«قو» منتظر تصمیم معاون روحانی است
بیش از ۲۰ سال است که کارخانه «قو» را می‌خواهند از شهر تهران خارج کنند. کمیسیون سلامت شورای شهر تهران در سال نخست فعالیت شورای چهارم، پرونده قدیمی خروج این کارخانه از تهران را از بایگانی بیرون آورد و به شهروندان تهرانی قول داد این کارخانه آلاینده برای همیشه از جنوب تهران برود اما در سال آخر عمر شورای چهارم هنوز این پرونده مختومه نشده و قرار است معاونت حقوقی ریاست‌جمهوری در این خصوص تصمیم‌گیری کند.
روزنامه سبزینه نوشت: بیش از ۲۰ سال است که کارخانه «قو» را می‌خواهند از شهر تهران خارج کنند. کمیسیون سلامت شورای شهر تهران در سال نخست فعالیت شورای چهارم، پرونده قدیمی خروج این کارخانه از تهران را از بایگانی بیرون آورد و به شهروندان تهرانی قول داد این کارخانه آلاینده برای همیشه از جنوب تهران برود اما در سال آخر عمر شورای چهارم هنوز این پرونده مختومه نشده و قرار است معاونت حقوقی ریاست‌جمهوری در این خصوص تصمیم‌گیری کند.
«اوایل سال ۷۳ بود که به دلیل روند فعالیت کارخانه، حجم بالای تولید انواع روغن خوراکی، ایجاد مشکلات زیست‌محیطی و پیرو شکایات عدیده از مزاحمت‌های ناشی از فعالیت آن، همچون انتشار بو، سر و صدا و فاضلاب که مزاحمت شاخص آن بوی زننده در محیط اطراف برای ساکنان بود زمزمه‌های رفتن این کارخانه به گوش رسید. ضلع جنوبی این کارخانه مجاورت مستقیم با منازل مسکونی داشت و بر اساس شکواییه اهالی، شهرداری بر اساس بند ۲۰ ماده ۵۵ قانون شهرداری‌ها به صدور رأی تعطیلی کارخانه در تاریخ ۱۶ فروردین سال ۷۳ با پیش‌بینی مهلت سه ساله اقدام کرد که به لحاظ عدم اعتراض به رأی صادره قطعی و لازم‌الاجرا شد. اما داستان کارخانه قو با رأی اولیه به پایان نرسید. در تاریخ اول آبان سال ۷۳ رأی تکمیلی با تاکید بر تایید رأی تعطیلی قبلی و ارائه راهکارهای کارشناسی برای تعدیل مزاحمت‌های موجود با مهلت ۴۵ روزه صادر که مجددا قطعی شد. مدیرعامل وقت کارخانه طی نامه‌ای در ۲۵ بهمن ماه همان سال درخواست مهلتی ۱۰ ساله جهت انتقال کارخانه را اعلام می‌کند و جدول زمان‌بندی انتقال را نیز ارائه می‌دهد. با موافقت و پذیرش این درخواست از سوی شرکت به طور مشروط و با ارائه تمهیدات
و ابلاغ به شهردار منطقه ۱۶ طی نامه‌ای موضوع پیگیری می‌شود تا مدیریت کارخانه نسبت به تعهدات خود عمل کند.
اما پس از اتمام مهلت خواسته شده این کارخانه همچنان در دل پایتخت به فعالیت خود ادامه می‌دهد. در تاریخ ۲۸ اسفند سال ۸۴، شهرداری منطقه از مدیر کل سیاسی انتظامی استانداری تهران درخواست توقف فعالیت کارخانه را می‌کند. با هماهنگی شورای تامین استان در استانداری جلسه‌ای با حضور مدیر کارخانه و مسئولان مرتبط برگزار و قرار بر این می‌شود که ارائه طرح زمان‌بندی انتقال تا تاریخ ۲۰ خرداد ۸۵ به فرمانداری تهران انجام شود. از آن زمان شهرداری منطقه طی مکاتبات متعدد از معاونت سیاسی و انتظامی فرمانداری تهران درخواست طرح زمان‌بندی انتقال کارخانه قو را برابر توافقات جلسه هماهنگی شورای تامین استان می‌کند که بی‌پاسخ می‌ماند.
در اردیبهشت ۸۷ مکاتبه‌ای با ریاست سازمان صنایع و معادن انجام و ضمن اشاره به عدم پاسخگویی فرمانداری پیشنهاد می‌شود موضوع در کارگروه صنعت و معدن بررسی شود.
با توجه به شکایات متعدد در تاریخ ۲۲ اسفند سال ۹۰، رأی نهایی تعطیلی از سوی شورای شهر تهران صادر و در آن قید می‌شود که کارخانه مذکور باید تا پایان شهریور ۹۲ نسبت به انتقال به خارج از شهر اقدام کند. پس از آن نامه‌ای در تاریخ ۹ مهر سال ۹۲ به معاونت سیاسی انتظامی فرمانداری تهران جهت پیگیری ارسال می‌شود که بی‌پاسخ می‌ماند. در ۶ بهمن ماه بار دیگر جلسه‌ای برای انتقال این کارخانه برگزار می‌شود. در این مدت نیز کارخانه به یک شرکت خصوصی واگذار شده است.
غبارروبی از پرونده‌ای قدیمی
اما بار دیگر پرونده کارخانه نیمه‌تعطیل قو در سال ۹۳ باز می‌شود. رحمت‌الله حافظی، رئیس کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران، با بیان این پرسش که چرا روغن نباتی قو با وجود رأی قطعی از تهران خارج نشده است، عدم اجرای مصوبه شورا را که قرار بود شهریور سال ۹۲ اجرایی شود، مطرح می‌کند و مجددا کمیته‌ای برای پیگیری درخواست حافظی تشکیل می‌شود و پلمب مجدد این کارخانه در دستور کار قرار می‌گیرد.
اصرار به ماندن قو در تهران
فرمانداری تهران حامی اصلی صاحبان کارخانه قو برای باقی ماندن در پایتخت است. فرماندار تهران درباره زمان خروج این کارخانه که سال‌های پیش قرار بود برای همیشه با تهران خداحافظی کند، می‌گوید: نمی‌توانیم یک شبه کارخانه‌ای با ۳۰ سال قدمت و صدها کارگر را تعطیل کنیم. اکنون باید با برخی اقدامات، مانند استفاده از فیلتر و اقدامات فنی، جلوی آلودگی را بگیریم و سپس در واگذاری زمین مناسب همکاری کنیم که به نظر من این انتقال شاید پنج سال طول بکشد. چندی پیش محمد حقانی، رئیس کمیته محیط زیست شورای شهر تهران، با اشاره به حجم شکایات مردمی از فعالیت کارخانه روغن نباتی قو به «سیزینه» گفت: شهروندان محله باغ‌آذری و بعثت از پساب و بوی بد این کارخانه به شدت گلایه‌مند هستند.
سرانجام پیگیری‌های شورا
با وجود پیگیری اعضای شورای شهر تهران این کارخانه که فعالیت چندانی هم ندارد و به گفته برخی از کارگرانش توان مالی پرداخت حقوق را نیز ندارد، هنوز در دل پایتخت است. بهانه اصلی صاحبان آن بلاتکلیفی کارگران رسمی این کارخانه است که هنوز به سن بازنشستگی نرسیده‌اند.
رحمت‌الله حافظی، رئیس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران، درباره آخرین وضعیت این پرونده می‌گوید: مکاتبات لازم به معاونت حقوقی ریاست‌جمهوری برای کارخانه قو انجام شده است.
او ادامه می‌دهد: معاونت حقوقی ریاست‌جمهوری این موضوع را به وزارت کار، رفاه اجتماعی و سازمان تامین اجتماعی ارجاع کرده است. نظرات کارشناسی برگشت داده شده و ما منتظر جمع‌بندی هستیم تا در اختیار دولت قرار گیرد و امیدواریم این مشکل حل شود.
به گفته حافظی این کارخانه یکی از منابع آلاینده شهر تهران است که از سال اول شورا در دستور کار کمیسیون قرار گرفته و حکم پلمب این کارخانه نیز صادر شده است.
وی با بیان این که مانع اصلی برای توقف فعالیت این کارخانه اشتغال ۳۱۵ پرسنل با سنوات طولانی است، می‌گوید: بخش عمده‌ای از پرسنل از مزایای اشتغال کار سخت و زیان‌آور و بازنشستگی پیش از موعد استفاده کرده‌اند و پرسنل باقی مانده طبق قانون نمی‌توانند از این مزایا برخوردار شوند.
حافظی با بیان این که برای حل مشکل اشتغال پرسنل کارخانه قو جلساتی متعددی با نهادها و سازمان‌های مربوطه از جمله سازمان تامین اجتماعی داشتیم، توضیح می‌دهد: تنها راه‌حل مشکل پرسنل این است که هیات دولت مصوبه‌ای به طور اختصاصی برای این مجموعه داشته باشد و اجازه دهد تا سازمان تامین اجتماعی مزایایی برای این افراد در نظر گیرد تا حقوق این افراد پایمال نشود.
خروج قو حتمی است
محمد سالاری، رئیس کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران، درباره انتقال صنایع مزاحم از پایتخت از جمله کارخانه قو به «سبزینه» می‌گوید: از مواردی که در کاهش کیفیت زندگی شهروندان تاثیر دارد وجود صنوف و مشاغل نامتجانس در سطح شهر است؛ نظیر راه‌آهن، کارخانه روغن نباتی قو و نیروگاه برق که در منطقه ۱۶ وجود دارند. اگر چه در زمان احداث این مکان‌ها سکونت‌گاه‌هایی وجود نداشته و گسترش ناموزون شهر امروزه سبب مشکلات زیادی در منطقه شده‌اند اما به هر دلیل این صنایع باید از محل زندگی شهروندان منتقل شوند.
۲۲ سال فرصتی خوبی برای خروج این کارخانه از دل پایتخت است اما هر بار به بهانه‌ای خروج این کارخانه از پایتخت به تاخیر می‌افتد. مردمی که در نزدیکی ترمینال جنوب زندگی می‌کنند از همان ابتدا به وعده مدیران شهری که قرار است به زودی از بوی نامطبوع روغن نباتی قو رها شوند، خوشبین نبودند. سال‌ها همسایگی با این کارخانه و اعتراض‌های پی‌درپی اما بی‌نتیجه آنها را به هر وعده‌ای بدگمان کرده است.»
ارسال نظر