سازگاری ایرانی
بیشتر غیر ایرانیانی که در دورههای گوناگون تاریخی از نزدیک به ایرانیان برخوردهاند، آنها را کاملا متفاوت از تصویری میدانند که پیشتر در ذهن خود داشتهاند. آنها بیشتر درباره مردم ايران اظهاراتي نيكو دارند.
اینان همچون غربیها تبهکار نیستند
فوربز ليث در پيشگفتار كتاب از خوي انساني ايرانيها تعريف ميكند. او دوری از خوی توحش را یکی از ویژگیهای آنها میداند «مردم ايران علي رغم زجر و محنتي كه در آن دوران افول و ناتواني كشيدهاند، هنوز خوي انساني خود را حفظ كرده و به هيچ وجه اثري از خشونت و وحشيگري در وجودشان رخنه نكرده است».
تا پای جان بر پیمانشان میمانند
این افسر انگلیسی ايرانيان را مردمانی میداند که بر پیمان خود وفادارند «با هر كس پيمان دوستي ببندند حاضرند تا پاي جان براي دوست پيش روند. اين خصلت ايرانيان شايد به ندرت در جاهاي ديگر يافت شود. دوستي ايرانيان دقيقا نوعي پيمان برادري است و به نوع دو دوست برادر هم محسوب ميگردند».
این جهانگرد همچنین هوش ايرانيان را تحسين ميكند و مينويسد «ايرانیها اصولا مردماني جالب توجه هستند. هوش و فراست آنها خيلي بيشتر از حد متعارف است ولي به طور كلي نسبت به كارهاي سخت بيعلاقهاند». او ايرانيان را مردمي با طبع ظريف و بسيار دوستداشتني ميداند و در مقایسه با آن ویژگی پیشین مینویسد «عليرغم اين وضع و صدها نارسايي ديگر، همين مردم داراي خصوصياتي هستند كه آنها را به صورت افراد بسيار دوستداشتني و قابل توجه درآورده است.
او نگاه مثبت خود به ویژگیهای اخلاقی ایرانیان را در حوزهای دیگر نیز نشان میدهد؛ آنجا که از رفتار نوکران ایرانی سخن میراند. مباشر انگليسي سردار اكرم، در ايران براي خود نوكراني مهیا کرده بود. او درباره نوكران ايراني بسيار خوشبين است «وقتي به ياد آن دوران ميافتم، از صداقت و شرافت نوكرهايمان احساس رضايت و خوشحال ميكنم. چون هميشه ميتوانسيتم با كمال اطمينان مقادير زيادي پول را به جاي قفل كردن در كمد، به آنها بسپاريم. و حتي در مواقعي كه براي چند روز منزل نبوديم، هرگز به خاطر نمي آورم كه توسط نوكرها دزدي و يا اختلاسي صورت گرفته باشد».
دهقان ایرانی سازگار است
نویسنده کتاب «کیش و مات» به دلیل ارتباط کاری در روستاها، به خوی و شیوه زندگی کشاورزان ایرانی بسیار توجه داشته است. با اينكه عادتها، آداب و روشهای زندگي دهقانان و کشاورزان ايراني تقريبا با دیگر كشورهاي همسایه شباهتهایی داشته است اما در ايران برخی ویژگیهای منحصربهفرد در زندگي آنان به چشم میآمده که از نگاه این سیاح جالب توجه بوده است.
او همچنین درباره شیوه سازگاری این مردمان مینویسد «ايرانيان به دليل زندگي در شرايط جغرافيايي خشك و نيمهخشك، مجبورند براي زنده ماندن گروهي زندگي كنند و به كشاورزي بپردازند. اين گروهي زندگي كردن باعث شده كه آنان مسائل و مشكلاتشان را در ميان خود حل و فصل كنند. و اين خصوصيت ايرانيان از خصايص بسيار زيبای آنان است چرا كه باعث صلح و دوستي بيشتر بين آنان ميشود. اين افراد به راحتي ميتوانستند مسائل مورد اختلاف بين خود را در همان محل اقامتشان با پادرمياني رئيس سفيران روستا فيصله دهند. و اين، يكي از خصايص عجيب مردم عامي مشرقزمين است».
نويسنده شیفتگی خود نسبت به ایرانیان را به حوزه زبان نیز میگستراند. فوربز- ليث به شدت شيفته زبان فارسي شده بوده؛ به گونهای كه به گفته خودش هميشه از گوش دادن به آن لذت ميبرده است «زبان ايرانيان غني، زيبا و خوشآهنگ است. به طوري كه گوش دادن به آن هيچگاه ناخوشايند و گوشخراش نيست، و به صورت زباني است كه گويي فقط براي شعر و شاعري ساخته شده. گرامر زبان فارسي هم با وجود رسايي و كامل بودن، مشكل نيست و دليل آن- به نظر من- نبودن موارد بي قاعده در اين زبان ميباشد».
نظر کاربران
ایشون اون زپان اومدن ایران. هه الان اگه بیاد میفهمه ایرانیا چی شدن. یعنی چی به سرشدن آوردن.
این موضوع برا همون زمان صدق می کنه! الان دیگه نه انسانیتی هست نه صداقتی نه پیمان برادری و .... در عوض به وجور شاهد دزدی و جرم و جنایت در سطح خرد و کلان هستیم
وای چه خوب بودیم ما! البته اینو میشه از اخلاق پدر بزرگ مادربزرگا و قدیمیهامون دید و فهمید. خدا کنه دوباره برگردیم به خلق و خوی خوبمون.
دقت نکردید ،گفته بود خوب بودنشون بخاطر دین دار بودنشونه !!!
هیچ چیز جز فرمانبرداری از خداوند و یادآوری اینکه در همه جا با شماست و می بیند ،نمی تواند انسان را از بدی باز دارد .