وقتی سینما از مسئولان جلوتر است

روزنامه آرمان - رخشان بنی‌اعتماد: فیلم لانتوری را دوست داشتم و به نظرم فیلمساز در این فیلم توانسته حرف خودش را به خوبی به گوش مخاطب برساند لانتوری از آن جهت حائز اهمیت است که فیلمساز توانسته یک نگاه معتدل نسبت به یک موضوع حساس و یک دغدغه اجتماعی که در سالیان اخیر به وجود آمده را، از ابتدای فیلم تا انتهای آن حفظ کند.

این اثر، فیلمی تلخ و واقع‌گراست اما کارگردان آن مترصد نوعی برخورد متفاوت با سوژه بوده و توانسته مظلومیت ضارب و مضروب را به شکل تو‌امان نشان دهد.درمیشیان در لانتوری تمام تلاش خود را انجام داده که به دور از هر گونه نگاه جانبدارانه، قربانی و قربانی کننده را مورد توجه و واکاوی قرار دهد.در عین حال لانتوری اثری خوش ساخت است و گروه تولید توانسته حق مطلب را ادا کند.

گروهی که برای تولید این اثر دور هم جمع شده بودند مدت‌هاست که با هم کار می‌کنند و همین آشنایی موجب موفقیت آنان شده است. این فیلم حاصل انرژی صادقانه چند جوان است و این نکته بسیار مهمی است.لانتوری سکانس‌ها و پلان‌های تاثیرگذاری دارد اما به صورت کلی، موقعیت فیلم برای من دلهره‌آور بود و نمی‌توانم از صحنه خاصی اسم ببرم اما این اثرگذاری شاید برای افراد مختلف، تفاوت داشته باشد.

در کل، توقع زیادی است که بخواهیم یک فیلم چنین اثرگذاری‌های عمیقی داشته باشد چراکه فرهنگ، امری درونی ا‌ست و اثرگذاری آن نیز تدریجی و به مرور زمان شکل می‌گیرد. با این حال، تا امروز به معضل اسیدپاشی، نگاهی این چنین دقیق و کارشناسی نینداخته بودیم و از این بابت باید به درمیشیان و عوامل این پروژه خسته نباشید بگوییم.

این کارگردان با این قدم متعهدانه اش کار مهمی انجام داده و باید گفت حالا سینما در واکنش نشان دادن به پدیده‌های شوم اجتماعی چندین گام از مسئولان و سیاست‌گذاران جلوتر است و این بخشی از تعهد سینما به جامعه است.