توهم برای يک بخت آزمايی!
غلامعباس توسلی در روزنامه آرمان نوشت: نظر سنجي اخير رياست‌جمهوري و آمار ۴۰ درصدي ميزان رضايتمندي مردم از عملكرد حسن روحاني خوش بيني مفرطي در ميان طرفداران به ظاهر وفادار احمدي‌نژاد به وجود آورده است، در حالي كه نمي‌توان اعتماد چندان زيادي به اين آمار و ارقام داشت.
غلامعباس توسلی در روزنامه آرمان نوشت: نظر سنجي اخير رياست‌جمهوري و آمار ۴۰ درصدي ميزان رضايتمندي مردم از عملكرد حسن روحاني خوش بيني مفرطي در ميان طرفداران به ظاهر وفادار احمدي‌نژاد به وجود آورده است، در حالي كه نمي‌توان اعتماد چندان زيادي به اين آمار و ارقام داشت.
زيرا در اين رابطه هنوز گزارشي به صورت رسمي اعلام نگرديده است اما با اين همه حتي اين شنيده‌ها و ارقام نه چندان مطمئن، اصولگرايان وابسته به جريان احمدي‌نژاد را به نحوي به رويارويي احمدي‌نژاد با روحاني و توهم شكست رئيس دولت يازدهم و در نهايت بازگشت اين جريان به موقعيت گذشته دلگرم ساخته است.
آنها اين ميزان از رضايت مردم را به نحوي ميزان اقبال مردم در انتخابات رياست‌جمهوري پيش رو تلقي كرده‌اند. در حالي كه انتخابات يك فضاي غير قابل پيش بيني است و نمي‌توان تنها به شنيده‌ها، آمار و ارقام دل بست. با اين همه برخي از ارزيابي‌ها و تحليل‌ها حكايت ديگري دارد. تحليل‌ها نشان مي‌دهد كه عملكرد روحاني گرچه در برخي ازموارد نتوانست هواداران او را متقاعد كند، اما با اين همه روحاني نه تنها گزينه مناسبي براي رياست‌جمهوري در چهار سال آينده است بلكه او شانس بسيار بالايي در انتخابات پيش رو براي جلب حداكثري آراي عمومي دارد. زيرا ميزان رضايتمندي مردم در مسائل مختلف متفاوت بوده و روحاني فضاي قابل قبولي در بسياري از مسائل به وجود آورده است.
تلاش جريان‌هاي وابسته به احمدي‌نژاد نه تنها امري بيهوده و به مفهومي اتلاف وقت است، بلكه سال‌هاي رياست‌جمهوري احمدي‌نژاد براي شناخت مردم و ميزان محبوبيت عمومي نسبت به او كافي است. همچنين ويرانه به جا مانده از او در اقتصاد و مسائل خارجي به خوبي نشان مي‌دهد كه جامعه ايراني تا چه اندازه نسبت به او در سال ۹۶ ميل و اقبال خواهند داشت! گرچه گمانه زني‌ها در رابطه با ميزان اقبال روحاني بستگي به اين دارد كه رقيب روحاني در ميدان چه كسي باشد و رقيب روحاني چه كساني را با خود همراه و متحد كرده باشد، اما باز هم در شرايط كنوني رقيبي از سوي اصولگراها كه توان رويارويي با روحاني را داشته باشد، به نظر وجود ندارد.
حداقل تا به امروز اصولگراها گزينه‌اي معرفي نكردند كه همگان به صورت واحد بر او اتفاق نظر داشته باشند و همچنين از محبوبيت بالايي در ميان مردم برخوردار باشد. از سويي آراي سازماني روحاني از سمت اصلاحات و بدنه اجتماعي اين جريان مي‌تواند آراي روحاني را حفظ نمايد و به روحاني براي ورود دوباره به پاستور كمك كند. اما روحاني نبايد تنها به حمايت اصلاحات و آراي سازماني اين جريان دلخوش باشد، بلكه بايد تمركزش بر مسائلي باشد كه امروز نسبت به آن انتقاد و انتظار از سوي جامعه وجود دارد.
بنابراين اگر در اين مدت باقي مانده نتوانست گامي براي حل آن بردارد، بايد برنامه‌اي معقول براي حل آن در چهار سال دوم رياست‌جمهوري احتمالي خود به مردم ارائه كند، شعارهايي كه تنها اميد ايجاد نكند، بلكه از يك رويكرد منطقي و حقيقي برخوردار باشد. براي اين منظور روحاني بايد نسبت به انتقادها و انتظارات توجه بيشتري نشان دهد.
نظر کاربران
به اميد خدا و با حمايت مردم اين دوره هم ايشان رئيس جمهور خواهد بود و برنامه هاي خود را با قدرت بيشتر ادامه خواهد داد.