واقعيت اين است كه هر فردي كه براي رياستجمهوري كانديدا ميشود، از وضع موجود نارضايتي خاصي دارد؛ بنابراين همه براساس آن نارضايتي وارد كارزار انتخاباتي ميشوند. وضع اقتصادي كشور هم روشن است.
هادی حق شناس در شرق نوشت:واقعيت اين است كه هر فردي كه براي رياستجمهوري كانديدا ميشود، از وضع موجود نارضايتي خاصي دارد؛ بنابراين همه براساس آن نارضايتي وارد كارزار انتخاباتي ميشوند. وضع اقتصادي كشور هم روشن است.
اينكه آمار بيكاري بايد بهبود پيدا كند؛ اينكه آمار خط فقر و نرخ طلاق و بسياري آمارهاي ديگر اكنون برازنده ايران نيست و ميخواهيم بهبودي در اوضاع ايجاد شود. از همين مقدمه هم ميتوان نتيجه گرفت كه همه كانديداها اعلام میكنند كه ميخواهند فساد را برچينند؛ شعارهاي مطلوب را مطرح كنند؛ از بهترين نرخ بيكاري و تورم و رشد اقتصادي وعده بدهند و خودشان را به اين روش مطرح كنند؛ اما اينها شعار است؛ ايدهآلها است و بايد ديد اين شعارها با چه ابزار و برنامهاي قابلتحقق است؛ استراتژي حل اينها چيست؟ چرا تاكنون حل نشده است؟
آقاي قاليباف شعارهايي مطرح كردهاند، اما براي شعارهايش هيچ برنامهاي ارائه نداده است؛ بلكه تنها كليگويي كرده است. شبيه بيان رؤياها بوده است؛ چراكه هيچ منطق و استدلالي براي دستيافتن به اين شعارها مطرح نمیکند. واقعيت اين است كه عرصه كشورداري، عرصه رؤياپردازي نيست. هرچند ديگر كانديداها هم برنامه مستدلي ارائه نکردهاند. اما جز يكي دو مورد وعدههاي به اين بزرگي هم ندادهاند. اينها تا راهحل ارائه ندهند، شعارهايشان فايدهاي ندارد و منتج به بهبودي اوضاع نميشود.
به گمان من، شعار چهار درصدي كه ثروت را در اختيار دارند، كه آقاي قاليباف مطرح كرده است، گرتهبرداري شده از شعار والاستريت، يعني يك درصد مقابل ٩٩ درصد است. اما بهتر است آقاي قاليباف بگويد كه اين جامعه آماري را از كجا آورده است؟
شيوه آمارگيرياش چه بوده است؟ متأسفانه آقاي قاليباف بر گروهها و دهكهاي درآمدي پايين تمركز كرده است؛ چون گمان ميكند، ميتواند از ناآگاهي آنها بهره ببرد و رأي جمع كند. به هر روي مطمئنا اينها جمعيت زيادي هستند كه ميتوانند از اين شعارها تأثير بگيرند؛ واقعيت اين است كه از نظر عددي، قدر مطلق، ١٠ درصد از جمعيت فقرا، بسيار بيشتر از ١٠ درصد ثروتمندان است. با اين همه استنباط كنوني من از ماجرا اين است كه تيم اقتصادي آقاي قاليباف برنامه مدوني ندارد و اين موضوع با وجود اينكه دو سه دوره است كه كانديدا ميشوند، كمي عجيب است.
درباره ارقامي هم كه مطرح ميكنند، بايد گفت به راستي عجيب است. براي نمونه گفتهاند، در صنایع پتروشیمی به ازای هر یک میلیون تن، ٢٠٠ هزار شغل به صورت مستقیم و ٤٠٠ هزار شغل غیرمستقیم ایجاد میشود. خب؛ چطور ممكن است كه فردي در اين سطح، كه ميخواهد رئيسجمهور شود، بدون مطالعه كارشناسي از اعداد و ارقامي سخن بگويد كه به شوخي شبيه است؟
نمونه ديگر اينكه گفته است به افراد بيكار حقوق ميدهد؛ خب اكنون براساس بخشي از گزارشهاي رسمي بين چهار تا پنج ميليون نفر بيكار داريم؛ اما بين ٢٠ تا ٢٥ ميليون نفر، از جمله زنان خانهدار اكنون، بيكارند اما جوياي شغل نيستند؛ اينها همه ميتوانند براي دريافت حقوق ثبتنام كنند؛ خب؟ برنامه ايشان براي تمييز افراد واقعي جوياي كار از بيكاران ديگر چيست؟ به نظر ميرسد، ايشان بايد بهجاي شعاردادن كمي هم به تشريح برنامههايش روي بياورد.
پ
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
دوستان عزیری که تحت هرشرایطی ازاقای قالیباف دفاع می کنید نظرات کارشناسی این چنینی رامطالعه کنید و واقعا خواهش میکنم سرنوشت خود ودیگران را دست هرکسی ندهید
نظر کاربران
دوستان عزیری که تحت هرشرایطی ازاقای قالیباف دفاع می کنید نظرات کارشناسی این چنینی رامطالعه کنید و واقعا خواهش میکنم سرنوشت خود ودیگران را دست هرکسی ندهید