این ۱۳ نفر، رفیق گرمابه و گلستان ترامپ هستند
ترامپ برای ساماندهی و پیاده‌سازی طرح‌های اقتصادی خود تیمی ۱۳ نفره را انتخاب كرده كه در میان آن‌ها میلیاردرها، قماربازان پوكر و بانكداران بزرگ آمریکا دیده می‌شوند؛ همان كسانی كه رفیق گرمابه و گلستان ترامپ هم بوده‌اند.
مجید اخوان - خبرنگار صداوسیما در ترکیه - در نشریه «سکه» نوشته است: با گذشت كمتر از یك هفته از انتخابات آمریکا، هنوز بسیاری از مردم این كشور از نتیجه این انتخابات بهت‌زده هستند و بسیاری دست به خشونت‌های خیابانی زده‌اند؛ نتیجه‌ای كه از سوی بسیاری از كارشناسان و تحلیلگران داخل و خارج از آمریکا كمتر پیش‌بینی شده بود.
البته برای خود من این نتیجه قابل پیش‌بینی بود؛ چراكه معتقدم خارج از فضای قدرت رسانه‌ها كه هدایت افكار عمومی را برعهده دارند، برنده انتخابات آمریکا از قدرت دیگری به‌نام دست‌گذاشتن روی نقطه ضعف اقتصادی كشورش كه نگرانی بخش اعظمی از مردم آمریکا بود، بهره برد.
از ابتدا و در كارزار انتخاباتی تاحدودی برنامه‌های اقتصادی ترامپ در دو بخش داخلی و خارجی معرفی شد كه شاید مهم‌ترین سیاست او در داخل آمریکا موضوع مالیات‌ها بود و اتفاقاً همین برنامه‌های اقتصادی ترامپ درخصوص كاهش مالیات و حمایت از سرمایه‌گذاران نگرانی‌هایی را به‌همراه داشت. ترامپ در سایه همین وعده‌های اقتصادی از جمله كاهش مالیات، آزادسازی اقتصادی و برچیدن برخی مقررات دست‌وپاگیر دولتی بود که توانست رئیس‌جمهور آمریکا شود. او اكنون موجی از انتظارات را برانگیخته كه باید پاسخگوی آن‌ها باشد.
نگاهی گذرا به برنامه‌های اقتصادی او در داخل آمریکا نشان می‌دهد كه اولویت برنامه‌های اقتصادی او تعیین سقف ۱۵ درصدی مالیات بردرآمد شركت‌های آمریکایی است. شركت‌هایی كه همین حالا تا سقف ۳۰ الی ۳۵ درصد از درآمدشان را به‌عنوان مالیات به دولت می‌دهند و ترامپ قرار است این اقدام را به‌عنوان بزرگ‌ترین كاهش نرخ مالیات از زمان ریاست‌جمهوری رونالد ریگان رقم بزند.
آزادسازی اقتصادی و حذف نظارت‌های دست‌وپاگیر دولتی از دیگر برنامه‌های اغراق‌آمیز ترامپ است كه می‌تواند بحران اقتصادی مشابه سال ۲۰۰۸ میلادی در كسری بودجه بی‌سابقه، كاهش شدید رشد اقتصادی و افزایش بیكاری را درپی داشته باشد و اگر مردم و اقتصاددانان آمریکا بخواهند چنین نشود، باید منتظر معجزه باشند.
نظرات او در مورد سایر جنبه‌های اقتصادی مانند امنیت اقتصادی، بهداشت و درمان به‌سادگی قابل تبیین نیست. بر اساس وعده‌های اصلاحات اقتصادی ترامپ آمریکایی‌ها با توجه به درآمدشان مالیات‌بردرآمد ۱۰، ۲۰ یا ۲۵ درصدی پرداخت خواهند كرد.
بر این اساس، افراد مجردی كه سالانه كمتر از ۲۵ هزار دلار و افراد متأهلی كه سالانه زیر ۵۰ هزار دلار درآمد دارند، از پرداخت مالیات معاف‌شده و مالیات افرادی كه بیشترین درآمدها را دارند، از ۴۰ درصد به ۲۵ درصد كاهش خواهد یافت. هرچند در نگاه اول این كاهش مالیات‌ها برای برخی در آمریکا خوشایند باشد، اما برخی هم معتقدند كه این موجب تعمیق فاصله طبقاتی در آمریکا خواهد شد.
چنانچه برنامه اصلاحات اقتصادی ترامپ به تأیید كنگره آمریکا برسد، ۱۲۰ هزار مودی مالیاتی آمریکا در سال ۲۰۱۷ از پرداخت مالیات معاف شده، برخی مالیات‌های دولتی از ۲۵ درصد به ۱۵ درصد كاهش‌یافته و مالیات بر حصر وراثت نیز لغو خواهد شد.
مطابق این برنامه، بودجه دولت آمریکا با كسری بی‌سابقه‌ای روبه‌رو شده؛ در دوره ۱۰ ساله پیش‌رو درآمد خزانه‌داری آمریکا از ناحیه مالیات‌ها ۲.۶ الی ۳.۹ تریلیون دلار كاهش خواهد یافت كه این می‌تواند كاهش رتبه اعتباری و تبعات پس از آن را برای آمریکا درپی داشته باشد.
حالا ترامپ برای ساماندهی و پیاده‌سازی طرح‌های اقتصادی خود تیمی ۱۳ نفره را انتخاب‌كرده كه در میان آن‌ها میلیاردرها، قماربازان پوكر و بانكداران بزرگ آمریکا دیده می‌شوند؛ همان كسانی كه رفیق گرمابه و گلستان ترامپ هم بوده‌اند.
می‌توان گفت كوچ‌های اصلی این تیم استیفن میلرو دان كوالسكی، مدیر برنامه‌های ترامپ و معاونش هستند یا می‌توان به میلیاردری همچون جان پالسون اشاره كرد یا یكی از بهترین دوستان ترامپ به نام هاوارد لوربر، مدیر اجرایی گروه هلدینگ وكتور كه در زمینه تنباكو و مستغلات فعال است، نام برد.
اندرو بیل، ریاضی‌دان و پوكرباز قهار، توماس باراك‌جونیور، مؤسس و رئیس اجرایی شركت «كولونی كپیتال» در لس‌آنجلس، استیفن كالك، مدیر اجرایی بانك پس‌انداز و منتقد سیاست‌های بانك مركزی آمریکا، دیوید مالپس اقتصاددان، دان دیمیكو رئیس و مدیر اجرایی سابق شركت «نوكور» از بزرگ‌ترین شركت‌ها در زمینه تولید استیل و نویسنده كتاب «ساخت آمریکا»، استیو فاینبرگ موسس و مدیر اجرایی مدیریت سرمایه‌گذاری سربروس، پروفسور پیتر ناوار اقتصاددان و مدرس تجارت در دانشگاه كالیفرنیا، استیفن مور از طرفداران اقتصاد محافظه‌كارانه از جمله اعضای تیم اقتصادی ترامپ دیده می‌شوند.
همین مشاوران اقتصادی ترامپ معتقدند شركت‌های قدر آمریکایی همچون اپل، آمازون، جنرال الكتریك و... كه پیش از این با آن‌ها به شكل دیگری برخورد می‌شد، می‌توانند در جبران كسری فوق تأثیر قابل‌توجهی داشته باشند. هرچند تیم اقتصادی ترامپ مدعی شده‌اند كه با تقویت رشد اقتصادی می‌توانند بدهی ملی آمریکا را كاهش دهند، اما تجربه دوره جرج بوش كه برنامه كاهش مالیات‌ها را دنبال می‌كرد، نشان می‌دهد كه برنامه اصلاحات اقتصادی ترامپ فاجعه‌ای اقتصادی را برای آمریکا به‌همراه خواهد داشت.
از منظر سیاست‌های خارجی، ترامپ در زمینه اقتصاد خواهان بازبینی بسیاری از قراردادهای آمریکا با كشورهایی همچون كانادا، مكزیك، ژاپن، چین و افزایش عوارض گمركی بسیاری از كالاهای وارداتی شده كه از این منظر نیز موجی از نگرانی و بلاتكلیفی را در محافل اقتصادی ایجاد كرده است.
از سوی دیگر و پیش از این ترامپ در مبارزات انتخاباتی خود درباره ایران هم گفته بود: «اگر ایران یك برگه سهام بود، به شما می‌گفتم آن را برای بلندمدت بخرید؛ چون ۱۰۰ برابر رشد خواهد كرد.» هرچند این جمله ترامپ بدین معنی است كه او قصد دارد برای بلندمدت با ایران تعامل تجاری ایجاد كند، اما بسیاری با طرح موارد منفی سعی در تحریك ایران دارند كه نباید در این تله سیاسی گرفتار شویم و با اظهارات احساسی آب به آسیاب دشمن بریزیم.
معجزه قرن آمریکا مخالف تجارت آزاد و پیمان‌های مرتبط با آن هم هست و در دوران مبارزات انتخاباتی خود همواره اعلام كرده بود که اگر به ریاست‌جمهوری برسد، از چنین پیمان‌هایی خارج خواهد شد. همین چندی پیش بود كه جاستین ترودو، نخست وزیر كانادا گفت آماده است تا در صورتی كه ترامپ بخواهد درباره قرارداد نفتا با او مذاكره كند، اما رئیس‌جمهوری منتخب آمریکا به‌شدت منتقد این قرارداد تجاری است و تهدیدكرده كه آن را لغو یا از اول در مورد آن مذاكره خواهد كرد.
ترامپ در دوران مبارزات انتخاباتی خود از توافقنامه تجارت آزاد ترسیم‌شده میان اتحادیه اروپا و آمریکا كه به نام «مشاركت تجارت و سرمایه‌گذاری از طریق دریای مدیترانه» معروف است هم انتقاد كرده و از این توافقنامه به‌عنوان یك خطر بزرگ برای شركت‌های آمریکایی یاد كرده بود.
حالا علاوه‌بر منتقدان داخلی در آمریکا بسیاری از ناظران معتقدند كه تعهدات ترامپ و اظهارات وی در تبلیغات انتخاباتی با عملكردش در دوران ریاست‌جمهوری تفاوت خواهد داشت. همین حالا هم در عرصه بین‌الملل نیز برنامه‌های اعلامی ترامپ منتقدانی دارد؛ ازجمله رئیس اتحادیه صنایع آلمان به مستأجر جدید كاخ سفید توصیه كرده که از منزوی‌كردن اقتصاد آمریکا پرهیز كند. گریلو تأكید كرده: «آمریکا مهم‌ترین شریك اروپا برای گسترش تجارت جهانی است و محافل اقتصادی آلمان به فراخوان خود برای امضای توافقنامه تجارت آزاد عادلانه در بردارنده پایه‌های مفید برای آمریکا و اروپا ادامه خواهند داد.»
كارلوس گوتیرز، وزیر بازرگانی دولت جرج بوش هم در سخنانی گفت سیاست‌های اقتصادی ترامپ به‌شدت برای اقتصاد آمریکا زیان‌آور و فاجعه‌بار است و پیش از این در كارزار مبارزات انتخاباتی هیلاری كلینتون در واكنش به سیاست‌های اقتصادی ترامپ، «ركود» را تنها ماحصل كاهش بی‌حساب و كتاب نرخ مالیات دانست. او ترامپ را متهم به تلاش برای ساخت گریزگاه‌های مالیاتی و حذف قانون مالیات بر ارث كرده كه به‌شدت علیه طبقه ثروتمندان آمریکاست.
نام ترامپ نه‌تنها شاخص بورس نیویورك كه بزرگ‌ترین بازارهای مالی جهان را جابه‌جا می‌كند. حتی خبر پیروزی او روی بورس تهران كه هیچ رابطه مالی با آمریکا ندارد، تأثیر گذاشت كه البته این اتفاق را می‌توان مقطعی دانست كه بیشتر ناشی از یك جو روانی بود.
حالا ثروتمندان مغرور آمریکایی باید حداقل برای چهار سال مردی را تحمل كنند كه هنوز دقیقا نمی‌دانند قرار است چه برنامه‌هایی را پیاده كند و آیا همان‌طوری كه در كارزار انتخاباتی گفته بود، می‌خواهد فساد را از كاخ سفید ریشه‌كن كند.
چهل‌و‌پنجمین رئیس‌جمهور آمریکا مردی است كه مجموعه شركت‌های تجاری‌اش را به نام خود ثبت‌كرده و گفته می‌شود حدود چهار میلیارد دلار سرمایه دارد. ترامپ مالك پروژه‌های عمرانی و برج‌های تجاری بسیاری در دنیاست، ازجمله در تركیه و در كنار آن‌ها تعداد زیادی رستوران، هتل، قهوه‌خانه، زمین‌های گلف و كارخانه‌های دیگر در سرتاسر جهان دارد.
او برخلاف رقیب انتخاباتی‌اش كه از سیاستمداران برجسته و شناخته‌‌شده آمریکا بود، بیش از این‌كه سیاستمدار باشد، تاجر است و زبان پول را بهتر از سیاست می‌فهمد و شاید بتوان گفت تنها عاملی كه باعث پیروزی او شد، یك كلمه بود: «اقتصاد».
البته برای خود من این نتیجه قابل پیش‌بینی بود؛ چراكه معتقدم خارج از فضای قدرت رسانه‌ها كه هدایت افكار عمومی را برعهده دارند، برنده انتخابات آمریکا از قدرت دیگری به‌نام دست‌گذاشتن روی نقطه ضعف اقتصادی كشورش كه نگرانی بخش اعظمی از مردم آمریکا بود، بهره برد.
از ابتدا و در كارزار انتخاباتی تاحدودی برنامه‌های اقتصادی ترامپ در دو بخش داخلی و خارجی معرفی شد كه شاید مهم‌ترین سیاست او در داخل آمریکا موضوع مالیات‌ها بود و اتفاقاً همین برنامه‌های اقتصادی ترامپ درخصوص كاهش مالیات و حمایت از سرمایه‌گذاران نگرانی‌هایی را به‌همراه داشت. ترامپ در سایه همین وعده‌های اقتصادی از جمله كاهش مالیات، آزادسازی اقتصادی و برچیدن برخی مقررات دست‌وپاگیر دولتی بود که توانست رئیس‌جمهور آمریکا شود. او اكنون موجی از انتظارات را برانگیخته كه باید پاسخگوی آن‌ها باشد.
نگاهی گذرا به برنامه‌های اقتصادی او در داخل آمریکا نشان می‌دهد كه اولویت برنامه‌های اقتصادی او تعیین سقف ۱۵ درصدی مالیات بردرآمد شركت‌های آمریکایی است. شركت‌هایی كه همین حالا تا سقف ۳۰ الی ۳۵ درصد از درآمدشان را به‌عنوان مالیات به دولت می‌دهند و ترامپ قرار است این اقدام را به‌عنوان بزرگ‌ترین كاهش نرخ مالیات از زمان ریاست‌جمهوری رونالد ریگان رقم بزند.
آزادسازی اقتصادی و حذف نظارت‌های دست‌وپاگیر دولتی از دیگر برنامه‌های اغراق‌آمیز ترامپ است كه می‌تواند بحران اقتصادی مشابه سال ۲۰۰۸ میلادی در كسری بودجه بی‌سابقه، كاهش شدید رشد اقتصادی و افزایش بیكاری را درپی داشته باشد و اگر مردم و اقتصاددانان آمریکا بخواهند چنین نشود، باید منتظر معجزه باشند.
نظرات او در مورد سایر جنبه‌های اقتصادی مانند امنیت اقتصادی، بهداشت و درمان به‌سادگی قابل تبیین نیست. بر اساس وعده‌های اصلاحات اقتصادی ترامپ آمریکایی‌ها با توجه به درآمدشان مالیات‌بردرآمد ۱۰، ۲۰ یا ۲۵ درصدی پرداخت خواهند كرد.
بر این اساس، افراد مجردی كه سالانه كمتر از ۲۵ هزار دلار و افراد متأهلی كه سالانه زیر ۵۰ هزار دلار درآمد دارند، از پرداخت مالیات معاف‌شده و مالیات افرادی كه بیشترین درآمدها را دارند، از ۴۰ درصد به ۲۵ درصد كاهش خواهد یافت. هرچند در نگاه اول این كاهش مالیات‌ها برای برخی در آمریکا خوشایند باشد، اما برخی هم معتقدند كه این موجب تعمیق فاصله طبقاتی در آمریکا خواهد شد.
چنانچه برنامه اصلاحات اقتصادی ترامپ به تأیید كنگره آمریکا برسد، ۱۲۰ هزار مودی مالیاتی آمریکا در سال ۲۰۱۷ از پرداخت مالیات معاف شده، برخی مالیات‌های دولتی از ۲۵ درصد به ۱۵ درصد كاهش‌یافته و مالیات بر حصر وراثت نیز لغو خواهد شد.
مطابق این برنامه، بودجه دولت آمریکا با كسری بی‌سابقه‌ای روبه‌رو شده؛ در دوره ۱۰ ساله پیش‌رو درآمد خزانه‌داری آمریکا از ناحیه مالیات‌ها ۲.۶ الی ۳.۹ تریلیون دلار كاهش خواهد یافت كه این می‌تواند كاهش رتبه اعتباری و تبعات پس از آن را برای آمریکا درپی داشته باشد.
حالا ترامپ برای ساماندهی و پیاده‌سازی طرح‌های اقتصادی خود تیمی ۱۳ نفره را انتخاب‌كرده كه در میان آن‌ها میلیاردرها، قماربازان پوكر و بانكداران بزرگ آمریکا دیده می‌شوند؛ همان كسانی كه رفیق گرمابه و گلستان ترامپ هم بوده‌اند.
می‌توان گفت كوچ‌های اصلی این تیم استیفن میلرو دان كوالسكی، مدیر برنامه‌های ترامپ و معاونش هستند یا می‌توان به میلیاردری همچون جان پالسون اشاره كرد یا یكی از بهترین دوستان ترامپ به نام هاوارد لوربر، مدیر اجرایی گروه هلدینگ وكتور كه در زمینه تنباكو و مستغلات فعال است، نام برد.
اندرو بیل، ریاضی‌دان و پوكرباز قهار، توماس باراك‌جونیور، مؤسس و رئیس اجرایی شركت «كولونی كپیتال» در لس‌آنجلس، استیفن كالك، مدیر اجرایی بانك پس‌انداز و منتقد سیاست‌های بانك مركزی آمریکا، دیوید مالپس اقتصاددان، دان دیمیكو رئیس و مدیر اجرایی سابق شركت «نوكور» از بزرگ‌ترین شركت‌ها در زمینه تولید استیل و نویسنده كتاب «ساخت آمریکا»، استیو فاینبرگ موسس و مدیر اجرایی مدیریت سرمایه‌گذاری سربروس، پروفسور پیتر ناوار اقتصاددان و مدرس تجارت در دانشگاه كالیفرنیا، استیفن مور از طرفداران اقتصاد محافظه‌كارانه از جمله اعضای تیم اقتصادی ترامپ دیده می‌شوند.
همین مشاوران اقتصادی ترامپ معتقدند شركت‌های قدر آمریکایی همچون اپل، آمازون، جنرال الكتریك و... كه پیش از این با آن‌ها به شكل دیگری برخورد می‌شد، می‌توانند در جبران كسری فوق تأثیر قابل‌توجهی داشته باشند. هرچند تیم اقتصادی ترامپ مدعی شده‌اند كه با تقویت رشد اقتصادی می‌توانند بدهی ملی آمریکا را كاهش دهند، اما تجربه دوره جرج بوش كه برنامه كاهش مالیات‌ها را دنبال می‌كرد، نشان می‌دهد كه برنامه اصلاحات اقتصادی ترامپ فاجعه‌ای اقتصادی را برای آمریکا به‌همراه خواهد داشت.
از منظر سیاست‌های خارجی، ترامپ در زمینه اقتصاد خواهان بازبینی بسیاری از قراردادهای آمریکا با كشورهایی همچون كانادا، مكزیك، ژاپن، چین و افزایش عوارض گمركی بسیاری از كالاهای وارداتی شده كه از این منظر نیز موجی از نگرانی و بلاتكلیفی را در محافل اقتصادی ایجاد كرده است.
از سوی دیگر و پیش از این ترامپ در مبارزات انتخاباتی خود درباره ایران هم گفته بود: «اگر ایران یك برگه سهام بود، به شما می‌گفتم آن را برای بلندمدت بخرید؛ چون ۱۰۰ برابر رشد خواهد كرد.» هرچند این جمله ترامپ بدین معنی است كه او قصد دارد برای بلندمدت با ایران تعامل تجاری ایجاد كند، اما بسیاری با طرح موارد منفی سعی در تحریك ایران دارند كه نباید در این تله سیاسی گرفتار شویم و با اظهارات احساسی آب به آسیاب دشمن بریزیم.
معجزه قرن آمریکا مخالف تجارت آزاد و پیمان‌های مرتبط با آن هم هست و در دوران مبارزات انتخاباتی خود همواره اعلام كرده بود که اگر به ریاست‌جمهوری برسد، از چنین پیمان‌هایی خارج خواهد شد. همین چندی پیش بود كه جاستین ترودو، نخست وزیر كانادا گفت آماده است تا در صورتی كه ترامپ بخواهد درباره قرارداد نفتا با او مذاكره كند، اما رئیس‌جمهوری منتخب آمریکا به‌شدت منتقد این قرارداد تجاری است و تهدیدكرده كه آن را لغو یا از اول در مورد آن مذاكره خواهد كرد.
ترامپ در دوران مبارزات انتخاباتی خود از توافقنامه تجارت آزاد ترسیم‌شده میان اتحادیه اروپا و آمریکا كه به نام «مشاركت تجارت و سرمایه‌گذاری از طریق دریای مدیترانه» معروف است هم انتقاد كرده و از این توافقنامه به‌عنوان یك خطر بزرگ برای شركت‌های آمریکایی یاد كرده بود.
حالا علاوه‌بر منتقدان داخلی در آمریکا بسیاری از ناظران معتقدند كه تعهدات ترامپ و اظهارات وی در تبلیغات انتخاباتی با عملكردش در دوران ریاست‌جمهوری تفاوت خواهد داشت. همین حالا هم در عرصه بین‌الملل نیز برنامه‌های اعلامی ترامپ منتقدانی دارد؛ ازجمله رئیس اتحادیه صنایع آلمان به مستأجر جدید كاخ سفید توصیه كرده که از منزوی‌كردن اقتصاد آمریکا پرهیز كند. گریلو تأكید كرده: «آمریکا مهم‌ترین شریك اروپا برای گسترش تجارت جهانی است و محافل اقتصادی آلمان به فراخوان خود برای امضای توافقنامه تجارت آزاد عادلانه در بردارنده پایه‌های مفید برای آمریکا و اروپا ادامه خواهند داد.»
كارلوس گوتیرز، وزیر بازرگانی دولت جرج بوش هم در سخنانی گفت سیاست‌های اقتصادی ترامپ به‌شدت برای اقتصاد آمریکا زیان‌آور و فاجعه‌بار است و پیش از این در كارزار مبارزات انتخاباتی هیلاری كلینتون در واكنش به سیاست‌های اقتصادی ترامپ، «ركود» را تنها ماحصل كاهش بی‌حساب و كتاب نرخ مالیات دانست. او ترامپ را متهم به تلاش برای ساخت گریزگاه‌های مالیاتی و حذف قانون مالیات بر ارث كرده كه به‌شدت علیه طبقه ثروتمندان آمریکاست.
نام ترامپ نه‌تنها شاخص بورس نیویورك كه بزرگ‌ترین بازارهای مالی جهان را جابه‌جا می‌كند. حتی خبر پیروزی او روی بورس تهران كه هیچ رابطه مالی با آمریکا ندارد، تأثیر گذاشت كه البته این اتفاق را می‌توان مقطعی دانست كه بیشتر ناشی از یك جو روانی بود.
حالا ثروتمندان مغرور آمریکایی باید حداقل برای چهار سال مردی را تحمل كنند كه هنوز دقیقا نمی‌دانند قرار است چه برنامه‌هایی را پیاده كند و آیا همان‌طوری كه در كارزار انتخاباتی گفته بود، می‌خواهد فساد را از كاخ سفید ریشه‌كن كند.
چهل‌و‌پنجمین رئیس‌جمهور آمریکا مردی است كه مجموعه شركت‌های تجاری‌اش را به نام خود ثبت‌كرده و گفته می‌شود حدود چهار میلیارد دلار سرمایه دارد. ترامپ مالك پروژه‌های عمرانی و برج‌های تجاری بسیاری در دنیاست، ازجمله در تركیه و در كنار آن‌ها تعداد زیادی رستوران، هتل، قهوه‌خانه، زمین‌های گلف و كارخانه‌های دیگر در سرتاسر جهان دارد.
او برخلاف رقیب انتخاباتی‌اش كه از سیاستمداران برجسته و شناخته‌‌شده آمریکا بود، بیش از این‌كه سیاستمدار باشد، تاجر است و زبان پول را بهتر از سیاست می‌فهمد و شاید بتوان گفت تنها عاملی كه باعث پیروزی او شد، یك كلمه بود: «اقتصاد».
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر