نقاشی‌های امیرشهاب رضویان مقابل کاخ سفید
امیرشهاب رضویان - سینماگر ایرانی - مجموعه‌ای از نقاشی‌هایش را با موضوع صلح و دوستی مقابل کاخ سفید در واشنگتن به نمایش گذاشت که مورد استقبال مخاطبان آمریکایی قرار گرفت.
خبرگزاری ایسنا: امیرشهاب رضویان - سینماگر ایرانی - مجموعه‌ای از نقاشی‌هایش را با موضوع صلح و دوستی مقابل کاخ سفید در واشنگتن به نمایش گذاشت که مورد استقبال مخاطبان آمریکایی قرار گرفت.
این نمایشگاه حرکتی تاثیرگذار از سینماگری آرام است که علاوه بر سینما در نوشتن، نقاشی و عکاسی هم فعالیت دارد. رضویان که در سفری زمینی و طولانی در آمریکا و کانادا، به برگزاری نمایشگاه‌هایی متنوع از نقاشی‌هایش پرداخته، همزمان مشغول ساخت مستندی از این نمایشگاه و سفر خود است.
رضویان با نقی جلاده یکی از همکلاسی‌های دبیرستانی خود با یک خودرو سواری سفری ۱۰ هزار کیلومتری را آغاز کرده و در شهرهای مختلف آمریکا و کانادا، مجموعه‌ای از نقاشی‌هایش را که در قطع بزرگ و به صورت سیاه و سفید اجرا شده‌اند، به نمایش گذاشته است.
اولین نمایشگاه او روز ٢٢ شهریور ماه مقابل موزه هنر فیلادلفیا برگزار شد و پس از آن در مقابل موزه هنرهای مدرن نیویورک، خیابان پنجم منهتن، منطقه چلسی نیویورک، منطقه جنگلی نیوجرسی و منطقه جنگلی ویرجینیا، نمایشگاه خود را برگزار کرد. نقاشی‌های او روز اول مهر ماه با همکاری انجمن دانشجویان ایرانی دانشگاه پنسیلوانیا و انجمن کافه سینما در گالری پترسون دانشگاه پنسیلوانیا به نمایش گذاشته شد که مورد استقبال دانشجویان و علاقه‌مندان ایرانی و غیرایرانی شهر استیت کالج قرار گرفت.
همزمان فیلم «مینای شهر خاموش» ساخته‌ی این کارگردان در یکی از سالن‌های این دانشگاه به نمایش درآمد و پس از آن رضویان به گفت و شنود با حاضران درباره نقاشی‌ها و فیلم‌هایش پرداخت.
آخرین بخش سفر رضویان برگزاری نمایشگاه نقاشی در گالری کوئین تورنتو خواهد بود. طی هفت سال گذشته کارهای هنری بیش از ٢٨٠ هنرمند از سراسر دنیا در این گالری به نمایش در آمده است.
رضویان درباره‌ی نقاشی‌هایش گفت: موضوع نقاشی‌هایم خاطره، رویا، جنگ و صلح است و ١٢ تابلو را که حاصل سال ١٣٧٥ تا ١٣٩٥ است، برای این پروژه انتخاب کرده‌ام. سفرمان طولانی است و در مکان‌های بسیاری نمایشگاه خواهم داشت. نقاشی‌هایم مدل خاص خودم است؛ وسیله کارم یک مداد، یک پاک‌کن، یک روان‌نویس و برگی کاغذ سفید است. ساده نقاشی می‌کنم و در نقاشی‌هایم هم قصه می‌گویم.
امیرشهاب رضویان متولد ۱۳۴۴ در همدان، کارگردان سینماست. حاصل کارش در سینما ساخت بیش از ۴۰ فیلم کوتاه، مستند، پویانمایی و کارگردانی هفت فیلم سینمایی سفر مردان خاکستری (۱۳۷۹)، تهران ساعت هفت صبح (۱۳۸۱)، مینای شهر خاموش (۱۳۸۵)، تابستان عزیز (۱۳۸۸)، روزی که مینا گم شد (۱۳۹۰)، سفر زمان (۱۳۹۲) و یک دزدی عاشقانه (۱۳۹۴) است.
رضویان در کنار کارگردانی، می‌نویسد، عکاسی می‌کند و گاه نقاشی می‌کند. اولین بار در سپتامبر سال ۱۹۹۶ دو اثر نقاشی از وی در نمایشگاه جمعی هنرمندان در گالری اشتول ورک در شهر کلن به نمایش درآمد و در سال ۱۹۹۷ یکی از نقاشی‌های او به عنوان پوستر روز جهانی مبارزه با نژادپرستی در ماه مارس ۱۹۹۷ در هلند چاپ شد.
چاپ چهار کارت پستال از نقاشی‌های او در سال ۱۳۷۶، چاپ مجموعه‌ای از داستان‌ها و نقاشی‌هایش در کتاب «داستان مسافر» در سال ۱۳۹۲ و شرکت دادن دو نقاشی در نمایشگاه جمعی نگارخانه‌های جهان در ایران در نگارخانه زندان قصر در مردادماه ۱۳۹۳ و طراحی و اجرای پوستر بیست‌ونهمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های نوجوانان همدان در مهرماه ۱۳۹۴ از دیگر فعالیت‌های او در زمینه نقاشی است.
این کارگردان می‌گوید که این سبک نقاشی را از کودکان یاد گرفته است و جز این شیوه، در سبک دیگری قادر به نقاشی نیست. ادعایی در طراحی و رنگ ندارد و فقط موضوع‌هایی را که دوست دارد و گاه بخشی از رویاها و خاطره‌هایش است نقاشی می‌کند و از ترکیب‌بندی‌هایی استفاده می‌کند که خاص خودش است. آن‌گونه که می‌تواند نقاشی می‌کند و ترجیح می‌دهد بی سر و صدا در فاصله‌ی فیلم‌هایش نقاشی کند و به عبارتی دیگر در فاصله نقاشی‌هایش فیلم بسازد.
این نمایشگاه حرکتی تاثیرگذار از سینماگری آرام است که علاوه بر سینما در نوشتن، نقاشی و عکاسی هم فعالیت دارد. رضویان که در سفری زمینی و طولانی در آمریکا و کانادا، به برگزاری نمایشگاه‌هایی متنوع از نقاشی‌هایش پرداخته، همزمان مشغول ساخت مستندی از این نمایشگاه و سفر خود است.
رضویان با نقی جلاده یکی از همکلاسی‌های دبیرستانی خود با یک خودرو سواری سفری ۱۰ هزار کیلومتری را آغاز کرده و در شهرهای مختلف آمریکا و کانادا، مجموعه‌ای از نقاشی‌هایش را که در قطع بزرگ و به صورت سیاه و سفید اجرا شده‌اند، به نمایش گذاشته است.
اولین نمایشگاه او روز ٢٢ شهریور ماه مقابل موزه هنر فیلادلفیا برگزار شد و پس از آن در مقابل موزه هنرهای مدرن نیویورک، خیابان پنجم منهتن، منطقه چلسی نیویورک، منطقه جنگلی نیوجرسی و منطقه جنگلی ویرجینیا، نمایشگاه خود را برگزار کرد. نقاشی‌های او روز اول مهر ماه با همکاری انجمن دانشجویان ایرانی دانشگاه پنسیلوانیا و انجمن کافه سینما در گالری پترسون دانشگاه پنسیلوانیا به نمایش گذاشته شد که مورد استقبال دانشجویان و علاقه‌مندان ایرانی و غیرایرانی شهر استیت کالج قرار گرفت.
همزمان فیلم «مینای شهر خاموش» ساخته‌ی این کارگردان در یکی از سالن‌های این دانشگاه به نمایش درآمد و پس از آن رضویان به گفت و شنود با حاضران درباره نقاشی‌ها و فیلم‌هایش پرداخت.
آخرین بخش سفر رضویان برگزاری نمایشگاه نقاشی در گالری کوئین تورنتو خواهد بود. طی هفت سال گذشته کارهای هنری بیش از ٢٨٠ هنرمند از سراسر دنیا در این گالری به نمایش در آمده است.
رضویان درباره‌ی نقاشی‌هایش گفت: موضوع نقاشی‌هایم خاطره، رویا، جنگ و صلح است و ١٢ تابلو را که حاصل سال ١٣٧٥ تا ١٣٩٥ است، برای این پروژه انتخاب کرده‌ام. سفرمان طولانی است و در مکان‌های بسیاری نمایشگاه خواهم داشت. نقاشی‌هایم مدل خاص خودم است؛ وسیله کارم یک مداد، یک پاک‌کن، یک روان‌نویس و برگی کاغذ سفید است. ساده نقاشی می‌کنم و در نقاشی‌هایم هم قصه می‌گویم.
امیرشهاب رضویان متولد ۱۳۴۴ در همدان، کارگردان سینماست. حاصل کارش در سینما ساخت بیش از ۴۰ فیلم کوتاه، مستند، پویانمایی و کارگردانی هفت فیلم سینمایی سفر مردان خاکستری (۱۳۷۹)، تهران ساعت هفت صبح (۱۳۸۱)، مینای شهر خاموش (۱۳۸۵)، تابستان عزیز (۱۳۸۸)، روزی که مینا گم شد (۱۳۹۰)، سفر زمان (۱۳۹۲) و یک دزدی عاشقانه (۱۳۹۴) است.
رضویان در کنار کارگردانی، می‌نویسد، عکاسی می‌کند و گاه نقاشی می‌کند. اولین بار در سپتامبر سال ۱۹۹۶ دو اثر نقاشی از وی در نمایشگاه جمعی هنرمندان در گالری اشتول ورک در شهر کلن به نمایش درآمد و در سال ۱۹۹۷ یکی از نقاشی‌های او به عنوان پوستر روز جهانی مبارزه با نژادپرستی در ماه مارس ۱۹۹۷ در هلند چاپ شد.
چاپ چهار کارت پستال از نقاشی‌های او در سال ۱۳۷۶، چاپ مجموعه‌ای از داستان‌ها و نقاشی‌هایش در کتاب «داستان مسافر» در سال ۱۳۹۲ و شرکت دادن دو نقاشی در نمایشگاه جمعی نگارخانه‌های جهان در ایران در نگارخانه زندان قصر در مردادماه ۱۳۹۳ و طراحی و اجرای پوستر بیست‌ونهمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های نوجوانان همدان در مهرماه ۱۳۹۴ از دیگر فعالیت‌های او در زمینه نقاشی است.
این کارگردان می‌گوید که این سبک نقاشی را از کودکان یاد گرفته است و جز این شیوه، در سبک دیگری قادر به نقاشی نیست. ادعایی در طراحی و رنگ ندارد و فقط موضوع‌هایی را که دوست دارد و گاه بخشی از رویاها و خاطره‌هایش است نقاشی می‌کند و از ترکیب‌بندی‌هایی استفاده می‌کند که خاص خودش است. آن‌گونه که می‌تواند نقاشی می‌کند و ترجیح می‌دهد بی سر و صدا در فاصله‌ی فیلم‌هایش نقاشی کند و به عبارتی دیگر در فاصله نقاشی‌هایش فیلم بسازد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر