ناصر هاشمی: نقش خوبی به من پیشنهاد نمی‌شد
ناصر هاشمی بازیگر می‌گوید دنیای فانتزی فیلم‌های کودک و نوجوان در سینمای ایران عمدتاً به سمت واقعیت گرایش دارد و خیلی برگرفته از تخیل نیست.
هنرآنلاین: ناصر هاشمی بازیگر می‌گوید دنیای فانتزی فیلم‌های کودک و نوجوان در سینمای ایران عمدتاً به سمت واقعیت گرایش دارد و خیلی برگرفته از تخیل نیست.
ناصر هاشمی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون این روزها مشغول بازی در فیلم سینمایی "شکلاتی" در ژانر کودک است.
او دراین‌باره به ما گفت: به همراه گروه سازنده فیلم سینمایی "شکلاتی" در محمودآباد به سر می‌بریم، یک فیلم سینمایی در ژانر کودک و نوجوان است که سهیل موفق کارگردان و ایرج محمدی تهیه‌کنندگی آن را بر عهده دارد.
وی درباره موضوع این فیلم بیان کرد: قصه فیلم درباره یک کارخانه شکلات‌سازی است و کودکانی که قرار است در آن حضور یابند و اتفاقاتی که قصه را پیش می‌برد. در واقع "شکلاتی " یک کار پر از شادی و نشاط به همراه موضوعاتی چون تصمیم‌گیری، مدیریت و مسئولیت‌پذیری است که در عین مفرح بودن، بخش آموزشی و تربیتی نیز در آن دخیل است.
هاشمی درباره تشابه این فیلم به "چارلی و کارخانه شکلات‌سازی" با بازی جانی دپ عنوان کرد: من آن فیلم را ندیده‌ام و خیلی نمی‌توانم مقایسه داشته باشم. اما در کشور ما اساساً بودجه‌ای برای تولید و ساخت فیلم‌های فانتزی وجود ندارد. ما در این فیلم تلاش می‌کنیم تا جایی که امکان دارد به صورت کلی به سمت فانتزی برویم و تنها با رنگ، حال و هوای کار را به سمت شادی و نشاط ببریم. در واقع دنیای فانتزی سینمای ما بیشتر به سمت واقعیت گرایش دارد. فکر ساخت‌وساز دکوری که کاملاً برگرفته از تخیل باشد در صنعت سینمایی ما وجود ندارد.
بازیگر سریال" سمندون" درباره تفاوت دنیای برنامه‌سازی امروز با دهه‌های گذشته و جای خالی برنامه‌های خوب و سازنده اظهار کرد: من متخصص این بخش از کار نیستم، اما برای کودکان، آدم‌های صاحب نامی چون خانم برومند و سایر دوستان حضور دارند و در این زمینه می‌توانند ابراز نظر کنند. واقعیت این است که دستگاه‌های دولتی باید این موضوع را جدی بگیرند و کمک کنند و بودجه‌ای را برای این امر اختصاص دهند. اگر یک چرخه اقتصادی طبیعی در سینما شکل بگیرد می‌توان شاهد اتفاقات خوبی در این زمینه بود. این گره بیشتر به دست سیاستمداران باز می‌شود و به بخش دولتی و دستگاه‌های دولتی بازمی‌گردد. شاید در آن زمان مدیران بهتری حضور داشتند، باید دید مدیران آن زمان چه کسانی هستند. به خاطر دارم زمانی بنیاد سینمایی فارابی، سینما و تلویزیون حوزه کودک بسیار جدی گرفته می‌شد، اما امروز این اتفاق نمی‌افتد.
هاشمی درباره فیلم "برادرم خسرو" و پذیرش این نقش گفت: "برادرم خسرو" یک کار متفاوت بود، فیلمنامه، نقش و افرادی که در آن حضور داشتند، بسیار خوب بودند و شاید تا آن زمان بهتر از این پیشنهادی نشده بود. مقطعی هست که انگار شما را نمی‌خواهند و مقطعی هم هست که به شما احترام می‌گذارند. من سال‌ها بود نقش خوبی به من پیشنهاد نمی‌شد و زمانی که "برادرم خسرو" پیشنهاد شد، پس از مطالعه حس کردم کار بسیار خوبی است. در این سال‌ها چند کار خوب داشتم مثل "خانه پدری" و "روزگار قریب" اما تعداد پیشنهاد‌های خوب اندک بود و از حضور در این فیلم بسیار راضی هستم. کارگردان و نویسنده فیلم انسان‌های اندیشمندی هستند که آینده خوبی پیش روی آن‌هاست.
وی همچنین در ادامه افزود: احسان بیگلری به همراه پریسا هاشم‌پور نویسنده کار، آدم‌های چون خسرو را می‌شناختند و نسبت به آن‌ها تحقیق کرده و حس کرده بودند. آدم‌هایی که بیماری دوقطبی دارند و بر مبنای آن تحقیقات متن خیلی با احساسی نوشتند و وقتی خواندم، دیدم ما شخصیت‌ها را روی کاغذ به وضوح می‌بینیم. بیگلری پیش از این در سینما دستیاری کرده بود و گاهی ظرافت‌هایی در بازی پیشنهاد می‌کرد که برایم تعجب‌آور بود. ما هفته‌ها صحبت کردیم و درباره تک‌تک نقش‌ها بحث کردیم و با توجه به تجربیات به سمت ظرافتی که مورد نظر کارگردان بود، رفتیم. بازی ما به نوعی به سمت احساس بود و با توجه به آنچه از سوی ناصر در خانه حاکم می‌شود و فشاری که از جانب او شکل می‌گیرد، تلاش کردیم بازی‌ها بیرونی نباشد و بیش ازهر چیز بازی‌ها احساسی و قابل باور شود.
بازیگر "خانه پدری" درباره ما به ازای بیرونی این افراد گفت: بسیاری از ما دچار مشکلات روانی هستیم که دیده نمی‌شود، اما در این فیلم تماشاگر به درون آدم‌ها نزدیک می‌شود. این بسیار برای ما که بازی می‌کنیم همراه با ریسک است و بسیار دوست دارم این فیلم را در سینما همراه با مردم ببینم و شاهد بازخورد آن‌ها باشم.
وی در خاتمه درباره وضعیت سینمای امروز نیز خاطرنشان کرد: امسال سینما اوضاع خیلی خوبی داشت و امیدوارم این فضا ادامه پیدا کند. فروش خوب و عکس‌العمل مردم ما را بسیار خوشحال می‌کند و این باعث می‌شود سرمایه‌گذاری در سینما بیشتر شود. اینکه سرمایه‌گذاران در چنین شرایطی به سمت سینما و سرمایه‌گذاری در آن می‌آیند، باعث می‌شود سینمای کشور از فلج بودن خارج شود. وقتی در شرایطی که اغلب افراد سرمایه‌دار به سمت سرمایه‌گذاری در زمینه مسکن و غیره می‌روند در حوزه سینما سرمایه‌گذاری می‌شود موجب می‌شود سینما امروز تبدیل به مرکز اقتصادی مهمی شود که جای خوشحالی دارد.
ناصر هاشمی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون این روزها مشغول بازی در فیلم سینمایی "شکلاتی" در ژانر کودک است.
او دراین‌باره به ما گفت: به همراه گروه سازنده فیلم سینمایی "شکلاتی" در محمودآباد به سر می‌بریم، یک فیلم سینمایی در ژانر کودک و نوجوان است که سهیل موفق کارگردان و ایرج محمدی تهیه‌کنندگی آن را بر عهده دارد.
وی درباره موضوع این فیلم بیان کرد: قصه فیلم درباره یک کارخانه شکلات‌سازی است و کودکانی که قرار است در آن حضور یابند و اتفاقاتی که قصه را پیش می‌برد. در واقع "شکلاتی " یک کار پر از شادی و نشاط به همراه موضوعاتی چون تصمیم‌گیری، مدیریت و مسئولیت‌پذیری است که در عین مفرح بودن، بخش آموزشی و تربیتی نیز در آن دخیل است.
هاشمی درباره تشابه این فیلم به "چارلی و کارخانه شکلات‌سازی" با بازی جانی دپ عنوان کرد: من آن فیلم را ندیده‌ام و خیلی نمی‌توانم مقایسه داشته باشم. اما در کشور ما اساساً بودجه‌ای برای تولید و ساخت فیلم‌های فانتزی وجود ندارد. ما در این فیلم تلاش می‌کنیم تا جایی که امکان دارد به صورت کلی به سمت فانتزی برویم و تنها با رنگ، حال و هوای کار را به سمت شادی و نشاط ببریم. در واقع دنیای فانتزی سینمای ما بیشتر به سمت واقعیت گرایش دارد. فکر ساخت‌وساز دکوری که کاملاً برگرفته از تخیل باشد در صنعت سینمایی ما وجود ندارد.
بازیگر سریال" سمندون" درباره تفاوت دنیای برنامه‌سازی امروز با دهه‌های گذشته و جای خالی برنامه‌های خوب و سازنده اظهار کرد: من متخصص این بخش از کار نیستم، اما برای کودکان، آدم‌های صاحب نامی چون خانم برومند و سایر دوستان حضور دارند و در این زمینه می‌توانند ابراز نظر کنند. واقعیت این است که دستگاه‌های دولتی باید این موضوع را جدی بگیرند و کمک کنند و بودجه‌ای را برای این امر اختصاص دهند. اگر یک چرخه اقتصادی طبیعی در سینما شکل بگیرد می‌توان شاهد اتفاقات خوبی در این زمینه بود. این گره بیشتر به دست سیاستمداران باز می‌شود و به بخش دولتی و دستگاه‌های دولتی بازمی‌گردد. شاید در آن زمان مدیران بهتری حضور داشتند، باید دید مدیران آن زمان چه کسانی هستند. به خاطر دارم زمانی بنیاد سینمایی فارابی، سینما و تلویزیون حوزه کودک بسیار جدی گرفته می‌شد، اما امروز این اتفاق نمی‌افتد.
هاشمی درباره فیلم "برادرم خسرو" و پذیرش این نقش گفت: "برادرم خسرو" یک کار متفاوت بود، فیلمنامه، نقش و افرادی که در آن حضور داشتند، بسیار خوب بودند و شاید تا آن زمان بهتر از این پیشنهادی نشده بود. مقطعی هست که انگار شما را نمی‌خواهند و مقطعی هم هست که به شما احترام می‌گذارند. من سال‌ها بود نقش خوبی به من پیشنهاد نمی‌شد و زمانی که "برادرم خسرو" پیشنهاد شد، پس از مطالعه حس کردم کار بسیار خوبی است. در این سال‌ها چند کار خوب داشتم مثل "خانه پدری" و "روزگار قریب" اما تعداد پیشنهاد‌های خوب اندک بود و از حضور در این فیلم بسیار راضی هستم. کارگردان و نویسنده فیلم انسان‌های اندیشمندی هستند که آینده خوبی پیش روی آن‌هاست.
وی همچنین در ادامه افزود: احسان بیگلری به همراه پریسا هاشم‌پور نویسنده کار، آدم‌های چون خسرو را می‌شناختند و نسبت به آن‌ها تحقیق کرده و حس کرده بودند. آدم‌هایی که بیماری دوقطبی دارند و بر مبنای آن تحقیقات متن خیلی با احساسی نوشتند و وقتی خواندم، دیدم ما شخصیت‌ها را روی کاغذ به وضوح می‌بینیم. بیگلری پیش از این در سینما دستیاری کرده بود و گاهی ظرافت‌هایی در بازی پیشنهاد می‌کرد که برایم تعجب‌آور بود. ما هفته‌ها صحبت کردیم و درباره تک‌تک نقش‌ها بحث کردیم و با توجه به تجربیات به سمت ظرافتی که مورد نظر کارگردان بود، رفتیم. بازی ما به نوعی به سمت احساس بود و با توجه به آنچه از سوی ناصر در خانه حاکم می‌شود و فشاری که از جانب او شکل می‌گیرد، تلاش کردیم بازی‌ها بیرونی نباشد و بیش ازهر چیز بازی‌ها احساسی و قابل باور شود.
بازیگر "خانه پدری" درباره ما به ازای بیرونی این افراد گفت: بسیاری از ما دچار مشکلات روانی هستیم که دیده نمی‌شود، اما در این فیلم تماشاگر به درون آدم‌ها نزدیک می‌شود. این بسیار برای ما که بازی می‌کنیم همراه با ریسک است و بسیار دوست دارم این فیلم را در سینما همراه با مردم ببینم و شاهد بازخورد آن‌ها باشم.
وی در خاتمه درباره وضعیت سینمای امروز نیز خاطرنشان کرد: امسال سینما اوضاع خیلی خوبی داشت و امیدوارم این فضا ادامه پیدا کند. فروش خوب و عکس‌العمل مردم ما را بسیار خوشحال می‌کند و این باعث می‌شود سرمایه‌گذاری در سینما بیشتر شود. اینکه سرمایه‌گذاران در چنین شرایطی به سمت سینما و سرمایه‌گذاری در آن می‌آیند، باعث می‌شود سینمای کشور از فلج بودن خارج شود. وقتی در شرایطی که اغلب افراد سرمایه‌دار به سمت سرمایه‌گذاری در زمینه مسکن و غیره می‌روند در حوزه سینما سرمایه‌گذاری می‌شود موجب می‌شود سینما امروز تبدیل به مرکز اقتصادی مهمی شود که جای خوشحالی دارد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر