شهر استراتژیک حلب آزاد شد
تلویزیون سوریه روز گذشته با انتشار تصاویری از جشن و شادی مردم از آزادی کامل حلب خبر داد. مدیر دیدهبان حقوق بشر سوریه نیز در گفتوگو با خبرگزاری فرانسه با اشاره به «فروپاشی کامل» صفوف مخالفان گفت: «نبرد حلب به پایان رسید.»
اما حقیقت چیز دیگری است. در سوریه تنها روسها حضور نداشتند بلکه جنگی نیابتی به نمایندگی از ترکیه، قطر، عربستان، بریتانیا، فرانسه و آمریکا جریان داشت. برخی جنگ سوریه را «جنگی جهانی در مقیاس کوچک» خواندهاند. مجله The Spectator معتقد است که اگر سوریه آرام نگیرد احتمال وقوع جنگ جهانی سوم میرود. با چنین توصیفاتی، نمیتوان سوریه و متحدانش را تنها مقصران جنگ دانست. البته نقطه آغاز بحران به رفتار اسد باز میگردد اما تداوم آن شاید ارتباطی به او نداشته باشد.
پیروزی شورشیان غیرممکن است مگر اینکه...
سیانان میافزاید: شورشیان در سال ۲۰۱۲ بخش زیادی از حلب را تسخیر کردند. تا همین اواخر آنها تصور میکردند که میتوانند اسد را شکست دهند. دیگر چنین نیست. با ورود روسها به جنگ، اسد و متحدانش جان تازهای گرفتند. چشمانداز پیروزی برای شورشیان دیگر غیرممکن شده است. اکنون بادها به نفع اسد و در جهت کشتی او در حال وزیدن است و سرعت پیروزی او را بیشتر کرده است. اسد پیشتر اعلام کرده بود که هدف نهاییاش آزاد کردن وجب به وجب سرزمینش از دست تروریستها است. اسد در مصاحبه با روزنامه الوطن گفته بود پیروزی در حلب اوضاع و مسیر جنگ را دگرگون خواهد کرد اما در عین حال افزود: «بیایید واقع نگر باشیم. این به معنای پایان جنگ در سوریه نخواهد بود.»
نبردی بیرحمانه
دولت آمریکا که روزگاری صلح در سوریه را با حضور اسد منتفی اعلام کرده بود اکنون بهدنبال تعامل با روسیه علیه تروریسم است. حمایت آمریکا از کردهای سوری، به مثابه کارآمدترین متحد آمریکا علیه داعش، کاهش خواهد یافت. شبهنظامیان شیعی و متحدان اسد به او در زدودن آثار تروریسم از این کشور کمک خواهند کرد. با این حال، «سمی فرقهای» در کالبد سوریه جاری است که به این زودیها از جسم بیجان سوریه خارج نمیشود. نبردی بیرحمانه برای تصرف حلب از سوی تمام طرفها جریان داشت. تنها گروهی که در این میان متحمل بزرگترین ضربات شدند مردم بودند. اکنون شرایط سوریه به نفع روسها نیز شده است. فدریکا موگرینی، روز دوشنبه اعلام کرد که هیچ یک از کشورهای اروپایی خواستار وضع تحریمهای بیشتر علیه روسیه نیستند. سیانان میافزاید: «اسد و پوتین میتوانند با مصونیت کامل حملات خود را انجام دهند و هیچ تهدید یا مقابله به مثلی در برابر آنها وجود ندارد.» در این میان سرنوشت گروههای شورشی نیز جالب است. آنها چند راه دارند: یا تسلیم اسد شوند؛ یا شرایط را برای صلح مهیا کنند یا با سایر گروههای رادیکال- به ویژه در استان ادلب، دست یاری داده و متحد شوند تا
بقایشان تضمین شود. شاید یکی از بزرگترین دستاوردهای اسد در حلب متفرق کردن گروههای شورشی و پاره کردن زنجیره اتحاد میان آنها بود. برخی از این گروهها ممکن است به گروههای رادیکالتری جذب شوند. سیانان میافزاید ترامپ تمایلی ندارد تا از شورشیان میانه رو حمایت کند. ترامپ گفت: «ما نمیدانیم این شورشیان میانه رو چه کسانی هستند.» ممکن است حامیان شورشیان وارد معرکه شوند و کفه ترازو را دگرگون سازند. سیانان معتقد است که پیروزی شورشیان به گرایش دولتهای منطقه بهویژه ترکیه، قطر، عربستان و سایر شیخنشینهای عربی بستگی دارد. شیخ محمد بنعبدالرحمان الثانی، وزیر خارجه قطر میگوید: «سقوط حلب به این معنا نیست که ساکت بنشینیم و تسلیم اسد شویم.»
آشفتگی در حلب
اکنون که حلب در آستانه آزادی است بحثهایی درباره امدادرسانی و امکان کشتار که صورت میگیرد در حال انتشار است. سیانان در گزارشی دیگر به قلم «ایوان مک کردی» و «امانوئلا گرینبرگ» مینویسد که اولین گام در حلب کمکهای بشردوستانه برای مردمی است که جز موشک، گلوله و بمباران چیز دیگری نمیشناسند. دیدهبان سوری حقوق بشر میگوید: «هر ساعت در حلب سلاخیهایی صورت میگیرد.» معلوم نیست در پس این کشتارها چه کسی یا کسانی هستند. برخی انگشت اتهام را به سوی اسد نشانه میروند و میگویند سربازان سوری آخرین نیروهای شورشی را گردن میزنند. برخی دیگر میگویند شورشیان مانع فرار مردم میشوند و از آنها بهعنوان سپر استفاده میکنند. برخی هم بر این باورند که گروههای مرتبط با داعش و النصره به سلاخی مردم روی آوردهاند تا با هراس افکندن در دل آنها مانع فرار مردم شوند.
به گزارش سیانان، اکنون فضای توییتر هم مملو از پیامهای مردم مبنی بر کمک است. برخی از این پیامهای توییتری میگویند: «بچهها گریه میکنند، درخواست و تماس برای کمک فراوان است. اما کاری نمیتوانیم انجام دهیم.» نیروهای ارتش سوریه در مناطق تسخیر شده خانه به خانه در جستوجوی شورشیان هستند. اما تمام سوریه آن چیزی نیست که رسانههای غربی به تصویر میکشند.
ارسال نظر