وقتی جنس فروخته شده پس گرفته نمی‌شود
روزنامه ایران در گزارشی نوشت: بحث بین فروشنده و مشتری بدجوری بالاگرفته. تقریباً همه مشتری‌های فروشگاه بزرگ به تماشای این دعوا ایستاده‌اند، لباس‌فروشی دریکی از پاساژهای مرکزشهرتهران طراحی مدرن و شیکی دارد.
روزنامه ایران در گزارشی نوشت: بحث بین فروشنده و مشتری بدجوری بالاگرفته. تقریباً همه مشتری‌های فروشگاه بزرگ به تماشای این دعوا ایستاده‌اند، لباس‌فروشی دریکی از پاساژهای مرکزشهرتهران طراحی مدرن و شیکی دارد.
آقای میانسال با لحن آرامی مدام یک جمله را خطاب به فروشنده تکرارمی کند: «شما اینجا هستید تا به مشتری‌ها خدمات بدهید، به آنها و خواسته‌شان احترام بگذارید، از قدیم گفته‌اند خریدار تاج سر فروشنده است.» آقای فروشنده پوزخندی میزند اصلاً نمی‌شود آرامشی در صورت و صدایش دید. مدام به تابلو پشت سرش اشاره می‌کند همان‌که رویش با حروف درشت نوشته‌شده: «جنس فروخته‌شده به‌هیچ‌عنوان پس گرفته نمی‌شود.»
معلوم می‌شود دعوا و جروبحث بر سر چیست. آقای مشتری شلوار جین آبی پررنگی را نشان می‌دهد، شلواری که روی کمرش همان‌جا که پل‌های‌ریزی برای جای کمربند دارد جابه‌جا پارگی دیده می‌شود: «پارچه پوسیده است. همه نگاه کنید، پسرم این را از اینجا خریده، حالا می‌گویند جنس فروخته‌شده را پس نمی‌گیرند. مسخره نیست کالایی با این کیفیت را فروخته‌اند آنهم پاره، حالا هم می‌گویند پس نمی‌گیرند؟ آخه کجای دنیا با مشتری این‌طور رفتار می‌شود؟»
یک‌بار دیگر آقای فروشنده که حالا می‌بیند همه مشتری‌ها متوجه این جروبحث هستند و کسی توجه زیادی به خرید ندارد، صدایش را بالاتر می‌برد: «اصلاً از کجا معلوم خود شما شلوار را پاره نکرده باشید، چرا پسرتان موقع خرید دقت نکرد، مگر نمی‌بینید اینجا زده‌ایم جنس فروخته‌شده پس گرفته نمی‌شود؟»
یکی از مشتری‌ها که شلوار جین را خوب وارسی کرده، خطاب به فروشنده می‌گوید: «من شما را نمی‌شناسم، این آقا را هم همین‌طور. نخستین بار هم هست به فروشگاه شما می‌آیم اما حق با این آقاست. این پارچه پوسیده است. خب آقا حالا که جنس بد داده‌اید پسش بگیرید تا بار دیگر این آقا و من رغبت کنیم به فروشگاه شما برگردیم. ظاهر فروشگاه را آن‌قدر مدرن درست کرده‌اید اما رفتارتان جور دیگری است. بزرگ‌ترین سرمایه شما ما مشتری‌هایتان هستیم مگر نه؟» آقای فروشنده که همزمان جواب یک مشتری دیگر را هم می‌دهد ملایم‌تر از قبل می‌گوید: «اصلاً آقا شما تاج سر ما، اما من جنس فروخته را پس نمی‌گیرم.» حالا هر دو مشتری به هم خیره می‌شوند و دقایقی بعد فروشگاه را ترک می‌کنند، یکی با جنس پاره و دیگری بدون اینکه از فروشگاه خرید کرده باشد.
نمی‌دانم شما هم تجربه مشابهی دارید اینکه از خریدتان راضی نباشید یا بعد از خرید بفهمید جنس خریداری‌شده مشکل دارد؟ آیا تابه‌حال به فکر پس دادن یا تعویض کالای خریداری‌شده افتاده‌اید؟ این روزها برخی فروشگاه‌های بزرگ و زنجیره‌ای امکان تعویض یا پس دادن کالای فروخته‌شده را فراهم کرده‌اند. بیشترشان ۴۸ ساعت بعد از خرید؛ اما هنوز خیلی فروشگاه‌ها حاضر به پس گرفتن کالاهای فروخته‌شده نیستند.
درست مثل تجربه تلخ آقایی که بعد از کلی چک وچانه زدن آخر سرهم بدون نتیجه، فروشگاه لباس را ترک کرد ولی چقدر امکان دارد همین آقا دوباره به این فروشگاه مراجعه کند؟ در بقیه نقاط دنیا وضعیت چطور است؟ آیا در کشورهای اروپایی هم اگر کسی از کالایی که خریده ناراضی باشد مجبور است با آن مدارا کند؟ یا می‌تواند جنس خریداری‌شده را پس بدهد.
نازنین ۲۵ سال است در هلند زندگی می‌کند و دراین‌باره تجربیات کاملاً متفاوت و شنیدنی دارد: «ما در هلند صد درصد جنسی را که خریده‌ایم می‌توانیم پس بدهیم بعضی کالاها را تا دو هفته و برخی را تا یک ماه و بعضی دیگر را تا سه ماه. فقط باید رسید و بارکد خرید را همراه داشته باشیم اما اگر همین کالا مشکل داشته باشد مثلاً دکمه‌اش افتاده باشد یا اینکه لکه‌ای داشته باشد حتی اندازه سرسوزن یا پارگی، می‌توانید بین ۵۰ تا ۶۰ درصد از فروشنده‌اش تخفیف بگیرید البته فقط در یک صورت نمی‌توان جنس را پس داد آنهم زمانی که کالایی را که خریده‌اید بارها حراج خورده باشد و آن‌وقت حاضر نشوند پسش بگیرند.»
نازنین برایم از روزی می‌گوید که یک پیراهن ابریشمی خرید که ۷۰ یورو قیمتش بود و سرشانه‌اش نخ‌کش بود وقتی آن را به فروشنده نشان داد و متوجه شدند در فروشگاه فقط همان پیراهن وجود دارد، توانست آن را با تخفیف، فقط ۱۰ یورو بخرد.
او برایم می‌گوید فروشندگان هلندی خیلی به مشتری‌شان بها می‌دهند، چون روی آنها سرمایه‌گذاری می‌کنند و می‌دانند اگر مشتری از فروشگاهشان راضی بیرون برود دوباره بازمی‌گردد، اما امان از زمانی که مشتری ناراضی باشد. فکر می‌کنید اینجا چه زمانی خریدارها به قول آقای مشتری واقعاً تاج سر فروشنده می‌شوند؟
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
اگر سوءاستفاده گری و رندی را از رفتار خود حذف کنیم شاید بتوانیم بعد از چندسال مثل هلندی ها رفتار کنیم! هم خریدار و هم فروشنده...دلیل همه اینها نهادینه شدن تقلب و دروغ در وجود هر دو طرف است.
تا وقتی ما هلندی شویم
اگر رقابتی نباشد تولید کنندگان داخلی وفرروشنندگان پوست مردم را می کنند.دیروز رفتم دو عدد زیر پیراهن مردانه خریدم به فروشنند گفتم داداش دو ایکس لارژ یا سه ایکس میخوام .فروشنده دو تا زیر. پیراهن داد گفت آقا این اندازه شماست.یکی را نگاه کرردم گفتتم داداش این خیلی کوچک به نظر می آید.آقای فروشنده گفت آقا ما کارمونه شما ببر اندازه است.کفتم داداش هیچ چیزی هم که سایز این زیر پیراهنو نشون بده روش نیست. خلاصه خریدم ولی به فروشنه گفتم داداش اندازه نباشه پس میارم.آمدم منزل یکی را تنم کنم همسرم گفت این. که تو تن تو نمی ره خیلی کوچک است.سریع رفتم .نزد آقای فروشنده گفتم داداش من که به شما عرض کردم این به نظر کوچک است. آقای فروشنده با لحن بدی گفت مشکل هیکل شماست این آخرین سایزه چند نفر آنجا بودند از حرف فروشنده خندیدن وگفتن آقا این بنده خدا که تناسب اندام دارد وبه نظر ورزشکار میاد .یکی از آنها گفت این آقا که شکم هم نداره خیلی ورزشی است.خلاصه آقای فروشنده گفت لباس زیر پرو نداره چون تن زدی پس گرفته نمی شود.گفتم آقا یکی را پرو کردم .آقای فروشنده یکی را که تن نزده بودم گرفت و گفت خوش امدی برو آقا بیرون مزاحم کسب من نشو سرمموو انداختم پایین آمدم. وبه خودم گفتم چرا در ایران چیزی بنام مشتری مداری وجود ندارد. چرا تولیدکننده ازسر و ته پارچه میزند تا سود بیشتری کند.و هزارتا چرا های دیگر .عزیزان مسول باید در ایران رقابت ایجاد شود.در را روی برندهای خارجی باز کنید .تا حس رقابت در تولیدکنندگان و فروشندگان داخلی ایجاد شود.عیبی ندارد از تولید داخلی حمایت کنیم .خیلی هم خوب است.ولی نه اینکه مثل تولید اتومبیل که انحصاری در دست دو یا سه شرکت از رده خارج است. بشود.وهر آشغالی را به خورد مردم بدهند.وهیچ کس نتواد حرفی بزند. وآقایان تولید کننده بجای مشتری مداری .میگن همینی که هست میخواهی بخر میخواهی نخر.اگه با این پولی که داری برو بهترشو پیدا کن
نه فقط هلند. من دقیقا همین رفتار را در استرالیا, لهستان, آلمان, انگلیس و کانادا بوضوح دیدم. آنهم نه فقط لباس بلکه هر وسیله ای.یکی از دوستانم در کانادا تنها بخاطر اینکه از رنگ لباس خوشش نیومده بود آنهم یک هفته بعد براحتی لباس را پس داد و پولش را تماما گرفت. در انگلیس بهمراه دوستی به رستوران رفتیم و بعد از خوردن چند لقمه او از غذا خوشش نیومد منتظر شد تا من خوردم و او پول غذاش را نپرداخت بهمین دلیل! ولی من چون مشکلی نداشتم بهای غذای خودمو پرداختم. ....شاید بعضی ها فکر کنند وضعم خوبست که ااینهمه مسافرتهای خارج داشتم, نه تماما بستگانی دارم که بدعوت آنها رفتم.اگر هم این کامنت سانسور شد میدانم لااقل یکی آنرا خوانده...
خوب سانسور نشد ولی ویرایش شد