نیویورک تایمز مدعی شد؛
تلاش ایران برای تثبیت قیمت نفت قبل از ترامپ
نیویورک تایمز مدعی شد حسن روحانی رییس‌جمهور ایران چندین توافق نفتی را با کمپانی‌های غربی قبل از روی کار آمدن احتمالی تندروها در ایران و روی کار آمدن ترامپ در آمریکا و قبل از اینکه آنها دوباره قادر به منزوی کردن ایران از لحاظ اقتصادی و فرهنگی در خاورمیانه باشند، امضا کرده است.
خبرگزاری ایلنا: به نقل از «واشنگتن پست»، ایران در رقابت با عربستان و دیگر کشورهای عضو اوپک درصدد به دست آوردن جایگاهش به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان نفت بعد از سال‌ها تحریم اقتصادی بین‌المللی علیه این کشور و لغو این تحریم‌ها به واسطه برجام است.
صنعت نفت ایران رگ حیاتی اقتصاد ایران است و در سال‌های تحریم به شدت تحت تاثیر این وضعیت بود. به طوری که صادرات نفت این کشور برای مدت‌های طولانی به شدت کاهش یافته بود.
این روزنامه آمریکایی توافق هسته‌ای ایران را منجر به لغو تحریم‌ها خواند و نوشت: این توافق که یکی از دستاوردهای درخشان دولت اوباما به شمار می‌رود، بارها مورد انتقاد ترامپ قرار گرفته و بارها آن را تهدید به پاره کردن کرده است. در نتیجه این تهدیدات ایران در صدد است که پیش از روی کار آمدن ترامپ صنعت نفتش را بازسازی کند.
توافق هفته گذشته ایران با شرکت نفتی شل برای توسعه بزرگترین میادین نفتی ایران آخرین سری از معاملات نفتی ایران با کمپانی‌های انرژی بین‌المللی است. در چهار هفته گذشته تهران برای توافق‌های مشابه با شرکت‌های عظیم نفتی نظیر شلمبرگر و دیگر کمپانی‌ها از چین و نروژ و تایلند و لهستان گفت‌وگو کرده است.
بر اساس این گزارش این توافق‌ها اگر به نتیجه برسد، میزان قابل ملاحظه‌ای از سرمایه‌های خارجی را در پی خواهد داشت. این توافق‌ها می‌تواند شاه‌راه رابطه ایران با سایر کشورهای جهان و تعداد قابل ملاحظه‌ای از کشورهای اروپایی و آسیایی باشد. این مساله می‌تواند مانع سیاست‌های سال آینده دولت ترامپ و کنگره تحت سلطه جمهوری‌خواهان باشد.
نیویورک تایمز مدعی شد: تعدادی از مقامات ایرانی از آسیب‌پذیری ایران خبرداده‌اند و گفته‌اند که این کار سبب تاثیرپذیری ایران در مقابل فشارهای خارجی خواهد شد. اما انتخاب ترامپ و نامزدهای او برای سمت‌های امنیتی که ایران را بزرگترین تهدید برای خاورمیانه می‌دانند، خبر از دوران جدید تنش‌های بین ایران و آمریکا می‌دهد و در نتیجه می‌تواند اقدامات ایران برای ورود مجدد به اقتصاد جهانی را تهدید کند.
در این گزارش گفته شده سعید لیلاز در این زمینه گفته بسیاری از شرکت‌های عظیم اروپایی در چندین دهه است که در ایران حضور دارند و تنها به دلیل تحریم‌ها ایران را ترک کردند. حالا که تحریم‌ها برداشته شده است، مانند گذشته ما به بازگشت آنها نیاز داریم.
تحلیل‌گران معتقدند این توافق‌ها تنها در حد تفاهم‌نامه است و قرارداد نیست. اما آنها بر تمایل جدی کمپانی‌های غربی و آسیایی برای ورود به ایران تاکید کرده و گفته‌اند که این پیامی برای واشنگتن خواهد بود که آنها می‌خواهند به ایران دومین صادرکننده عمده نفت جهان برگردد.
ایران همچنین با مشکلاتی برای بازسازی صادرات نفتش روبه‌روست. در ماه‌های گذشته با افزایش تولید نفت ایران به بازارهای اروپا و آسیا راه یافت و هدف ایران در نشست‌های اخیر اوپک بعد از برداشته شدن تحریم‌ها نه تنها حفظ شرکت‌های نفتی تازه‌وارد به ایران بود، بلکه توسعه بازارهای خودش را در رقابت با عربستان سعودی نیز دنبال می‌کرد. تولید بیشتر و صادرات بیشتر به افزایش سرمایه‌گذاری‌های خارجی نیازمند است.
این مقاله نوشت: موج جدید توافقات با ایران از هشت نوامبر و پیروزی ترامپ و با ورود توتال به عنوان اولین شرکت نفتی اروپایی به ایران برای توافق توسعه و تولید گاز طبیعی از میادین گازی خلیج فارس آغاز شد.
دراگان ووکویچ رییس کمپانی خدمات نفتی مدیترانه بین‌الملل به نیویورک تایمز گفته آنها قبل از اینکه ترامپ کاری کند، این توافقات را امضا کرده‌اند. ایرانی‌ها به اروپایی‌ها مفادی که مورد علاقه‌شان است را به خاطر ترامپ پیشنهاد می‌کنند. آنها می‌خواهند این پیام را به ترامپ بدهند که اگر شما تلاش کنید، این توافق را لغو کنید ما به سمت اروپا خواهیم رفت.
ایران به سرمایه‌های خارجی و متخصصان فنی برای رسیدن سریع به اهدافش و بازگشت به سقف تولید ۴.۳ میلیون بشکه در روز نیاز دارد. بسیاری از میادین نفتی ایران قدیمی و فرسوده شده‌اند و احتیاج به بازسازی دارند.
از زمان لغو تحریم‌ها ایران تولید نفتش را تا سه برابر افزایش داده و به ۳.۷ میلیون بشکه در روز رسانده است. این کار با کمک بسیاری از شرکت‌های خارجی صورت گرفته است. با توافق توتال و شل، تهران جاه‌طلبی بیشتری برای افزایش سقف تولید تا ۴.۸ میلیون بشکه در روز تا سال ۲۰۲۱ خواهد داشت و این مساله در تضاد با توافق اوپک خواهد بود و ایران را در تقابل با عربستان سعودی برای تصاحب بازارهای آسیا به ویژه هند قرار خواهد داد.
در دهه‌های گذشته ایران در مقابل اعضای اوپک تهاجمی بوده و از موقعیتش برای نفوذ در بازار برای بالا بردن قیمت‌ها استفاده کرده در حالی که عربستان غالبا محافظه‌کارانه برخورد کرده است. عربستان سعودی در سال‌های اخیر دست بالا را داشته اما ایران در اجلاس اخیر اوپک برای اولین بار در هشت سال گذشته تولید نفت را کاهش داد.
این روزنامه آمریکایی نوشت: ایران خواهان افزایش تولید خودش و عربستان خواهان کاهش تولید برای افزایش قیمت است. ایران با اهرم تولیدات بازسازی شده‌اش بعد از لغو تحریم‌ها پذیرفت که تنها در صورتی ۱.۲ میلیون بشکه در روز از تولید نفتش کم کند که سایر اعضا با تقاضای افزایش تولید تا۹۰ هزار بشکه در روز در سال آینده موافقت کنند.
با این وجود روزنامه واشنگتن تایمز مدعی شده توافق‌های مشابه در اوپک بارها با تقلب‌های گسترده اعضا به دلیل عدم وجود مکانیرم‌های لازم‌الاجرا مواجه شده است. این توافق همچنین مشروط به همکاری سایر تولیدکنندگان نفت غیرعضو در اوپک نظیر روسیه است.
فیلیپ ورلگر اقتصاددان حوزه انرژی که در دولت فورد و کارتر خدمت کرده به این روزنامه گفته: هیچ کس حاضر نیست سهمش را در بازار واگذار کند در نتیجه هیچ راهی نیست که این توافق را لازم‌الاجرا کند.
اما اینکه ایران در نشست اوپک نقش کلیدی بازی کرد، نشان می‌دهد رهبران ایران به دنبال بازگشت به بازراهای جهانی‌اند و نمی‌خواهند هیچ چیز دوباره مانع این مسیر شود.
صنعت نفت ایران رگ حیاتی اقتصاد ایران است و در سال‌های تحریم به شدت تحت تاثیر این وضعیت بود. به طوری که صادرات نفت این کشور برای مدت‌های طولانی به شدت کاهش یافته بود.
این روزنامه آمریکایی توافق هسته‌ای ایران را منجر به لغو تحریم‌ها خواند و نوشت: این توافق که یکی از دستاوردهای درخشان دولت اوباما به شمار می‌رود، بارها مورد انتقاد ترامپ قرار گرفته و بارها آن را تهدید به پاره کردن کرده است. در نتیجه این تهدیدات ایران در صدد است که پیش از روی کار آمدن ترامپ صنعت نفتش را بازسازی کند.
توافق هفته گذشته ایران با شرکت نفتی شل برای توسعه بزرگترین میادین نفتی ایران آخرین سری از معاملات نفتی ایران با کمپانی‌های انرژی بین‌المللی است. در چهار هفته گذشته تهران برای توافق‌های مشابه با شرکت‌های عظیم نفتی نظیر شلمبرگر و دیگر کمپانی‌ها از چین و نروژ و تایلند و لهستان گفت‌وگو کرده است.
بر اساس این گزارش این توافق‌ها اگر به نتیجه برسد، میزان قابل ملاحظه‌ای از سرمایه‌های خارجی را در پی خواهد داشت. این توافق‌ها می‌تواند شاه‌راه رابطه ایران با سایر کشورهای جهان و تعداد قابل ملاحظه‌ای از کشورهای اروپایی و آسیایی باشد. این مساله می‌تواند مانع سیاست‌های سال آینده دولت ترامپ و کنگره تحت سلطه جمهوری‌خواهان باشد.
نیویورک تایمز مدعی شد: تعدادی از مقامات ایرانی از آسیب‌پذیری ایران خبرداده‌اند و گفته‌اند که این کار سبب تاثیرپذیری ایران در مقابل فشارهای خارجی خواهد شد. اما انتخاب ترامپ و نامزدهای او برای سمت‌های امنیتی که ایران را بزرگترین تهدید برای خاورمیانه می‌دانند، خبر از دوران جدید تنش‌های بین ایران و آمریکا می‌دهد و در نتیجه می‌تواند اقدامات ایران برای ورود مجدد به اقتصاد جهانی را تهدید کند.
در این گزارش گفته شده سعید لیلاز در این زمینه گفته بسیاری از شرکت‌های عظیم اروپایی در چندین دهه است که در ایران حضور دارند و تنها به دلیل تحریم‌ها ایران را ترک کردند. حالا که تحریم‌ها برداشته شده است، مانند گذشته ما به بازگشت آنها نیاز داریم.
تحلیل‌گران معتقدند این توافق‌ها تنها در حد تفاهم‌نامه است و قرارداد نیست. اما آنها بر تمایل جدی کمپانی‌های غربی و آسیایی برای ورود به ایران تاکید کرده و گفته‌اند که این پیامی برای واشنگتن خواهد بود که آنها می‌خواهند به ایران دومین صادرکننده عمده نفت جهان برگردد.
ایران همچنین با مشکلاتی برای بازسازی صادرات نفتش روبه‌روست. در ماه‌های گذشته با افزایش تولید نفت ایران به بازارهای اروپا و آسیا راه یافت و هدف ایران در نشست‌های اخیر اوپک بعد از برداشته شدن تحریم‌ها نه تنها حفظ شرکت‌های نفتی تازه‌وارد به ایران بود، بلکه توسعه بازارهای خودش را در رقابت با عربستان سعودی نیز دنبال می‌کرد. تولید بیشتر و صادرات بیشتر به افزایش سرمایه‌گذاری‌های خارجی نیازمند است.
این مقاله نوشت: موج جدید توافقات با ایران از هشت نوامبر و پیروزی ترامپ و با ورود توتال به عنوان اولین شرکت نفتی اروپایی به ایران برای توافق توسعه و تولید گاز طبیعی از میادین گازی خلیج فارس آغاز شد.
دراگان ووکویچ رییس کمپانی خدمات نفتی مدیترانه بین‌الملل به نیویورک تایمز گفته آنها قبل از اینکه ترامپ کاری کند، این توافقات را امضا کرده‌اند. ایرانی‌ها به اروپایی‌ها مفادی که مورد علاقه‌شان است را به خاطر ترامپ پیشنهاد می‌کنند. آنها می‌خواهند این پیام را به ترامپ بدهند که اگر شما تلاش کنید، این توافق را لغو کنید ما به سمت اروپا خواهیم رفت.
ایران به سرمایه‌های خارجی و متخصصان فنی برای رسیدن سریع به اهدافش و بازگشت به سقف تولید ۴.۳ میلیون بشکه در روز نیاز دارد. بسیاری از میادین نفتی ایران قدیمی و فرسوده شده‌اند و احتیاج به بازسازی دارند.
از زمان لغو تحریم‌ها ایران تولید نفتش را تا سه برابر افزایش داده و به ۳.۷ میلیون بشکه در روز رسانده است. این کار با کمک بسیاری از شرکت‌های خارجی صورت گرفته است. با توافق توتال و شل، تهران جاه‌طلبی بیشتری برای افزایش سقف تولید تا ۴.۸ میلیون بشکه در روز تا سال ۲۰۲۱ خواهد داشت و این مساله در تضاد با توافق اوپک خواهد بود و ایران را در تقابل با عربستان سعودی برای تصاحب بازارهای آسیا به ویژه هند قرار خواهد داد.
در دهه‌های گذشته ایران در مقابل اعضای اوپک تهاجمی بوده و از موقعیتش برای نفوذ در بازار برای بالا بردن قیمت‌ها استفاده کرده در حالی که عربستان غالبا محافظه‌کارانه برخورد کرده است. عربستان سعودی در سال‌های اخیر دست بالا را داشته اما ایران در اجلاس اخیر اوپک برای اولین بار در هشت سال گذشته تولید نفت را کاهش داد.
این روزنامه آمریکایی نوشت: ایران خواهان افزایش تولید خودش و عربستان خواهان کاهش تولید برای افزایش قیمت است. ایران با اهرم تولیدات بازسازی شده‌اش بعد از لغو تحریم‌ها پذیرفت که تنها در صورتی ۱.۲ میلیون بشکه در روز از تولید نفتش کم کند که سایر اعضا با تقاضای افزایش تولید تا۹۰ هزار بشکه در روز در سال آینده موافقت کنند.
با این وجود روزنامه واشنگتن تایمز مدعی شده توافق‌های مشابه در اوپک بارها با تقلب‌های گسترده اعضا به دلیل عدم وجود مکانیرم‌های لازم‌الاجرا مواجه شده است. این توافق همچنین مشروط به همکاری سایر تولیدکنندگان نفت غیرعضو در اوپک نظیر روسیه است.
فیلیپ ورلگر اقتصاددان حوزه انرژی که در دولت فورد و کارتر خدمت کرده به این روزنامه گفته: هیچ کس حاضر نیست سهمش را در بازار واگذار کند در نتیجه هیچ راهی نیست که این توافق را لازم‌الاجرا کند.
اما اینکه ایران در نشست اوپک نقش کلیدی بازی کرد، نشان می‌دهد رهبران ایران به دنبال بازگشت به بازراهای جهانی‌اند و نمی‌خواهند هیچ چیز دوباره مانع این مسیر شود.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
اینا رو کاغذه خیلی جدی نگیر عربستان و روسیه از تولیدشون کم نمیکنن