نعمت احمدی- حقوقدان در روزنامه شرق نوشت: در هفتههای پایانی ریاستجمهوری باراک حسین اوباما، سنای آمریکا با ٩٩ رأی موافق و بدون رأی مخالف طرح قانونیشده تحریمهای ایران، معروف به داماتو را برای یک دوره ١٠ساله دیگر تمدید کرد. برابر این مصوبه شرکتهایی که در صنایع نفت و گاز ایران بیش از ٢٠ میلیون دلار سرمایهگذاری کنند، مورد تحریم بانکی آمریکا قرار خواهند گرفت.
نعمت احمدی- حقوقدان در روزنامه شرق نوشت: در هفتههای پایانی ریاستجمهوری باراک حسین اوباما، سنای آمریکا با ٩٩ رأی موافق و بدون رأی مخالف طرح قانونیشده تحریمهای ایران، معروف به داماتو را برای یک دوره ١٠ساله دیگر تمدید کرد. برابر این مصوبه شرکتهایی که در صنایع نفت و گاز ایران بیش از ٢٠ میلیون دلار سرمایهگذاری کنند، مورد تحریم بانکی آمریکا قرار خواهند گرفت.
قانون داماتو که در زمان بیل کلینتون، رئیسجمهوری وقت آمریکا، تصویب شد، سیمای سرمایهگذاری در حوزه نفت و گاز ایران را بهکلی دگرگون کرد و باعث ترک شرکتهای مهم نفتی از قبیل توتال از ایران شد و صحنه را برای شرکتهای نهچندان معتبر آسیایی بهویژه چینی باز گذاشت. ایران کوشید با تشکیل شرکت پتروپارس راهحل حقوقی برای سرمایهگذاری شرکتهای خارجی پیدا کند. شرکت پتروپارس که در لندن ثبت شده بود بهعنوان شرکت واسطه درصدد برآمد قانون داماتو را دور بزند که چنین نشد.
قانون داماتو صنعت نفت ایران را تا اندازهای به حاشیه راند و دولت سابق هم با شعارهای خود بر خاکستریکردن فضای نفتی افزود. حضور دولت اعتدال و مدیریت نفتی مهندس زنگنه که در دنیای نفتی شخصیتی قاطع و قدرتمند شناخته میشود، باعث شد او در همان روزهای اول ورود مجدد به ساختمان وزارت نفت با قاطعیت تأکید کند ایران باید سهم خود را به میزان قبل از تحریمها به دست بیاورد؛ حتی اگر نفت به بشکهای ٢٠ دلار برسد.
این کلام وزیر کارساز شد و بعد از سهسالو چند ماه از آن روز سرانجام در وین وزرای نفتی اوپک پذیرفتند که هم تولید نفت را برای تعادل بازار کم کنند و هم به ایران اجازه دهند تولید خود را تا سقف قبل از تحریمها یعنی حدود چهار میلیون بشکه در روز افزایش دهد. وقتی با وجود اعتبار قانون داماتو ایران توانست بر مشکلات سر راه خود درباره میزان استخراج و فروش و بازاریابی نفت فائق آید، بدون اینکه مشمول قانون داماتو شود، تمدید این قانون چه ثمری آنهم بعد از فضای مطلوب بهدستآمده متعاقب امضای برجام خواهد داشت؟
تغییر دولت در آمریکا تأثیری در نگاه آمریکاییان نخواهد داشت. میدانیم حتی اگر خانم کلینتون هم برنده انتخابات میشد، با انقضای مهلت قانون تحریمها، مجلس نمایندگان و سنای آمریکا به تمدید مجدد آن رأی میداد. حال پرسش این است که اوباما با این قانون چه خواهد کرد؟ براساس روش قانونگذاری در آمریکا، طرحی که در مجلس نمایندگان از تصویب نمایندگان میگذرد، به سنا ارسال میشود و در صورت تصویب سنا برای صدور دستور اجرا به دفتر رئیسجمهوری فرستاده میشود تا اگر مصوبه را امضا کرد، موقعیت اجرائی به خود بگیرد.
رئیسجمهوری آمریکا از این اختیار برخوردار است که مصوبه مجلس را وتو کند و در مقابل، نمایندگان مجلس هم از این اختیار برخوردارند که با درخواست «سهچهارم» نمایندگان، وتوی رئیسجمهوری را ملغی کنند؛ عددی که اوباما میداند بهسادگی به دست نخواهد آمد و اکثریت همحزبیهای او هم موافق تمدید تحریمها هستند.
پ
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
چه کار کردید حیف راه رو بد انتخاب کردید از سال ۸۹..وگرنه اینقد تو سری خور نمیشدید
صددرصد ب ضرر ایران خواهد بود کلا دیگه کشور فلج میشه اساسی
اقتصاد ایران خراب بود و دیگه حالا خرابترم میشه
به گفته برادران به نفع ماست چون تحریم به فرصت تبدیل میشه و با دور زدن تحریمها مشکل حل میشه ولی باید بابک را اعدام نکنیم که استاد دورزدن تحریمه
اصلا هم به ضرر ایران نیست امریکا هیچ غلطی نمیتواند بکند ما مقاومت خواهیم کرد
افراط اصولگراها باعثه ضرره