وسوسه مرد نظافتچی برای سرقت طلا

فرناز -شاکی- به بازپرس شعبه ۱۴ دادسرای سعادت آباد گفت: مدتی بود که به دنبال یک کارگر مطمئن بودم تا کارهای نظافت خانه‌ام را انجام دهد. چراکه خانه بزرگی داریم و بچه‌ها هم کوچک هستند. به همین خاطر رسیدگی به کارهای خانه به تنهایی برایم سخت است.

چند روز بعد یکی از آشنایانمان مردی را به ما معرفی کرد. از آنجا که گمان می‌کردیم فرد مورد اعتمادی است بدون تحقیق کافی او را به خانه‌مان راه دادیم. چند هفته‌ای از کارش راضی بودیم و همین باعث اعتماد بیشتر ما شد. او حتی می‌دانست جواهرات ما کجا قرار دارد. البته این را وقتی فهمید که همسرم می‌خواست حلقه‌اش را درصندوقچه کوچک طلاها بگذارد. ما هم بی‌خبر از نقشه این مرد، با خوش خیالی حتی جای جواهرات را تغییر ندادیم اما همین موضوع باعث شد او از اعتماد ما سوء‌استفاده کند.

چراکه پس از پایان کار نظافت و رفتن او فهمیدیم صندوق طلا و جواهرات خالی شده است. از آنجا که کسی هم به خانه ما نیامده بود به این نظافتچی ظنین شدیم. چندبار به تلفن همراهش زنگ زدیم اما وقتی جوابی نداد شک‌مان به یقین تبدیل شد که این دزدی کار اوست.

پس از این شکایت، رسیدگی به پرونده در دستور کار بازپرس شاهنگیان قرار گرفت و تحقیقات میدانی کارآگاهان برای دستگیری مرد نظافتچی آغاز شد.

از سوی دیگر بررسی‌های پلیسی نشان داد آپارتمان بزرگ این خانواده که در طبقه سوم یکی از مجتمع‌های غرب تهران قرار دارد از لحاظ امنیتی مجهز نیست. آنجا حتی به دوربین مداربسته نیز مجهز نبود تا از این طریق به ردیابی مرد نظافتچی پرداخته شود. بدین ترتیب مأموران به تحقیق از خانواده‌ای که این کارگر را معرفی کرده بودند پرداختند و سرانجام ردپایش را در ورامین کشف کردند. او که باور نمی‌کرد در دام بیفتد ابتدا منکراطلاع از دزدی شد اما وقتی پی برد راهی برای فرار ندارد با اظهار پشیمانی جرمش را به گردن گرفت. «وقتی دیدم مرد خانه حلقه‌اش را در کشوی اتاق خواب گذاشت وسوسه شدم و به بهانه تمیز کردن کمدها به آن اتاق رفتم و طلا و جواهرات را دزدیدم. اما حالا بسیار پشیمانم و می‌توانم آنها را به صاحبش برگردانم تا رضایت دهند.»