پیشکسوت دوبله و گویندگی درگذشت
علیاکبر گودرزی طائمه از دنیا رفت.
خبرگزاری ایسنا: علیاکبر گودرزی طائمه از دنیا رفت.
این چهره پیشکسوت دوبله و گویندگی و شاعر که چندین آلبوم و مجموعه شعر منتشر کرده بود عصر روز چهارشنبه دوازدهم آبانماه در پی بیماری سرطان در بیمارستان آراد درگذشت.
مراسم ترحیم گودرزی طائمه روز یکشنبه ۱۶ آبانماه از ساعت ۱۳:۴۵ تا ۱۵:۱۵ در مسجد الرضا (ع) واقع در خیابان خرمشهر، خیابان شهید عشقیار، میدان نیلوفر برگزار خواهد شد.
این چهره پیشکسوت دوبله و گویندگی و شاعر که چندین آلبوم و مجموعه شعر منتشر کرده بود عصر روز چهارشنبه دوازدهم آبانماه در پی بیماری سرطان در بیمارستان آراد درگذشت.
مراسم ترحیم گودرزی طائمه روز یکشنبه ۱۶ آبانماه از ساعت ۱۳:۴۵ تا ۱۵:۱۵ در مسجد الرضا (ع) واقع در خیابان خرمشهر، خیابان شهید عشقیار، میدان نیلوفر برگزار خواهد شد.
سیدقاسم بینیاز مجری در یادداشتی درباره علیاکبر گودرزی طائمه نوشته است:
"اینجا برابرت ایستادهام
تو تنها و من خاموش
و ساعت
روی مرگ خوابیده است..."
مردی که نام دیگرش دریا بود،
شاعر راز و رمز و تنهایی و گویندهای که صدایش مرا به سوی بیسویی میبرد جایی که غروبِ جهان نمایان بود.
آنقدر گرم و مردانه که تو گویی سرحد ماندگاری صدا همین است و بس!
نجیب یکتای هنرِ دوبلاژ ایران، سخنوری ادیب، گویندهای زبردست، شاعری عاشق، ناطقی فروتن و استادی بیرقیب که چون اهل هیاهو و برزن و بازار نبود کسی این بزرگیها را ندید...
امشب من در اولین شب مرگ او خواندم:
"در شب زمانه خواندی
یکی بود
و من
با یکی نبود به خواب رفتم!"
او جهان را بی عشق گورستان میدانست:
"عشق اگر نباشد چه فرق میکند،
کجای جهان ایستادهای "
تمام زندگی او در حسرت دنیایی سرشار از غلغله سلام و کشف گنج چشم گذشت:
" دریغ ندانستم که گنج چشمان تو بود که بر زمین هر لحظه در برابرم بود"
"اگر اندوه نبود با تو میگفتم
که آدمی این گریه خاموش و تلخ نیست!"
استاد گودرزی عصر روز چهارشنبه دوازدهم آبانماه درست در میانه فصلی که بارها درباره آن سروده است در بیمارستان آراد بعد از تحمل دورهای سخت از بیماری سرطان با دنیای تنهاییاش خداحافظی کرد اما انار سرخ آثارش اینجا با ماست...
او ما را به باغ رنگارنگ آثارش مهمانمان میکند تا سهم نگاه ما پرندههای نزدیک شعر و سخن او باشد؛
آلبومها:
١-هوا را از من بگیر خنده ات را نه
٢-چند چراغ و یک آواز
٣-ایستگاه قطار سانتاایرنه
مجموعههای شعر
١-قلبهای کوچک شهر بزرگ
٢-حکایت پنهان ماه
٣-من اما هیچکس
٤-از اینجا غروب جهان نمایان است
٥-زندگی دورتر بود
٦-کولیها ماه میبافند
٧-دریا نام دیگر من است
تا گلهای بهشت سایبانش: سیدقاسم بینیاز»
پ
نظر کاربران
روحشون شاد
روحش قرین رحمت الهی، ایکاش صدایش را دوباره میشنیدیم
بد بختی ما اینجاست که هنر هنرمند بعد از مرگش معرفی میشود.
خیلی دیر فهمیدیم که او فقط یک دوبلور نبود و سرمایه های خدادادی او فقط صدا نبود.
البته این بار اول نیست که به چنین افسوسی میرسیم.هنرمند گمنام متاسفانه زیاد داریم.
روحش شاد و درجاتش رفیع.
اینها را حالا میگید که دربین ما نیست..چرا وقنی بودش ننوشتی یا داری قلمت را به رخ میکشی..روحش جاودانه