وحید تاج: رسالتم اجرای هنر است، نه انتقاد

ظاهرا اجراهایی که ابتدای روز آغاز شده بود هرکدام با کمی جابه‌جایی آغاز شد و همین موضوع باعث شد تاخیرها برای تحویل سالن روی هم جمع شود و نوبت به اجرای ما که رسید حدود دو ساعت جابه‌جایی در زمانی که در ابتدا اعلام کرده بودند، پیش بیاید.

اگر قرار باشد به‌عنوان یکی از فعالان در عرصه موسیقی ایرانی، پیشنهادی را برای برگزاری هرچه بهتر جشنواره فجر در سال‌های آینده مطرح کنید، چه خواهید گفت؟

به هرحال کارکردن در عرصه موسیقی در این مملکت خیلی سخت است و کسی که قرار است در این راه به انجام فعالیت فرهنگی مشغول شود، باید موانع زیادی را پشت‌سر بگذارد. این موانع حتی در جشنواره فجر هم برای هنرمندان و برگزارکنندگان وجود دارد و ما خودمان را برای همه آنها آماده کرده‌ایم. همین جا از آقای نوربخش به‌عنوان دبیر جشنواره دوره سی‌ودوم تشکر و قدردانی می‌کنم چون زحمات زیادی برای برگزاری هرچه بهتر جشنواره در این دوره کشیدند. البته آقای نوربخش سال‌های‌سال است که برای موسیقی ایران زحمت می‌کشند و برای رشد و اعتلای این هنر ارزنده کوشش می‌کنند. من از همه کسانی که در جشنواره حضور داشتند و برای برگزاری هر چه بهتر این اتفاق مهم فرهنگی تلاش کردند هم باید تشکر کنم.

چه‌چیزی را به‌عنوان ایراد اصلی جشنواره امسال می‌دانید؟

من انتقادی به ذهنم نمی‌رسد تا بخواهم آن را مطرح کنم. رسالت من این است که هنرم را انجام دهم و بروم. همیشه موانع در کشور ما وجود داشته و هنر موسیقی با مشکلات مختلفی در ایران روبه‌رو بوده است. به هر صورت این مشکلات باید با کمک هنرمندان و مسئولان رفع شود. به نظر من شاید بتوان ساخت سالن‌های بیشتر را به‌عنوان یک پیشنهاد مطرح کرد. با این توضیح اگر بنا به طرح اشکالی هم باشد مربوط به مدیریت جشنواره در این دوره یا دوره‌های قبل نیست.

مسأله بسیار ریشه‌ای‌تر و اساسی‌تر از اینهاست. ما تعداد سالن‌های استانداردی که برای اجرای گروه‌های موسیقی در کشور داریم به اندازه‌ای که باید باشد نیست و همین مسأله موانع و مشکلاتی را پیش می‌آورد. تعداد گروه‌های باکیفیت در کشور ما در رشته موسیقی کم نیستند اما فقط سه چهار سالن در تهران وجود دارد که می‌تواند پاسخگوی نیاز موسیقی باشد. با وجود تعداد هنرمندان زیاد و سالن‌های محدود رفع موانع موجود به جز با احداث و اختصاص سالن‌های بزرگتر، بیشتر و باکیفیت‌تر برای موسیقی غیرممکن است. از سوی دیگر برقراری عدالت در توضیح امکانات برای هنرمندان مختلف در رشته موسیقی یکی از ملزوماتی است که می‌تواند به کاهش نگرانی‌ها کمک کند. انتظار این است که همه هنرمندان با سطح هنری مشخص امکان استفاده از امکاناتی مثل سالن‌های درجه یک را برای اجرای هنرشان در اختیار داشته باشند.

باتوجه به سابقه حضور در فستیوال‌های مختلف در سطح جهان، جشنواره فجر تا چه اندازه به فلسفه برگزاری جشنواره‌ها در سطح جهان وفادار است؟

من تاکنون در فستیوال‌های مختلفی در خارج از کشور شرکت کردم. با این توضیح فلسفه جشنواره‌ها در سراسر دنیا به نظر من برقراری یک هفته فرهنگی در مورد نوعی از هنر مثل موسیقی، تئاتر، مجسمه‌سازی و... یا با محوریت رشته‌های مختلف هنری است. همان‌طور که از اسم جشنواره پیداست این اتفاق فرهنگی یک جشن است. مردم در طول برگزاری جشنواره‌ها به محل برگزاری فستیوال می‌آیند تا انواع مختلف هنری را از کشورها، ژانرها و گونه‌های مختلف ببینند. در ایران هم علاوه بر فجر ظاهرا جشنواره‌های دیگری درحال برگزاری است. البته ممکن است این جشنواره‌ها زیرمجموعه یا مرتبط با جشنواره فجر باشند یا به شکل مستقل برپا شوند. به نظر من هرچقدر اجراها از مقیاس کیفی و کمی بالاتری برخوردار باشد، مردم نسبت به هنر سرزمین‌شان(در این‌جا موسیقی) احساس بهتری خواهند داشت. به‌هرحال این جشنواره‌ها می‌توانند به فرهنگ کشور کمک کند.

به‌نظر شما چیدمان امکانات جشنواره فجر برای گونه‌های مختلف موسیقی فارغ از تعلق‌شان به ژانرهای گوناگون عادلانه و برابر بوده است یا خیر؟

به‌نظر من پاسخ این پرسش را باید مسئولان امر بدهند. راستش را بخواهید من صلاحیت پاسخ به این سوال را ندارم اما فکر می‌کنم مردم ما به انواع موسیقی احتیاج دارند و همه گونه‌های هنر را دوست می‌دارند. با این توضیح نمی‌توان انتظار داشت که همه توجه‌ها صرفا به نوع خاصی از موسیقی باشد. من فکر می‌کنم باید در همین حد اظهارنظر کنم.