.

۷- برجام توانست برخی مسائل مانند آب سنگین اراک را در جهان رفع سوءتفاهم کند، زیرا مساله آب سنگین اراک و شائبه‌های اطراف آن را حل کرد و به تازگی توافق بازطراحی رآکتور آب سنگین اراک، میان ایران و چین منعقد شد. وقتی این دستاوردها در تبلیغات و کمپین‌های انتخاباتی از سوی کاندیداهای رقیب روحانی نفی می‌شود، چگونه می‌توان انتظار داشت که کاندیداها به تعهدات خود در برجام و حتی مسائل دیگر در صورت پیروزی پایبند باشند. در حالی امروز کاندیدای رقیب دولت روحانی را به باد انتقاد می‌گیرند که هر یک از آنها خود نیز عملکرد زیر سوال رفته و قابل انتقاد بسیار زیادی دارند. بنابراین شایسته نیست کاندیداهای اصولگرا، برجام را به عنوان یک دستاورد ملی و مورد تایید رهبر معظم انقلاب، در کمپین‌های انتخاباتی خود زیر سوال ببرند. به همین دلیل بیهوده نیست که وزیر امور خارجه محمدجواد ظریف، از تلاش‌های خود و یاران هسته‌ای‌اش در عرصه دیپلماسی و دستاورد ملی برجام دفاع می‌کند.