آمار تاسف برانگیز سینما رفتن ایرانیان
مجید مسچی مدیر موسسه سینما شهر در نشستی با عنوان «مخاطب و آمار فروش در سینمای ایران» که دیروز در مدرسه ملی سینمای ایران برگزار شد، آمار جالبی از وضعیت مخاطب و فروش سینمای ایران و مقایسه آن با کشورهای دیگر ارائه کرده است.
وب‌سایت آی سینما: مجید مسچی مدیر موسسه سینما شهر در نشستی با عنوان «مخاطب و آمار فروش در سینمای ایران» که دیروز در مدرسه ملی سینمای ایران برگزار شد، آمار جالبی از وضعیت مخاطب و فروش سینمای ایران و مقایسه آن با کشورهای دیگر ارائه کرده است. بر اساس این آمار، ۵۰ درصد از فروش سینمای ایران در سال ۹۴ متعلق به پنج سینما بوده و ایرانی‌ها به شکل متوسط هر پنج سال یک بار سینما می‌روند.
مسچی در این نشست گفته است: «به جای پرداختن به آمار و ارقام خام، به نظرم استناد به شاخص‌های معین که از این آمار به دست آمده باشد امکان مقایسه و ارزیابی را برای ما فراهم می‌کند.حدودا با ۱۴ یا ۱۵ شاخص سر و کار داریم که اولین شاخص، تعداد بیننده است که به شکل سالانه ارائه می‌شود.»
مهمترین بخش‌های آمار ارائه شده توسط مسچی را مرور میکنیم:
- بالاترین تعداد بیننده در دنیا به مربوط به کشور هند است که سینمای آن در سال گذشته دو میلیارد و ۱۰۰ میلیون فروش بلیط داشته است. سینمای ما اما در سال گذشته ۱۳ میلیون و ۴۰۰ هزار بیننده داشت که پیش‌بینی می‌شود تا پایان امسال به ۲۵ تا ۳۰ میلیون نفر برسد.
- رقم فروش سینماها در آمریکا بالغ بر ۱۱ میلیارد دلار و چین ۶ میلیارد و ۸۰۰ میلیون بوده است. این در حالی است که فروش کل سینمای ایران در سال ۹۴ حدود ۲۰ میلیون دلار بوده است و احتمالاً تا پایان امسال با توجه به استقبال مخاطبان از فیلم‌ها، به ۶۰ میلیون دلار می‌رسد.
- هر شهروند آمریکایی در سال ۳٫۷ مرتبه به سینما می‌رود اما در سال ۹۴ هر ایرانی ۰٫۲ مرتبه به سینما رفته است؛ یعی شهروندان ما بطور میانگین هر پنج سال یک‌بار به سینما می‌روند! این رقم با رشد خوبی که امسال داشته احتمالاً به نیم دفعه در سال می‌رسد.
- هزینه هر شهروند برای سینما رفتن هم فاکتور مهمی است، این که هر شهروند در سال بطور متوسط چقدر برای سینما رفتن پول می‌دهد. این رقم با تقسیم فروش کل بر تعداد جمعیت به دست می‌آید. در آمریکا هر شهروند ۳۲ دلار در سال و در ایران حدود ۰٫۳ دلار در سال برای سینما خرج می‌کند که احتمالاً تا آخر سال به ۰٫۸ دلار می‌رسد.
- قیمت بلیت سینما در ایران ۱٫۷ دلار است در حالی که در انگلستان به ۱۱ دلار می‌رسد. از طرفی در انگلستان در سال ۲۲۰ بلیت برای هر صندلی سینمای فروخته می‌شود و در ایران پارسال ۱۵۹ بلیت بود که رقم قابل توجهی است.
- پردیس سینمایی کورش با ۱۱ سالن و دوهزار و ۵۲۰ صندلی، پرفروش‌ترین سینمای کشور است و بعد از کورش، پردیس آزادی، پردیس ملت و پردیس هویزه مشهد قرار دارند. نکته جالب این است که به نظر می‌رسد عمر سینماهای تک سالنه به پایان رسیده باشد و اولین سینمای تک سالن در این رده بندی در رتبه هفدهم قرار دارد.
- ۵۰ درصد از فروش سینمای ایران در سال ۹۴ متعلق به پنج سینماست و ۵۰ سینما بیش از ۹۰ درصد گردش سینمای ما را به خود اختصاص می‌دهند. یعنی از حدود ۲۵۰ سالن سینمای ایران، ۲۰۰ سالن چیزی کمتر از ۱۰ درصد گردش مالی کل را در اختیار دارند.
- سینمای کوروش در چهار ماه گذشته فروش ماهانه دو میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان، پردیس آزادی با یک و نیم میلیارد تومان، پردیس ملت با ۹۳۲ میلیون، پردیس هویزه مشهد با ۹۳۱ میلیون و پردیس زندگی نیز ۶۳۷ میلیون متوسط فروش ماهانه داشته‌اند.
در ادامه این نشست،علیرضا داوودنژاد در واکنش به حرف‌های مسچی تحلیلی از آمارها ارائه داد: «نکته مهم این است که از کل فروش هر فیلم بالاى نود و سه درصد، متعلق به کمتر از ١٠٠ سالن و کمتر از هفت درصد، متعلق به بیش از ٣٠٠ سالن است. و باز نکته قابل توجه اینکه این بالاى نود در صد فروش هرفیلم ایرانى متعلق به سیزده شهر کشور است. یعنى نود در صد مخاطبان فیلم‌هاى ایرانى متعلق به سیزده شهر کشور هستند و بقیه شهر‌هاى مملکت شامل کم تر از ده در صد مخاطبانى است که به تماشاى فیلم‌هاى ما مى‌روند. جالب‌تر این است که از این نود در صد فروشى که متعلق به سیزده شهر کشور است، حدود هفتاد درصد آن متعلق به پایتخت یعنى تهران است. خیلی جالب‌تر این که سى در صد از فروش کل ایران متعلق به سه مجتمع سینمایى است که شناسایى وجوه مختلف این سه مجتمع و اصولاً بررسى دقیق‌تر مجتمع‌هاى سینمایى موجود درس‌هاى فراوانى دارد و قابل فهم است که چرا عده‌اى نمى‌خواهند ما این درس‌ها را بیاموزیم. چرا علاقه‌اى به تحقیق و بررسى و تحلیل و کار علمى وجود ندارد و از این گونه فعالیت‌ها استقبال نمى‌شود و در اصناف ما جز صداى لالایى به گوش نمى‌رسد!»
مسچی در این نشست گفته است: «به جای پرداختن به آمار و ارقام خام، به نظرم استناد به شاخص‌های معین که از این آمار به دست آمده باشد امکان مقایسه و ارزیابی را برای ما فراهم می‌کند.حدودا با ۱۴ یا ۱۵ شاخص سر و کار داریم که اولین شاخص، تعداد بیننده است که به شکل سالانه ارائه می‌شود.»
مهمترین بخش‌های آمار ارائه شده توسط مسچی را مرور میکنیم:
- بالاترین تعداد بیننده در دنیا به مربوط به کشور هند است که سینمای آن در سال گذشته دو میلیارد و ۱۰۰ میلیون فروش بلیط داشته است. سینمای ما اما در سال گذشته ۱۳ میلیون و ۴۰۰ هزار بیننده داشت که پیش‌بینی می‌شود تا پایان امسال به ۲۵ تا ۳۰ میلیون نفر برسد.
- رقم فروش سینماها در آمریکا بالغ بر ۱۱ میلیارد دلار و چین ۶ میلیارد و ۸۰۰ میلیون بوده است. این در حالی است که فروش کل سینمای ایران در سال ۹۴ حدود ۲۰ میلیون دلار بوده است و احتمالاً تا پایان امسال با توجه به استقبال مخاطبان از فیلم‌ها، به ۶۰ میلیون دلار می‌رسد.
- هر شهروند آمریکایی در سال ۳٫۷ مرتبه به سینما می‌رود اما در سال ۹۴ هر ایرانی ۰٫۲ مرتبه به سینما رفته است؛ یعی شهروندان ما بطور میانگین هر پنج سال یک‌بار به سینما می‌روند! این رقم با رشد خوبی که امسال داشته احتمالاً به نیم دفعه در سال می‌رسد.
- هزینه هر شهروند برای سینما رفتن هم فاکتور مهمی است، این که هر شهروند در سال بطور متوسط چقدر برای سینما رفتن پول می‌دهد. این رقم با تقسیم فروش کل بر تعداد جمعیت به دست می‌آید. در آمریکا هر شهروند ۳۲ دلار در سال و در ایران حدود ۰٫۳ دلار در سال برای سینما خرج می‌کند که احتمالاً تا آخر سال به ۰٫۸ دلار می‌رسد.
- قیمت بلیت سینما در ایران ۱٫۷ دلار است در حالی که در انگلستان به ۱۱ دلار می‌رسد. از طرفی در انگلستان در سال ۲۲۰ بلیت برای هر صندلی سینمای فروخته می‌شود و در ایران پارسال ۱۵۹ بلیت بود که رقم قابل توجهی است.
- پردیس سینمایی کورش با ۱۱ سالن و دوهزار و ۵۲۰ صندلی، پرفروش‌ترین سینمای کشور است و بعد از کورش، پردیس آزادی، پردیس ملت و پردیس هویزه مشهد قرار دارند. نکته جالب این است که به نظر می‌رسد عمر سینماهای تک سالنه به پایان رسیده باشد و اولین سینمای تک سالن در این رده بندی در رتبه هفدهم قرار دارد.
- ۵۰ درصد از فروش سینمای ایران در سال ۹۴ متعلق به پنج سینماست و ۵۰ سینما بیش از ۹۰ درصد گردش سینمای ما را به خود اختصاص می‌دهند. یعنی از حدود ۲۵۰ سالن سینمای ایران، ۲۰۰ سالن چیزی کمتر از ۱۰ درصد گردش مالی کل را در اختیار دارند.
- سینمای کوروش در چهار ماه گذشته فروش ماهانه دو میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان، پردیس آزادی با یک و نیم میلیارد تومان، پردیس ملت با ۹۳۲ میلیون، پردیس هویزه مشهد با ۹۳۱ میلیون و پردیس زندگی نیز ۶۳۷ میلیون متوسط فروش ماهانه داشته‌اند.
در ادامه این نشست،علیرضا داوودنژاد در واکنش به حرف‌های مسچی تحلیلی از آمارها ارائه داد: «نکته مهم این است که از کل فروش هر فیلم بالاى نود و سه درصد، متعلق به کمتر از ١٠٠ سالن و کمتر از هفت درصد، متعلق به بیش از ٣٠٠ سالن است. و باز نکته قابل توجه اینکه این بالاى نود در صد فروش هرفیلم ایرانى متعلق به سیزده شهر کشور است. یعنى نود در صد مخاطبان فیلم‌هاى ایرانى متعلق به سیزده شهر کشور هستند و بقیه شهر‌هاى مملکت شامل کم تر از ده در صد مخاطبانى است که به تماشاى فیلم‌هاى ما مى‌روند. جالب‌تر این است که از این نود در صد فروشى که متعلق به سیزده شهر کشور است، حدود هفتاد درصد آن متعلق به پایتخت یعنى تهران است. خیلی جالب‌تر این که سى در صد از فروش کل ایران متعلق به سه مجتمع سینمایى است که شناسایى وجوه مختلف این سه مجتمع و اصولاً بررسى دقیق‌تر مجتمع‌هاى سینمایى موجود درس‌هاى فراوانى دارد و قابل فهم است که چرا عده‌اى نمى‌خواهند ما این درس‌ها را بیاموزیم. چرا علاقه‌اى به تحقیق و بررسى و تحلیل و کار علمى وجود ندارد و از این گونه فعالیت‌ها استقبال نمى‌شود و در اصناف ما جز صداى لالایى به گوش نمى‌رسد!»
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
غصه این را هم باید بخوریم؟
مردم ان قد دغدغه دارند که حتی تلویزیون هم نمیبینن تازه مردم ما به جای ینکه بخان پنج تومان برا تماشای یه فیلم بدن که هیچ نفعی هم براشون نداره و هیچ مفهومی نداره. میرن میشینن خانوادگی فیلم خارجی حیجانی میبینن یا فیلم مجانی میبینن. و اینو هم بگم تو خیلی از شهرا سینما نداریم........ و میگن به فکر نان باش که سینمای ما ابه.
رایگان کنید ببینید چطور مردم برن.ای برادر دلت خوشه ها همین خندوانه رو نگاه میکنیم بسه
سینما نمیریم بازیگرا میلیارد میلیارد پول میگیرند مفت خورهای خوشگل
اون دفعه که به اصرار بچه ها بردمشان سینما، خودم رفتم توی پارک مقابل کنار حوض نشستم. اعصاب دیدن فیلم ایرانی رو ندارم بخودا. !!
آمار چی توی کشور ما امیدوار کننده است که آمار سینما رفتنمون مایه افتخار باشه،اون از سرانه مطالعه تو کشورمون که انقدر کمه،اون از روزنامه و مجله خوندنمون که اصلا هیشکی صبحشو با روزنامه شروع نمیکنه،نهایتش میان دم دکه روزنامه فروشی فقط تیترارو میخونن و میرن،اینم از سینما،فعلا تلگرام و اینستاگرام و فیسبوک و... مهمترین چیز برای این ملته،جوونا فقط دنبال مدرک ارشد و دکتران،بدون اینکه فکر کنن این مدرک تو زندگی چقدر به دردشون میخوره
پس این همه فروش فیلمهای سینمایی از چه راهیه؟؟