آرمان‌ شهر فرهنگ نوجوانی

تحول همیشه از جایی اتفاق می افتد که مردم یا دوست ندارند یا به آن توجهی ندارند. تحول همیشه با تغییر همراه نیست، تکوین هم می تواند در آن وجود داشته باشد. ما می بینیم که عرصه های جدیدی در جامعه ایجاد شده یا اتفاقات جدیدی رخ میدهد که شاید نشان از شکل گرفتن یک عرصه است و ما از آن غافل هستیم. « انسان شناسی شهری » یکی از رشته های علوم اجتماعی است که می تواند این عرصه ها را بشناسد. در کشورهایی که موفق به شناخت و کنترل آسیبها بودند، توانستند بسیاری از آسیبهایی که می توانست از غفلت آنها ار عرصه های تازه رخ میدهد، بکاهند. اما ما همواره سرگرم رتق و فتق سادۀ آسیبهای اجتماعی هستیم و چه بسا به آن رویکردهای مجرمانه و درمانی اتکا داریم و تنها به صورت پلیسی و درمانی با ان برخورد میکنیم. به همین خاطر روز به روز محققین اجتماعی و مشاهده گران شهری بیکارتر میشوند و به ظاهر گروههای امنیتی و درمانگران، اما در واقع اسلحه سازها و دارو سازان خارجی رشد میکنند. شاید شیوه تسلط سرمایه داری موجب شود که ما نگاه واقع بینانه به اجتماعات شهری مان نداشته باشیم و پشت سر هم در چشم ما غبار فرو رود.

« اعتماد » از مهم ترین عناصری است که فرهنگ های جدید در کنار هم شکل می دهند، زبان نوجوانی باعث شکل گیری اعتماد، عاطفه و اتحاد در میان این گروه ها خواهد شد. این زبان - که به خاطر گسست در احساسات و ذهنیت های نسلی از والدین به دور بوده فاصله عمیقی ایجاد کرده است- هیچ گاه قابل فهم و تفاهم نخواهد بود. تفاهم و ارتباط میان نسلها فقط در صورتی میسر است که تفاسیر نوجوانان و والدین درباره یک واقعیت بیرونی صورت گیرد. حال آن که گفت و گوها درباره دنیاهای متفاوت صورت خواهد گرفت و هیچکس هیچ کسی را درک نخواهد کرد. در دنیای فارغ از نظارت و حتی فارغ از تفسیر و فهم، امکان هیچ ارتباط و اتحاد بین نسلی وجود نخواهد داشت و هر آن احتمال شکل گیری دریایی از معنویات غیرمکتشفه در میان گروه های نوجوان وجود دارد. دریایی که می تواند فرامحله ای و گسترده باشد. در این دریای فرهنگی که در کشور رخ می دهد، احتمال وقوع هر گونه پدیده از اعم از ناهنجاری، ناهمنوایی تا واکنش های ساختار شکن و انقلابی وجود دارد. مهارت در تکنولوژیهای روز می تواند دامنه کردارهای فرهنگ نوجوانی را به مخاطرات ملی نیز بکشاند.