تحلیل رسانههای آمریکا از روابط ایران - روسیه
پایگاه تحلیلی «لابلاگ» با نقد سرمقاله «وال استریت ژورنال» نوشت: سناریوی هدف قرار دادن ایران نه تنها اتحاد تهران-مسکو را نمیشکند، بلکه آن را تقویت میکند.
خبرگزاری ایلنا: سناریوی هدف قرار دادن ایران نه تنها اتحاد تهران-مسکو را نمی شکند، بلکه آن را تقویت میکند.
این پایگاه با تحلیل سرمقاله «وال استریت ژورنال» نوشته «مایکل لدین» تحلیلگر سیاست خارجی نومحافظهکار آمریکایی که در دورههای مختلف به عنوان مشاور در شورای امنیت ملی و وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا خدمت کرده است در این مقاله مدعی است که سرنگونی ایران بهترین راه برای پایان دادن به ائتلاف ایران و روسیه است.
«لابلاگ» نوشته این اظهارات «لدین» ادعایی است که نیازمند امکان سنجی سیاسی است. در ابتدای این مقاله «لدین» گفته که قبل از اینکه روسیه در سوریه دخالت کند، مساله بقای حکومت بشار اسد علیرغم کمکهای نظامی ایران به بشار اسد متزلزل بود. بدون کمک روسیه و ایران اسد با شکست روبهرو میشد. امروز روسیه، ایران و حزبالله و همچنین نظامیان شیعه در منطقه کمک زیادی به اسد کردهاند و امروز بدون دخالت نیروهای روسیه هم میتوانند از اسد دفاع کنند. علاوه بر اینها سعودیها در حال حاضر درگیر جنگ در یمناند و ترکیه نیز در حال سرکوب کردها در ترکیه و سوریه است و معلوم نیست آیا میخواهند از معارضان و مخالفان اسد در سوریه دفاع کنند یا نه.
«لدین» همچنین روابط ایران و روسیه را بسیار نزدیک خوانده و گفته به چندین دلیل باید دید چرا پوتین ایران را که یک کشور «غیرجهادی» است ترجیح میدهد. ارتش قدرتمند ایران و قابلیتهای هستهای این کشور میتواند دو فاکتور موثر در این انتخاب باشد. از این گذشته روسیه به اندازه غربیها و اسرائیلیها نگران دستیابی ایران به سلاح هستهای نیست.
نویسنده مقاله «لابلاگ» گفته: در واقع بسیاری از اندیشمندان روسی معتقدند آمریکا هم از قابلیتهای هستهای ایران نمیترسد. آمریکا پاکستان هستهای را تحمل میکند در حالی که بسیاری در مسکو معتقدند پاکستان به مراتب خطرناکتر از ایران است. آنها از این تعجب میکنند که چطور بازدارندگی هستهای در مورد ایران اجرا نمیشود.
در این مقاله همچنین گفته شده این ادعای «لدین» که ایران از جنبشهای جداییطلب مسلمان در «چچن» حمایت کرده است نیز یک اشتباه محض است. در روسیه همه قدردان همکاریهای ایران با مسکو به منظور پایان دادن به درگیریهای داخلی در دهه ۱۹۹۰ هستند. این در حالی است که ایران میتوانست از مخالفان کرملین که از شوروی سابق حمایت میکردند، حمایت کند. برخلاف برخی کشورهای عربی منطقه، ایران از شورشیان چچن حمایت نکرد.
همکاریهای روسیه و ایران تنها به واسطه دشمنی مشترک با آمریکا و اسرائیل نیست بلکه به دلیل ترسهای مشترک از گروههای تروریستی است. گروههایی نظیر القاعده و داعش با رویکردهای ضدغربی همچنین ضدشیعه و ضدروسیه نیز هستند. مسکو و تهران منافع مشترکی علیه آنها فارغ از اینکه آنها چه نفرتی نسبت به آمریکا داشتهاند، دارند.
«لابلاگ» گفته با خواندن مقاله «وال استریت ژورنال» به این نتیجه میرسیم که آمریکا در واقع در موقعیتی نیست که پیشنهادی به مسکو بدهد که این کشور را از همکاری با ایران منصرف کند. توصیه سیاسی «لدین» برای قطع اتحاد ایران-روسیه پیشنهاد بیجایی است. تلاشهای آمریکا برای دموکراسی در افغانستان، عراق و لیبی تردیدها را درباره توانایی این کشور برای ادامه این رویکرد در کشوری به بزرگی ایران بیشتر میکند.
در پایان این مقاله گفته شده: حتی اگر در تهران همه این شرایط مهیا شود اثر اولیه آن تقویت اتحاد ایران با روسیه خواهد بود. اگر پوتین فکر کند که واشنگتن در تلاش است که جمهوری اسلامی را سرنگون کند ترس او از تغییر رژیم در کشور خودش توسط آمریکا افزایش مییابد.
در نهایت این مقاله گفته توصیههای سیاسی «لدین» به تقویت روابط ایران و روسیه منجر میشود نه از بین رفتن آن.
ارسال نظر