تنها پیروز انتخابات آمریکا

پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا برای هرکسی که به حقوق‌ بشر، رهبری جهانی ایالات متحده و آزادی رسانه توجه می‌کند، فاجعه‌بار خواهد بود؛ اما این به معنای پیروزی برای پکن است.

روزنامه شرق: پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا برای هرکسی که به حقوق‌ بشر، رهبری جهانی ایالات متحده و آزادی رسانه توجه می‌کند، فاجعه‌بار خواهد بود؛ اما این به معنای پیروزی برای پکن است.

اکنون این نتیجه برای چینی‌ها از سه منظر پیروزی به‌شمار می‌رود. اولین پیروزی کاملا مشخص است؛ پیروزی سیاسی. اکنون دیگر پکن مجبور نیست با چشم‌انداز ترسیمی هیلاری کلینتون مواجه شود؛ چشم‌اندازی سخت و دشوار و به‌جای آن باید با ستاره تلویزیونی ناآشنایی مواجه شود که به‌خوبی می‌داند این کشور مجهز به تسلیحات هسته‌ای است و قول داده پول‌های آمریکایی را از کشورهای متحد آمریکا مانند کره‌جنوبی و ژاپن خارج کند.

بنابراین یکی از اصلی‌ترین علت‌های این استقبال آن است که چینی‌ها مواضع ترامپ را در قبال کشورهای متحد آمریکا بسیار سخت توصیف کرده‌اند که این یک پیروزی دیپلماتیک برای چین محسوب می‌شود. به‌دلیل اینکه ترامپ رویکرد خوبی در قبال کره‌جنوبی، ژاپن، سنگاپور و اندونزی نداشته و چین امید زیادی دارد با روی کارآمدن او در منازعات تجاری و مناقشات دریاهای جنوبی و شرقی، این نامزد جمهوری‌خواه به‌نوعی حامی پکن و درصدد گسترش روابط با چین باشد. البته این یک امر طبیعی محسوب می‌شود، چراکه ترامپ نشان داده در سیاست خارجی خود به‌دنبال تحولات اساسی در رابطه با کشورهایی است که هم‌اکنون متحدان نزدیک آمریکا در منطقه هستند.

اما چینی‌ها یک نگرانی اصلی هم دارند که آن مواجهه در تجارت است. ترامپ در سخنرانی‌های خود وعده داده تعرفه‌های شدید روی واردات چین اعمال خواهد کرد؛ این اتفاق می‌تواند بسیار انقباضی و ضدتورمی باشد و صدها ‌میلیارد دلار از ارزش دومین اقتصاد بزرگ دنیا را از بین ببرد. کارشناسان اقتصادی تخمین می‌زنند پیشنهاد ترامپ برای تعرفه ٤٥ درصدی روی اجناس چینی علاوه بر کاهش تجارت با آمریکا، افتی ٨٧ درصدی را در صادرات چین به آمریکا (به اندازه ٤٢٠‌ میلیارد دلار) به همراه داشته باشد.

در طول زمان و با احتساب اثرات چندبرابری، به معنای سقوط ٤,٨٢ درصدی تولید ناخالص داخلی چین یا افتی در حدود ٥٠٠‌میلیارد دلار خواهد بود. این موضوع حتی سرمایه‌‌گذاری مستقیم خارجی ٤٢٦‌ میلیارددلاری را نیز به حساب نیاورده است. افت تولید ناخالص ملی یا کندی در رشد تولید ناخالص داخلی در این مقیاس متناوب خواهد بود. در واقع، ترامپ و دولت او ممکن است با یک نسخه با تعرفه بالا واردات را تحت کنترل قرار دهند. با وجود این، حتی تعرفه‌های بسیار بالا تا ١٥ درصد نیز بدون درنظرگرفتن اثر شرکت‌های خارجی، موجب افت ١.٨درصدی تولید ناخالص داخلی چین خواهد شد.

این تعرفه‌ها حتما برای چین و شرکت‌های چندملیتی مشغول به کار در این کشور زیان‌‌آور خواهد بود. این شرکت‌ها احتمالا باید برنامه‌هایی را برای نقل مکان به کشورهای دیگر در نظر بگیرند. چین ممکن است در رقابت با کشورهای در حال توسعه دیگر که ترامپ هدف نگرفته، در جذب بازار خارجی شکست بخورد. نگرانی‌های دیگری نیز وجود دارد. تحلیلگران بر این باورند تعادل پرداخت چین به‌دلیل جریان‌‌های خروجی و مازاد حساب جاری، منبع نگران‌کننده‌ای باشد.

تعرفه‌ها می‌تواند فشار بیشتری را به همراه داشته باشد و خطر بازگشت سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی می‌تواند کسری حساب سرمایه‌ را بیشتر کند. در کنار یکدیگر این پویایی می‌تواند اثری نزولی روی یوآن داشته باشد. اما اگر ترامپ همچنان پس از ورود به کاخ سفید بر اجرای سیاست‌های حمایتی خود اصرار کند و همان سیاست اقتصادی را در پیش گیرد که در امپراتوری تجاری شکست‌خورده خود اجرائی کرده بود، اقتصاد لرزان چین، بیش از این آسیب خواهد دید.

در چنین شرایطی پکن همان طرح رؤیایی خود را برای گسترش شبکه تجاری‌اش توسعه خواهد داد: «یک جاده، یک کمربند» تا بتواند این شکست خود را در این دنیای بی‌ثبات جبران کند. ایالات متحده و چین همواره به‌عنوان دو بال اقتصاد جهانی مقایسه می‌شوند؛ پس اگر یکی به بالا برود، آن یکی چرخشی نزولی خواهد داشت؛ حال باید دید به‌غیر از پیروزی سیاسی، چین می‌تواند از این رویداد غیرمنتظره در عرصه اقتصادی نیز برای خود، فرصتی بی‌نظیر بسازد و تنها پیروز، بُرد تلخ ترامپ باشد.