چگونه گوگل ما را فراموش می‌کند؟
گوگل روشی برای مستندسازی تمام اطلاعات در یک چشم به هم زدن دارد. اما شاید شما بتوانید بخشی از عکس‌های ناخوشایند یا ویدیوهای شرم‌آور را حذف کنید.
وب سایت آی تی رسان - سینا اباذریان: گوگل روشی برای مستندسازی تمام اطلاعات در یک چشم به هم زدن دارد. اما شاید شما بتوانید بخشی از عکس‌های ناخوشایند یا ویدیوهای شرم‌آور را حذف کنید.
ممکن است پای شیطنت‌های دوران دبیرستان یا دانشگاه شما به یوتیوب (YouTube) باز شده باشد، یا به حریم شخصی‌تان و یا افرادی به خبرهای حاوی معاملات کسب و کار دهه‌های پیش، دور از چشم شما رخنه کرده باشند. بسیاری از ما اطلاعاتی در اینترنت داریم که خواهان پاک شدن آن‌ها هستیم. اما در حالی که ما انسان‌ها در طول زمان می‌توانیم ببخشیم و فراموش کنیم، اینترنت دارای توانایی بی‌نهایتی در به یاد آوردن عکس‌های اینترنتی، ویدیوها و اسناد متنی است که تاریخچه دایمی از اطلاعات شخصی و حرفه‌ای ما را به نمایش می‌گذارند.
به لطف تصمیم دیوان عالی اتحادیه اروپا در ماه مه ۲۰۱۴، حالا دیگر اشخاص در اروپا، حق فراموش شدن یا دست کم حق درخواست حذف نتایج جستجو را در زمان جستجوی نامشان در اینترنت، دارند. منشا این تصمیم، بر اساس موردی با ملیت اسپانیایی در سال ۲۰۱۰ بود. شکایت او این بود که با جستجوی نامش در نسخه اسپانیایی گوگل، اولین نتایج جستجو، شامل ۱۹۹۸ لینک به روزنامه‌ای بوده که اعلامیه‌ای با موضوع تبلیغات برای حراج دارایی‌هایش جهت حل‌و‌فصل قرض‌های قدیمی امنیتی-اجتماعی وی، در آن درج شده است.
دیوان عدالت اروپا (ECJ)، قانونی وضع کرد که طبق آن، اشخاص می‌توانند از موتورهای جستجو بخواهند تا نتایج ناکامل، نامربوط، منسوخ و حتی مطالب اغراق شده در مورد خود را حذف کنند. گوگل نیز در پاسخ، فرمی را تحت وب تنظیم کرده که کاربران بتوانند توسط آن، درخواستی را مبنی بر حذف اطلاعات خاص و همچنین نامشان در نمایش جستجوها، ارسال کنند.
گوگل مشخصات تکنیکی چگونگی حذف نتایج را منتشر نکرده است. با این وجود گفته که هر درخواستی بصورت جداگانه توسط "تیم حذف کننده" بررسی می‌شود. پس از ارزیابی، بر حسب اینکه کفه ترازو به سمت حق آگاهی عمومی و یا حق حفظ حریم خصوصی شخص سنگینی کند، تصمیم مورد نظر اجرا می‌شود. کاربرانی که درخواست حذف جستجو را می‌دهند، نیاز دارند تا برای هر مورد خاصی که خواهان حذف نتایج جستجوی آن هستند، آدرس اینترنتی (URL) را مشخص کنند. اسناد به خودی خود از اینترنت حذف نشده یا در نمایش جستجوهای نامرتبط با نام شخص درخواست کننده، بلوکه نمی‌شوند؛ بلکه تنها از طریق نام‌های خاص، حذف شده و قابل جستجو نیستند.
برای مثال، در پی تصمیم ماه مه ۲۰۱۴، دیوان عدالت اروپا قانونی وضع کرد که بنا بر آن، نتایج جستجو برای نام "Mario Costeja Gonzalez" دیگر نباید شامل لینک‌هایی به تبلیغات حراجی مشاور املاک در کاتالونیای اسپانیا در سال ۱۹۹۸، باشد. اما بدون جستجوی نام این شخص، باز هم می‌توان به اعلامیه حراجی در سال ۱۹۹۸ دسترسی داشت. هرچند این نتایج تنها در دامنه‌های گوگل کشورهای اتحادیه اروپا، پاک شده است، بنابراین با جستجوی نام این شخص در کشورهای دیگر مانند آمریکا، هنوز می‌توان نتایج ناخواسته را مشاهده کرد.
ممکن است پای شیطنت‌های دوران دبیرستان یا دانشگاه شما به یوتیوب (YouTube) باز شده باشد، یا به حریم شخصی‌تان و یا افرادی به خبرهای حاوی معاملات کسب و کار دهه‌های پیش، دور از چشم شما رخنه کرده باشند. بسیاری از ما اطلاعاتی در اینترنت داریم که خواهان پاک شدن آن‌ها هستیم. اما در حالی که ما انسان‌ها در طول زمان می‌توانیم ببخشیم و فراموش کنیم، اینترنت دارای توانایی بی‌نهایتی در به یاد آوردن عکس‌های اینترنتی، ویدیوها و اسناد متنی است که تاریخچه دایمی از اطلاعات شخصی و حرفه‌ای ما را به نمایش می‌گذارند.
به لطف تصمیم دیوان عالی اتحادیه اروپا در ماه مه ۲۰۱۴، حالا دیگر اشخاص در اروپا، حق فراموش شدن یا دست کم حق درخواست حذف نتایج جستجو را در زمان جستجوی نامشان در اینترنت، دارند. منشا این تصمیم، بر اساس موردی با ملیت اسپانیایی در سال ۲۰۱۰ بود. شکایت او این بود که با جستجوی نامش در نسخه اسپانیایی گوگل، اولین نتایج جستجو، شامل ۱۹۹۸ لینک به روزنامه‌ای بوده که اعلامیه‌ای با موضوع تبلیغات برای حراج دارایی‌هایش جهت حل‌و‌فصل قرض‌های قدیمی امنیتی-اجتماعی وی، در آن درج شده است.
دیوان عدالت اروپا (ECJ)، قانونی وضع کرد که طبق آن، اشخاص می‌توانند از موتورهای جستجو بخواهند تا نتایج ناکامل، نامربوط، منسوخ و حتی مطالب اغراق شده در مورد خود را حذف کنند. گوگل نیز در پاسخ، فرمی را تحت وب تنظیم کرده که کاربران بتوانند توسط آن، درخواستی را مبنی بر حذف اطلاعات خاص و همچنین نامشان در نمایش جستجوها، ارسال کنند.
گوگل مشخصات تکنیکی چگونگی حذف نتایج را منتشر نکرده است. با این وجود گفته که هر درخواستی بصورت جداگانه توسط "تیم حذف کننده" بررسی می‌شود. پس از ارزیابی، بر حسب اینکه کفه ترازو به سمت حق آگاهی عمومی و یا حق حفظ حریم خصوصی شخص سنگینی کند، تصمیم مورد نظر اجرا می‌شود. کاربرانی که درخواست حذف جستجو را می‌دهند، نیاز دارند تا برای هر مورد خاصی که خواهان حذف نتایج جستجوی آن هستند، آدرس اینترنتی (URL) را مشخص کنند. اسناد به خودی خود از اینترنت حذف نشده یا در نمایش جستجوهای نامرتبط با نام شخص درخواست کننده، بلوکه نمی‌شوند؛ بلکه تنها از طریق نام‌های خاص، حذف شده و قابل جستجو نیستند.
برای مثال، در پی تصمیم ماه مه ۲۰۱۴، دیوان عدالت اروپا قانونی وضع کرد که بنا بر آن، نتایج جستجو برای نام "Mario Costeja Gonzalez" دیگر نباید شامل لینک‌هایی به تبلیغات حراجی مشاور املاک در کاتالونیای اسپانیا در سال ۱۹۹۸، باشد. اما بدون جستجوی نام این شخص، باز هم می‌توان به اعلامیه حراجی در سال ۱۹۹۸ دسترسی داشت. هرچند این نتایج تنها در دامنه‌های گوگل کشورهای اتحادیه اروپا، پاک شده است، بنابراین با جستجوی نام این شخص در کشورهای دیگر مانند آمریکا، هنوز می‌توان نتایج ناخواسته را مشاهده کرد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر