«پالت» به زودی با آلبوم جدیدش می‌آید
گروه موسیقی «پالت» بعد از دو اجرای موفق در برج میلاد، با وعده انتشار آلبوم سوم گروه به هوادارانش که قرار است با اتفاقات تازه‌ای همراه باشد با تهرانی‌ها خداحافظی کرد تا به این ترتیب پرونده تور تهران که اردیبهشت سال گذشته با اجرا در تالار وحدت آغاز شد، پس از قریب به سی اجرا، در برج میلاد بسته شود.
روزنامه صبا: گروه موسیقی «پالت» بعد از دو اجرای موفق در برج میلاد، با وعده انتشار آلبوم سوم گروه به هوادارانش که قرار است با اتفاقات تازه‌ای همراه باشد با تهرانی‌ها خداحافظی کرد تا به این ترتیب پرونده تور تهران که اردیبهشت سال گذشته با اجرا در تالار وحدت آغاز شد، پس از قریب به سی اجرا، در برج میلاد بسته شود.
بیش از یک سال است که «پالت» همزمان با انتشار دومین آلبوم خود، تور کنسرت‌های «شهر من بخند» را در ایران و دیگر کشورهای اروپایی و آمریکایی آغاز کرده و در این مدت اجراهای بسیاری را روی صحنه برده است. آخرین کنسرت آن‌ها در برج میلاد نیز همانند اجراهای اخیر گروه، تقریبا مشابه کنسرت‌‌هایی بود که در روزهای نخست انتشار آلبوم «شهر من بخند» در تالار وحدت برگزار شد. اما «پالت» در این مدت تقریبا از همه نظر بالغ‌تر و پخته‌تر شده است؛ رپرتوار اجرا پس از ویرایش‌های جزیی با قطعات تازه‌ای که به آن افزوده شد، به چیدمان مطلوب‌تر و گوشنوازتری رسید که تأثیر دراماتیک و موزیکال موفق‌تری دارد؛ طراحی و نورپردازی صحنه و نیز کارگردانی تصاویر منتخب برای هر قطعه درمجموع هوشمندانه‌تر از اجراهای پیشین است و در کل، «پالتی‌ها» خیلی راحت‌تر و صمیمی‌تر، اجرایشان را ارایه می‌کنند و توانسته‌اند خودشان را بین کسانی که اساسا موسیقی جریان اصلی(Main Stream) پاپ ایران را گوش نمی‌کنند و به‌دنبال فضاهای تازه و خلاقانه‌تری هستند -که تعدادشان کم نیست و روزبه‌روز هم در حال افزایش هستند- تثبیت کنند.
باتوجه به کنسرت‌های پرتعداد «پالت» در این مدت و استقبالی که از آلبوم‌های آن‌ها شد، شاید بتوان نتیجه گرفت که گروه توانسته مقبولیت عام پیدا کند. هرچند که خودشان معتقدند مناسبات پاپ و عامه‌پسند بودن را رعایت نمی‌کنند اما انگار توانسته‌اند با استفاده از مجموعه عناصر موسیقایی در بالا بردن سطح سلیقه مخاطب موسیقی پاپ کمکی کنند و به مقبولیتی برسند که علاوه بر همراهی همیشگی مردم، موزیسین‌ها و البته هنرمندان تئاتر و سینما را هم با خود همراه کرده است و در این اجرا هم میزبان هنرمندانی چون آتیلا پسیانی، رضا کیانیان، حسن معجونی، صابر ابر، ستاره پسیانی، سجاد افشاریان، الهام کردا، میلاد باقری(خواننده گروه دنگ‌شو) و رضا کولغانی(گروه داماهی) بود که حضور کیانیان در این کنسرت با یک اتفاق جالب‌توجه همراه شد. درواقع، مدتی است که رضا کیانیان کمپینی با نام «من دریاچه ارومیه هستم» راه انداخته تا به این واسطه بتواند کمکی به بهبودی حال این دریاچه بکند. «پالت» هم که در این سال‌ها نشان داده نمی‌تواند نسبت به سرنوشت شهرش بی‌تفاوت باشد -که نمونه بارز آن آلبومی است که اصلا برای شهری که آرزوی خندیدنش را دارند، ساخته‌اند- دست به اقدام جالبی زد که تبدیل به یکی از پربیننده‌ترین بخش‌های این اجرا از سوی مخاطبان در فضای مجازی شد.
حالا که چهار سالی از ورود جدی «پالت» به موسیقی ایران می‌گذرد؛ با نگاهی گذرا می‌توان امیدوار بود که این گروه از این هم بهتر شود و این فرصتی است که نباید از دست برود. خصوصا در سال‌های اخیر که بسیاری از موزیسین‌هایی که دیگر به بدسلیقگی عادت کرده‌اند، صرفا مشغول پرکردن جیب عریض و طویل خود هستند و فقط لاشه موسیقی‌های موفقی را که سال‌ها پیش تولید کرده‌اند و مورد اقبال قرار گرفته، با خود این‌طرف و آن‌طرف می‌کشند! «پالتی‌ها» حالا با اعتمادبه‌نفس بیشتری روی سن می‌روند، چراکه باور دارند می‌توانند همپای بلندپروازی‌هایشان سلیقه مخاطب را هم ترقی دهند. آن‌ها هواداران خود را محافظه‌کار بار نیاورده‌اند و دفعات بعدی می‌توانند هم در آهنگسازی و هم در اجرا بلندپروازانه‌تر عمل کنند. طراوت در متن ترانه‌ها، نوآوری بیشتر در ساختار موسیقایی و بازی‌های فرمی و جسارت در آواز، «پالت» را به گروهی تأثیرگذارتر و جریانساز تبدیل خواهد کرد که می‌تواند حتی هواداران حرفه‌ای‌تری را که تشنه شنیدن موسیقی متفاوت و اصولی هستند هم جذب کند. حالا دیگر تجربه‌هایشان قوام آمده و باید در این دورانی که با چشم‌برهم‌زدنی جایگزین می‌شوی، با نگاه به تجربه‌هایی که به‌راحتی هم به‌دست نیامده، دست به کارهای جدیدتر بزنند
باتوجه به کنسرت‌های پرتعداد «پالت» در این مدت و استقبالی که از آلبوم‌های آن‌ها شد، شاید بتوان نتیجه گرفت که گروه توانسته مقبولیت عام پیدا کند. هرچند که خودشان معتقدند مناسبات پاپ و عامه‌پسند بودن را رعایت نمی‌کنند اما انگار توانسته‌اند با استفاده از مجموعه عناصر موسیقایی در بالا بردن سطح سلیقه مخاطب موسیقی پاپ کمکی کنند و به مقبولیتی برسند که علاوه بر همراهی همیشگی مردم، موزیسین‌ها و البته هنرمندان تئاتر و سینما را هم با خود همراه کرده است و در این اجرا هم میزبان هنرمندانی چون آتیلا پسیانی، رضا کیانیان، حسن معجونی، صابر ابر، ستاره پسیانی، سجاد افشاریان، الهام کردا، میلاد باقری(خواننده گروه دنگ‌شو) و رضا کولغانی(گروه داماهی) بود که حضور کیانیان در این کنسرت با یک اتفاق جالب‌توجه همراه شد. درواقع، مدتی است که رضا کیانیان کمپینی با نام «من دریاچه ارومیه هستم» راه انداخته تا به این واسطه بتواند کمکی به بهبودی حال این دریاچه بکند. «پالت» هم که در این سال‌ها نشان داده نمی‌تواند نسبت به سرنوشت شهرش بی‌تفاوت باشد -که نمونه بارز آن آلبومی است که اصلا برای شهری که آرزوی خندیدنش را دارند، ساخته‌اند- دست به اقدام جالبی زد که تبدیل به یکی از پربیننده‌ترین بخش‌های این اجرا از سوی مخاطبان در فضای مجازی شد.
حالا که چهار سالی از ورود جدی «پالت» به موسیقی ایران می‌گذرد؛ با نگاهی گذرا می‌توان امیدوار بود که این گروه از این هم بهتر شود و این فرصتی است که نباید از دست برود. خصوصا در سال‌های اخیر که بسیاری از موزیسین‌هایی که دیگر به بدسلیقگی عادت کرده‌اند، صرفا مشغول پرکردن جیب عریض و طویل خود هستند و فقط لاشه موسیقی‌های موفقی را که سال‌ها پیش تولید کرده‌اند و مورد اقبال قرار گرفته، با خود این‌طرف و آن‌طرف می‌کشند! «پالتی‌ها» حالا با اعتمادبه‌نفس بیشتری روی سن می‌روند، چراکه باور دارند می‌توانند همپای بلندپروازی‌هایشان سلیقه مخاطب را هم ترقی دهند. آن‌ها هواداران خود را محافظه‌کار بار نیاورده‌اند و دفعات بعدی می‌توانند هم در آهنگسازی و هم در اجرا بلندپروازانه‌تر عمل کنند. طراوت در متن ترانه‌ها، نوآوری بیشتر در ساختار موسیقایی و بازی‌های فرمی و جسارت در آواز، «پالت» را به گروهی تأثیرگذارتر و جریانساز تبدیل خواهد کرد که می‌تواند حتی هواداران حرفه‌ای‌تری را که تشنه شنیدن موسیقی متفاوت و اصولی هستند هم جذب کند. حالا دیگر تجربه‌هایشان قوام آمده و باید در این دورانی که با چشم‌برهم‌زدنی جایگزین می‌شوی، با نگاه به تجربه‌هایی که به‌راحتی هم به‌دست نیامده، دست به کارهای جدیدتر بزنند
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر