واقعیت این است که آقای روحانی در دور نخست ریاست جمهوری خود نتوانست آنگونه که در خور حمایت قاطع اصلاحطلبان بود، به مطالبات عمومی آن پاسخ دهد.
بدیهی است که اصلاحطلبان در دولت بعدی انتظار جبران مافات دارند و این انتظار جدی از روحانی وجود دارد که نشان دهد جاده تعامل سیاسی را یک طرفه نمیبیند و قدرشناس حمایت مردمی است که از موضع اصلاحطلبی به او رأی میدهند.
صبح نو نوشت: آقای محمدجواد حقشناس عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی، عضو شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان و از چهرههای سرشناس جریان اصلاحات است. با وی درباره علت حضور افراد و شخصیتهای اصلاحطلب به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری و حضور انفرادی و بدون هماهنگی برخی افراد نزدیک یا منتسب به اصلاحات، گفتوگو کردیم.
بهرغم تأکید بسیاری از اصلاحطلبان مبنی بر عدم ورود کاندیدای پوششی اما شاهد ثبتنام آقای جهانگیری بودیم. ارزیابی شما از این ثبتنام چیست؟
ورود آقای اسحاق جهانگیری به عرصه انتخابات با تصمیم شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان و پس از هماهنگی با آقای روحانی انجام گرفته است. از چند ماه پیش برخی از اصلاحطلبان با تأکید بر ضرورت حفظ ابتکار عمل و چند دلیل منطقی دیگر، خواهان معرفی نامزدی اصلاحطلب بهعنوان مکمل آقای روحانی و البته با گفتمان اصلاحطلبی بودند.
تا زمانیکه این موضوع مورد اجماع قرار نگرفته بود، برخی دیگر از اصلاحطلبان به درستی اعلام میکردند که نامزد پوششی نخواهیم داشت؛ چون در این مورد تصمیمی گرفته نشده بود؛ اما با تغییراتی که در مرحله ثبتنام نامزدها صورت گرفت و تا حدودی صفبندیها روشنتر شد که ضرورت حضور نامزدی همگام با آقای روحانی در شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان تصویب و به مرحله اجرا گذاشته شد.
علاوهبر حضور آقای جهانگیری شاهد حضور افرادی چون جناب آقایان کواکبیان، رهامی، هاشمی و برخی چهرههای اصلاحطلب در انتخابات هستیم. دلیل این موضوع چیست؟ آیا این موضوع برای جبهه اصلاحات و حامیان دولت ایجاد اشکال نمیکند؟
یکی از دلایلی که امروز شاهد حضور انفرادی و بدون هماهنگی برخی افراد نزدیک یا منتسب به اصلاحات در صف نامزدهای انتخابات هستیم، تأخیر و تعلل شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان در معرفی نامزد مشخص در زمان مناسب است. اگر شورای سیاستگذاری یک ماه قبل از ثبت نام نامزدها فردی را به عنوان نامزد معرفی میکرد، امروز شاهد حضور نامزدهای متعدد به این شکل نبودیم.
با این حال اولاً باید دید چه تعداد از این نامزدها از فیلتر رد صلاحیتها عبور میکنند و ثانیاً اینکه عرصه سیاست عرصه واقعیتها، تعامل و وابستگی متقابل است.
باید دید که هر یک از این نامزدها در مرحله عمل در چه موضعی و با چه پتانسیلی ایفای نقش میکنند. افرادی که بهصورت انفرادی وارد صحنه شدهاند میتوانند هم به نفع و هم به ضرر آقای روحانی و اصلاحات عمل کنند.
تحلیل بنده این است که آقای روحانی و اصلاحطلبان با درک اهمیت این موضوع وبا ظرفیتهایی که دارند، مانع از آن خواهند شد که حضور این افراد موجب توزیع آراء به ضرر منافع ملی و جریان اصلاحطلبی و نهایتاً روحانی شود.
آیا اصلاحطلبان قصد عبور از روحانی را دارند؟
اصلاحطلبان از آغاز قصد عبور از روحانی را نداشته و ندارند. اصلاحطلبان عزم راسخ خود در حمایت از آقای روحانی را از انتخابات سال 1392 تاکنون در موارد بیشمار ثابت کردهاند؛ اما برخی از اصلاحطلبان همچنان نگران عبور روحانی از اصلاحطلبان و حامیان اصلاحطلبش هستند. این نگرانی نه فقط در بین برخی افراد سرشناس بلکه بین بدنه و پایگاه رأی اصلاحطلبان بهصورت جدی وجود دارد. این موضوع بینهایت در تعیین سرنوشت این انتخابات مهم است.
آقای روحانی و هیات دولت قطعاً به اهمیت این موضوع واقف هستند و من امیدوارم که در فرصت باقیمانده این نگرانیها را رفع کنند؛ مضافاً اینکه پیروزی در یک انتخابات یک چیز است و ماندگاری در صحنه سیاست و نشستن و ماندن در قلب مردم چیز دیگری است.
کاملاً روشن است که روحانی در سیاست ورزی افقی بلندتر از یک یا دو دوره ریاست جمهوری را میبیند و انشاءالله در زمان مناسب نشان خواهد داد که او نیز قصد عبور از اصلاحطلبان را نداشته و ندارد.
در صورت رأی آوری مجدد آقای روحانی آیا اصلاحات سهم بیشتری از دولت آینده خواهد خواست؟
نوع تعامل اصلاحطلبان با آقای روحانی در چهار سال گذشته بیش از آنکه مطالبه محور باشد، حمایت محور بوده است. این واقعیت مبتنی بر عقلانیت سیاسی ناشی از ضرورتهای منافع و امنیت ملی از یک سو و تلاش جریان قدرت برای حذف جریان اصلاحات از صحنه سیاسی کشور به هر قیمت بوده است.
واقعیت این است که ویرانهها و خطرات دولت نهم و دهم هنوز مرتفع نشدهاند و این اعتقاد جدی وجود دارد که تداوم ریاست جمهوری آقای روحانی به نفع کشور و مصلحت همه است. در عین حال اصلاحطلبان به معنای رهبران اصلاحات یک عقبه و بدنه و پایگاه رأی دارند که مطالباتی دارد.
رهبران اصلاحات نمیتوانند مطالبات مردمی یا اصالت گفتمان اصلاحطلبی را نادیده بگیرند و به آن بیتوجه باشند. واقعیت این است که آقای روحانی در دور نخست ریاست جمهوری خود نتوانست آنگونه که در خور حمایت قاطع اصلاحطلبان بود، به مطالبات عمومی آن پاسخ دهد.
بدیهی است که اصلاحطلبان در دولت بعدی انتظار جبران مافات دارند و این انتظار جدی از روحانی وجود دارد که نشان دهد جاده تعامل سیاسی را یک طرفه نمیبیند و قدرشناس حمایت مردمی است که از موضع اصلاحطلبی به او رأی میدهند.
پ
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر