روشی جدید برای مقابله با هک پهپادها

وب سایت کلیک: در این مطلب شما را با ریموت کنترل جدیدی آشنا می کنیم که می توان با آن کنترل کامل پهپادهایی اسباب بازی را به دست گرفت و مانع کنترل پهپاد توسط صاحب اصلی آن شد. این روش می تواند برای مقابله با پهپادهای مذکور استفاده شود.

با پیدایش و تولید پهپاد های ارزان قیمت، چالش جدیدی برای آتش نشانان، نیروهای پلیس و شهروندان عادی به وجود آمده است و برخی معتقدند که برخی از پهپادها تهدیدی برای امنیت و حریم خصوصی آن ها است. در بسیاری از مراسم و رویدادها، استفاده از پهپادها یک تخلف محسوب می شود و نیروهای امنیتی با شلیک کردن به سمت آن ها، باعث سقوط آن ها می شوند. آتش نشان ها نیز از وجود پهپادهای اسباب بازی در آسمان ناراضی هستند و به نظر آن ها این پهپادها می توانند مشکل آفرین باشند؛ حتی آن ها گاهی اوقات مجبور می شوند هلکوپترهای خود را به دلیل وجود این پهپادها فرود بیاورند.

به تازگی محققی به روش جدیدی برای کنترل پهپادهای سرگرم کننده دست یافته است که نسبت به روش شلیک گلوله به آن ها موثرتر است و آسیبی به آن ها وارد نمی کند. این محقق که جاناتان اندرسون نام دارد، در این روش کنترل کامل پهپادهای اطراف را که در حال پرواز در ارتفاع کم هستند، با یک فرستنده رادیویی در دست می گیرد.

موضوع جالب در مورد این روش این است که وقتی پهپادی با این فرستنده رادیویی کنترل می شود، ریموت کنترل صاحب اصلی پهپاد، تمام قابلیت های خود را که شامل هدایت کردن پهپاد، شتاب دادن به آن و افزایش ارتفاع آن می شود، از دست می دهد و غیر قابل استفاده می شود. این روش برای کنترل تمام پهپادها، هواپیماها، هلیکوپترها، خودروها و قایق های اسباب بازی که در ریموت کنترل آن ها فناوری ارسال امواج DSMx به کار گرفته شده است، قابل استفاده است.

این فرستنده رادیویی علاوه بر کنترل پهپادها، یک شناسه دیجیتالی اختصاصی برای هر یک از پهپادها ایجاد می کند که می توان به وسیله آن ها پهپادهای قابل اعتماد را از پهپادهای غیر قابل اعتماد تشخیص داد و حتی می توان به وسیله آن ها یک سری شواهد قانونی تهیه کرد و در صورت نیاز در دادگاه های جنایی و مدنی به آن ها استناد کرد. این فرستنده رادیویی بر خلاف روش هایی که تاکنون برای مقابله با پهپادها به کار گرفته شده است، نه تنها مانع برقراری ارتباط ریموت کنترل صاحب پهپاد با پهپاد می شود، بلکه می توان با آن کنترل کامل پهپاد را نیز در دست گرفت. این وسیله چند روز پیش در کنفرانس امنیتی PacSec ۲۰۱۶ در توکیو رونمایی شد.

دلیل موفقیت فرستنده جدید برای کنترل پهپاد این است که فرایند مورد استفاده در فناوری DSMx، برای برقراری ارتباط پهپاد با ریموت کنترل خود، تمام اطلاعات مهمی را که بین پهپاد و ریموت کنترل آن رد و بدل می شود، به صورت کارآمد محافظت نمی کند.

اندرسون اذعان کرد: "ساختار اطلاعات رد و بدل شده بین پهپاد و ریموت کنترل آن (در اینجا منظور اطلاعاتی است که کدگزاری نشده اند) مدت زمانی پس از کامل شدن روند ارتباط که با تبعیت از پروتکل DSMx و با استفاده از فناوری های آزمایش و خطا (یک فناوری که در آن روش های مختلفی برای حل یک مشکل آزمایش می شوند تا بالاخره مشکل با یکی از این روش ها برطرف شود) صورت می پذیرد، به راحتی قابل بازسازی است".

وی در ادامه افزود: "پس از بازسازی ساختار اطلاعات، ریموت کنترل من با نفوذ به سیستم آسیب پذیر ریموت کنترل اصلی پهپاد، با آن همگام می شود و امواج مخربی را به سمت پهپاد ارسال می کند و پس از آنکه پهپاد امواج ریموت کنترل من را دریافت کرد، امواج رادیویی ریموت کنترل اصلی خود را قبول نمی کند و به این ترتیب ریموت کنترل من کنترل کامل پهپاد را در دست می گیرد و ریموت کنترل اصلی تمام قابلیت های خود را از دست می دهد"؛ بنابراین هر فردی که به اطلاعات رمزگذاری نشده در حال تبادل بین پهپاد و ریموت کنترل آن دست پیدا کند، می تواند با استفاده از آسیب پذیری سیستم ارسال امواج ریموت کنترل، مانع کنترل پهپاد توسط صاحب اصلی آن شود. آسیب پذیری سیستم ارسال امواج زمینه را برای نوعی حمله توسط هکرها تحت عنوان timing attack نیز فراهم می کند که هکر در این حمله می تواند مانع استفاده صاحب اصلی پهپاد از آن شود.

استفاده از ریموت کنترل جدید برای عموم مردم

در حال حاضر استفاده از ریموت کنترل های مشابه نمونه ساخته شده توسط اندرسون برای عموم مردم وجود ندارد؛ اما به زودی افرادی با اطلاع از نحوه بهره گیری از آسیب پذیری سیستم ارسال امواج در فناوری DSMx و ایجاد روش های جدید برای رقابت با فناوری های مبتنی بر امواج رادیویی، می توانند به روش ساخت این ریموت کنترل های جدید دست پیدا کنند. البته استفاده گسترده عموم مردم از این ریموت کنترل ها قطعا پیامدهایی را به دنبال دارد، که برخی از آن ها می توانند نگران کننده باشند. یکی از این نگرانی ها سوء استفاده از این ریموت کنترل ها برای به دست گرفتن کنترل پهپادهایی است که در نزدیکی تعداد زیادی از افراد در حال پرواز هستند.

پهپادها قابلیت حمل میزان بالایی از سوخت را دارند که می تواند منجر به ایجاد انفجارهای مهیب شود. پهپادهای آسیب پذیری که توسط امدادگران استفاده می شوند، نیز می توانند قربانی این ریموت کنترل ها و افرادی که آن ها را کنترل می کنند، شوند.

البته قطعا این فرستنده ها استفاده های مثبتی نیز می توانند داشته باشند. برای مثال نیروهای پلیس می توانند با استفاده از آن ها برای کنترل کامل پهپادهای اسباب بازی، مانع مزاحمت آن ها برای پهپادهای امداد رسان شوند. همچنین می توان با استفاده از این فرستنده های جدید پهپادهای سرگردان در هوا را که می توانند به ساختمان ها برخورد کنند و یا مزاحم حریم خصوصی افراد شوند، متوقف کنند. ریموت کنترل های جدید با اندازه گیری پرش فرکانسی اختصاصی هر یک از پهپادها که مانع تداخل امواج ریموت های آن ها با یکدیگر می شوند، می توانند پهپادهای مختلف را از یکدیگر تشخیص دهند.

دانش پژوهان هنوز در مورد این موضوع تردید دارند که آیا روشی برای اثبات نقض حریم خصوصی شهروندان توسط پهپادها وجود دارد یا نه. این ریموت کنترل می تواند به عنوان روشی برای شناسایی پهپادهای متخلّف مورد استفاده قرار بگیرید. البته هنوز قانون واضحی وجود ندارد که مشخص کند آیا امکان مقابله با پهپادهای متخلف وجود دارد یا نه؛ حتی اگر مسئولان مجوز شلیک به پهپادها و یا به دست گرفتن کنترل آن ها را داشته باشند.

اندرسون به بیان این مطلب پرداخت که روش DSMx برای ارسال امواج تنها برای استفاده از در ریموت کنترل اسباب بازی های کنترل از راه دور طراحی شده است و برای ارسال امواج در وسایل دیگر باید از روش هایی با امنیت بالاتر استفاده شود. این روش ارسال امواج رادیویی در حال حاضر به صورت گسترده مورد استفاده قرار می گیرد و شاید در آینده روش هایی برای برطرف کردن آسیب پذیری این روش ارسال امواج رادیویی ایجاد شود؛ زیرا همان طور که قبلا گفتیم با سوء استفاده از این آسیب پذیری می توان کنترل کامل پهپاد و یا هر چیز دیگری را که به وسیله ریموت کنترل می شود، به دست آورد.

اندرسون معتقد است که این عیب DSMx به راحتی برطرف نمی شود؛ زیرا تولید کنندگان وسایلی که با استفاده از ریموت کنترل، کنترل می شوند، آن ها را در مدل های مختلف و با فرستنده ها و گیرنده های رادیویی مختلف عرضه می کنند و قطعا تنها تعداد مشخصی از این فرستنده ها و گیرنده ها از قابلیت ارتقای سخت افزاری برخوردار هستند و برای ارتقا دادن آن ها باید در وسایلی که از آن ها استفاده می کنند، نیز تغییراتی انجام داد.