جواهری در جواهر ده

خبرگزاری مهر: دست هایی که این روزها چنین لرزه به جانشان افتاده، همان دست های توانایی است که سالهای طولانی چراغ هنری اصیل را روشن نگه داشته اند تا پیوندی میان دیروز و امروز باشد.

دیرزمانی است چهارپاره هایی که از کودکی در ذهن حاج یحیی رژه می رفتند و امتداد شان به دیوار های کاه گلی کارگاه نمدمالی پدربزرگانش می رسید، جای خود را به مرور بی مهری هایی سپرده اند که همت و تلاش ستودنی او را برای دریافت مهر اصالت به ورطه فراموشی برده ولی باز جای شکرش باقی است که هنوز هم این هنر رو به زوال، در روستای جواهر ده شهرستان رامسر به مهر دستان او نفس می کشد.

چهره پر از چین و چروک یحیی شاهنظری نشان از حمیتی دارد که با عشق و علاقه چین از پشم های حلاجی می گرفت تا هنری زیبا را به نمایش در آورد. او که از ۱۰ سالگی حضور در کارگاه نمدمالی را به حضور در کلاس درس ترجیح داده، در تمام نمایشگاههای صنایع دستی داخلی و حتی نمایشگاههای خارج از کشور حضور داشته تا این هنر بومی استان مازندران حفظ شود و تاکنون بیش از ۴۰ لوح تقدیر دریافت کرده است.

حاج یحیی بیش از ۷۰ سال عمرش را صرف پاسداری عاشقانه از این هنر دیرینه کرده و حالا که به خزان عمرش نزدیک و مغلوب روزهای سالمندی شده، چشمانش در انتظار دست های مهربانی است که میراث آبا و اجدادی اش را بدان ها بسپارد و آسوده خاطر باشد که این هنر زنده خواهد ماند.