یکی از معضلاتی که اقتصاد ایران چندین سال است با آن دست و پنجه نرم میکند رکود حاکم بر بخش مسکن است. باید توجه داشت که این دوره رکود مسکن با دورههای قبل یک تفاوت اساسی دارد.
محمد عدالتخواه در آرمان نوشت: یکی از معضلاتی که اقتصاد ایران چندین سال است با آن دست و پنجه نرم میکند رکود حاکم بر بخش مسکن است. باید توجه داشت که این دوره رکود مسکن با دورههای قبل یک تفاوت اساسی دارد. در دورههای گذشته جمعیت مهاجر به شهرها و متقاضیان مسکن زیاد بودند و درآمدهای نفتی چندین برابر شرایط امروز به کشور سرازیر میشد و مردم نیز در شرایط اقتصادی بهتری به سر میبردند. به همین جهت امروزه به دلیل بحران بیکاری که در جامعه به وجود آمده است، متقاضیان خرید مسکن بودجه لازمه را ندارند. اکنون خانههای بسیاری ساخته شدهاند، اما متقاضی خرید ندارند، یعنی در حال حاضر متقاضی مسکن در بازار موج میزند، اما قدرت خرید وجود ندارد.
نباید تصور کرد که اگر به تعداد متقاضیان مسکن خانه ساخته شود، تمامی آنها خانهدار میشوند، بلکه لازم است در ابتدا قدرت خرید مردم افزایش یابد. در دورههای گذشته قیمت مسکن از بازار و منحنی عرضه و تقاضا تاثیر میپذیرفت و تورم و رکود مسکن هم بر اساس آن شکل میگرفت، اما در این دوره نداشتن قدرت خرید مردم بازار مسکن را به این حال و روز دچار کرده است. این رکود که در سال پایانی دولت قبل شکل گرفت، کماکان ادامه دارد و همچنان امیدی برای خروج از آن وجود ندارد؛ چرا که در ابتدا باید نرخ بیکاری را کاهش داد و در پرداخت دستمردها تجدید نظر کرد.
کارشناسان مسکن نیز در این مدت به چند گروه تقسیم شدهاند که تحلیلهای هیچ یک از آنها درست نبود. اکنون این واقعیت انکارناپذیر است که دولت و مسئولان باید سیاستهای جدیدی را در رابطه با اقتصاد مسکن در پیش بگیرند. در این مدت به دلیل مهاجرتهای زیاد قیمت زمین به شدت افزایش یافت و بعضی از زمینهای دولتی تصرف شد و برای آنها سندسازی صورت گرفت و در این زمینه مشکلاتی زیادی پدید آمد. از طرف دیگر صاحبان مشاغل زیادی به ساخت و ساز روی آوردند و رانت در این بخش افزایش یافت. حال پیشنهاد میشود دولت دهکهای پایین جامعه را از پرداخت مالیات معاف و فشار روی آنها را کمتر کند. امروزه حاشیهنشینی در کشور ما به طور چشمگیری افزایش یافته است و بسیاری از شهروندان مجموع حقوق ماهانه خود را برای اجاره مسکن میپردازند و به همین دلیل عده کثیری از آنها به شغل دوم روی آوردهاند.
در دهههای اخیر هر گاه مسکن با رکود مواجه شده است، دولتها تلاش کردهاند تا از طریق پرداخت وام و تسهیلات این معضل را برطرف کنند، اما باید توجه داشت با نرخ بهرهای که برای این تسهیلات در نظر میگیرند، در عمل نه تنها مشکل مسکن حل نمیشود، بلکه حتی بدهیهای مردم افزایش مییابد. نباید ما در برنامهریزیهای خود کشورهای توسعهیافته را الگوی خود قرار دهیم؛ چرا که در آن کشورها قدرت خرید بالاست و مردم به راحتی میتوانند اقساط وام را بپردازند، اما در کشور ایران پرداخت وام پاسخگو نیست. امروزه خط تولید ما مشکل دارد و دولت باید آن را تغییر دهد. البته تولیدکنندگان نیز حاضر نیستند با سود کمتر واحدهای خود را بفروشند و به همین دلیل امروزه موج خانههای خالی در کشور راه افتاده است. تا زمانی که مشکل خانههای خالی در کشور حل نشود، معضل مسکن در بخش کلان هم به روال خود ادامه میدهد.
پ
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر