یلدا چگونه بلندترین شب سال می شود؟
ایرانیان در طول تاریخ همواره آخرین شب پاییز و آغاز روند طولانی تر شدن روزها را جشن گرفته اند. این جشن که یلدا (به معنای زایش) نام دارد، در واقع بزرگداشت نور است؛ چرا که پس از آخرین شب پاییز، هر روز از طول شب کاسته شده و به طول روشنایی روز افزوده می شود.
انقلاب زمستانی نام پدیده ای در علم ستاره شناسی است که بیانگر کوتاه ترین روز و بلندترین شب در هر سال است. همزمان با گردش زمین به دور خورشید، نیمکره ای که به واسطه انحراف محور زمین از خورشید دورتر است و زمستان را تجربه می کند، از لحظه ی انقلاب زمستانی به بعد، به تدریج به تابستان نزدیک تر می شود.
علت این رویداد آن است که دو نیمکره با در نظر گرفتن انحراف محور گردش زمین، هر یک به جهت مخالف دیگری قرار می گیرند، در نتیجه هنگامی که یک نیمکره زمستان را پشت سر می گذارد، دیگری تابستان را تجربه می کند. از این رو، انقلاب زمستانی در واقع پایان اعتدال پاییزی را رقم می زند.
اعتدال پاییزی از آن جهت نامگذاری شده است که در اول پاییز طول شب و روز برابر است. اما بعد از گذشت مدتی، طول شب به مرور بلند می شود تا اینکه در زمان انقلاب زمستانی یا همان شب یلدا، طول شب به بیشترین حد خود می رسد و بعد از آن، به مرور از طول شب کاسته و بر طول روز افزوده می شود. معنی انقلاب در عبارت انقلاب زمستانی آن است که از این لحظه به بعد، طول شب به جای بلند شدن، رو به کوتاه شدن می گذارد.
به عبارت دیگر، در آخرین روز از فصل پاییز، خورشید در حرکت سالانه خود در آسمان زمین، به پایین ترین نقطه در افق جنوب شرقی می رسد و به این ترتیب، کوتاه ترین روز و طولانی ترین شب رقم می خورد.
از این روز به بعد، به تدریج به اعتدال بهاری و سپس انقلاب تابستانی و طولانی تر شدن روزها نزدیک می شویم. در نهایت، ذکر این نکته ضروری است که هر آنچه در یک نیمکره شاهد آن هستیم، نقطه مقابل آن در نیمکره دیگر دیده می شود. یعنی درست زمانی که ساکنین نیمکره شمالی، زمستان را آغاز می کنند نخستین روز تابستان در نیمکره جنوبی شروع می شود.
محاسبه زمان فرا رسیدن این لحظه توسط چشم غیر مسلح ممکن نیست، چرا که حرکت خورشید آنقدر آهسته دیده می شود که چشم انسان قادر به درک جابجایی موقعیت آن در آسمان نیست. اما به لطف ابزارهای اندازه گیری دقیق، اکنون زمان دقیق این لحظه برای ما مشخص است.
در سراسر جهان، تفسیرهای مختلفی از این رویداد وجود دارد و هر فرهنگ به فراخور آداب و رسوم خود، جشنی را در این موقع از سال برگزار می کند. زمان برداشت محصولات کشاورزی و آغاز ذخیره سازی غلات، از دیرباز با توجه به رویدادهای نجومی انجام می شده است.
حول همین رویدادها، افسانه ها و رسومی نیز شکل گرفته و هنوز هم پابرجا مانده است. در میان ایرانیان، خانواده ها شب یلدا کنار یکدیگر گرد آمده و این شب که نماد زایش نور و روز های طولانی تر بوده را به شادی سپری می کردند. گفته می شود که جشن های کریسمس، حانوکا و سن توماس در میان مردم مسیحی، یهودی و ساکنین آمریکای مرکزی نیز بر پایه همین باورها شکل گرفته است.
ارسال نظر